my glasses [ไอ้แว่นของไอ้ซ่า]
-
เขียนโดย จัสเกมเมอร์
วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.04 น.
3 ตอน
6 วิจารณ์
5,916 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2558 17.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทบาท...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแว่นตาของฉัน
ไอ้แว่นของไอ้ซ่า
"ผมทองแล้วไง แกน่ะไม่เท่ห์สักนิด!"ร่างบางปิดหนังสือดัง'ปุบ'ทันทีที่ร่างสูงกล่าวว่า"ใส่กรอบสีชาแถมปล่อยผมให้เป็นสีธรรมชาติเชยชะมัด ฉันว่าการย้อมผมทองแล้วใส่คอนแท็กเลนส์ยังดูดีกว่าเลย"
"แกอยากมีเรื่องรึไง!"ร่างสูงลุกขึ้นจากเก้าอี้เรียนอย่างแรงจนเก้าอี้แทบจะล้มลง
ทุกสายตาจับจ้องมาทีสองคนด้วยสายตาประมาณว่า'มีเรื่องเลย'ในทันทีที่จีหรือหนุ่มร่างสูงผมทองกล่าว
"เออ! มาสิไอ้ลิงผมทอง!"ไอ หรือหนุ่มร่างบางสวมแว่นกรอบสีชา ผมสีดำเรียบนุ่ม ลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะวางหนังสือชีวิทยาลงอย่างแผ่วเบา
"หน๊อย...ว่าไงนะไอ้กบ!"จีพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ไอขมวดคิ้วและกัดฟันกรอดก่อนจะกระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายเช่นกัน
"ดูยังไงแกก็เตี้ยกว่าฉันสักมิลสองมิลนะ"จีเยาะเย้ยก่อนจะกำหมัด
"อ่ะ!"เสียงของเด็กหนุ่มคนนึ่งดังขึ้นเบาๆด้วยความสะดุ้ง
"เฮ้ย!"จีและไอประสานเสียงอุทานพร้อมกัน ก่อนจะรู้สึกตัวว่าจีถูกใครสักคนชนจนเสียหลัก
"อ...อุ๊บ!"ร่างบางที่กำลังจะส่งเสียงร้องจากปากสีชมพูบางๆนั้นต้องหยุดลงเพราะถูกปากของอีกฝ่ายประกบ
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย"เสียงของผู้หญิงคนนึ่งในห้องกรี๊ดออกมาด้วยใบหน้าสีแดงเขอะเขิน ก่อนที่เด็กสาวจะกระโจนไปซุกหน้าลงบนอกเพื่อนคนนึ่ง
สาววายกรี๊ดอ่านะ...
ร่างบางพยายามดิ้นอย่างไม่ได้สติเช่นเดียวกันกับร่างสูง ก่อนที่ร่างสูงจะรีบคล้ำมือกับพื้นเพื่อยันตัวเองขึ้น
"ม...เมื่อกี้นี้มัน..."ร่างบางหน้าแดงและปากสั่น สายตาสั่นไหวและสั่นไปทั้วตัว หัวใจเต้นรัวจนเหมือนคนเกือบทั้งห้องจะได้ยิน ทำให้ร่างสูงรีบลุกขึ้นจากท่าคร่อมร่างบาง
"ข...ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะครับ"ร่างของเด็กหนุ่มที่ดูบอบบางกล่าว
"ไม่เป็นไรหรอกแจน"จีกล่าวพร้อมมองหน้าเด็กหนุ่มร่างบอบบางหรือแจนด้วยแววตาสงสัย
"ค...ครับ ขอโทษนะครับ ขอตัวนะครับ"แจนพูดก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้องเรียนพิเศษ
"...จริงสิ นายไม่เป็นไรนะ?!"จีรีบประคองไอขึ้น
"ม...ไม่ ฉันไม่เป็นอะไร"ไอกล่าวตรงกันข้ามกับสีหน้าและสภาพร่างกายของตัวเอง
ทุกคนเลิกมองไปที่ทั้งสองคนก่อนจะหันหน้าเข้าหาหนังสือ แต่จีกลับแทบไม่ละสายตาไปจากไอเลยตลอดการเรียนพิเศษ...ไม่มีใครสามารถอธิบายได้หรอกว่า'จูบแรก'มันะมีอิธิพลต่อการตกหลุมรักมากขนาดไหน...แต่บางทีมันอาจจะทำให้ใครบางคนตกหลุมรักใครสักคนก็ได้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"ถามจริงๆเถอะนะมึง ทำไมมหา'ลัยเราถึงต้องให้หนึ่งคนจากหนึ่งคณะมานอนด้วยกันที่ห้องพักที่หอห้องล่ะสองว่ะ?"ร่างสูงใหญ่ถามจี
"กูจะไปรู้กับมึงเหรอว่ะ"จีตอบด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"...แต่ว่า...กูคิดว่ากูโชคดีนะ"จีกล่าวก่อนจะมองใบจับสลากที่เพิ่งจับมาจากการจับเลือกคู่ที่นอนแต่ละห้อง
"ยังไงว่ะ?"
"กูได้ห้องเดียวกันกับคนที่น่าสนใจน่ะสิ...หึหึ"จีแสยะยิ้มเผยใบหน้าเจ้าเล่ห์
"ได้เวลาเล่นสนุกกับชีวิตตัวเองแล้วละ"จีพูดพลางมองลงไปจากหน้าต่างของตึกสูงในมหาวิทยาลัย
"ไอ้แว่นคนนั้นน่ะ...จะเป็นของฉันในอีกไม่นานแล้วละมั้ง"จีฉีกยิ้มแล้วมองไปที่ไอที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ม้านั่งข้างๆตึกเรียน...
อย่าลืมติดตามตอนต่อไป
จัส เกมเมอร์
ไอ้แว่นของไอ้ซ่า
"ผมทองแล้วไง แกน่ะไม่เท่ห์สักนิด!"ร่างบางปิดหนังสือดัง'ปุบ'ทันทีที่ร่างสูงกล่าวว่า"ใส่กรอบสีชาแถมปล่อยผมให้เป็นสีธรรมชาติเชยชะมัด ฉันว่าการย้อมผมทองแล้วใส่คอนแท็กเลนส์ยังดูดีกว่าเลย"
"แกอยากมีเรื่องรึไง!"ร่างสูงลุกขึ้นจากเก้าอี้เรียนอย่างแรงจนเก้าอี้แทบจะล้มลง
ทุกสายตาจับจ้องมาทีสองคนด้วยสายตาประมาณว่า'มีเรื่องเลย'ในทันทีที่จีหรือหนุ่มร่างสูงผมทองกล่าว
"เออ! มาสิไอ้ลิงผมทอง!"ไอ หรือหนุ่มร่างบางสวมแว่นกรอบสีชา ผมสีดำเรียบนุ่ม ลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะวางหนังสือชีวิทยาลงอย่างแผ่วเบา
"หน๊อย...ว่าไงนะไอ้กบ!"จีพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ไอขมวดคิ้วและกัดฟันกรอดก่อนจะกระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายเช่นกัน
"ดูยังไงแกก็เตี้ยกว่าฉันสักมิลสองมิลนะ"จีเยาะเย้ยก่อนจะกำหมัด
"อ่ะ!"เสียงของเด็กหนุ่มคนนึ่งดังขึ้นเบาๆด้วยความสะดุ้ง
"เฮ้ย!"จีและไอประสานเสียงอุทานพร้อมกัน ก่อนจะรู้สึกตัวว่าจีถูกใครสักคนชนจนเสียหลัก
"อ...อุ๊บ!"ร่างบางที่กำลังจะส่งเสียงร้องจากปากสีชมพูบางๆนั้นต้องหยุดลงเพราะถูกปากของอีกฝ่ายประกบ
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย"เสียงของผู้หญิงคนนึ่งในห้องกรี๊ดออกมาด้วยใบหน้าสีแดงเขอะเขิน ก่อนที่เด็กสาวจะกระโจนไปซุกหน้าลงบนอกเพื่อนคนนึ่ง
สาววายกรี๊ดอ่านะ...
ร่างบางพยายามดิ้นอย่างไม่ได้สติเช่นเดียวกันกับร่างสูง ก่อนที่ร่างสูงจะรีบคล้ำมือกับพื้นเพื่อยันตัวเองขึ้น
"ม...เมื่อกี้นี้มัน..."ร่างบางหน้าแดงและปากสั่น สายตาสั่นไหวและสั่นไปทั้วตัว หัวใจเต้นรัวจนเหมือนคนเกือบทั้งห้องจะได้ยิน ทำให้ร่างสูงรีบลุกขึ้นจากท่าคร่อมร่างบาง
"ข...ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะครับ"ร่างของเด็กหนุ่มที่ดูบอบบางกล่าว
"ไม่เป็นไรหรอกแจน"จีกล่าวพร้อมมองหน้าเด็กหนุ่มร่างบอบบางหรือแจนด้วยแววตาสงสัย
"ค...ครับ ขอโทษนะครับ ขอตัวนะครับ"แจนพูดก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้องเรียนพิเศษ
"...จริงสิ นายไม่เป็นไรนะ?!"จีรีบประคองไอขึ้น
"ม...ไม่ ฉันไม่เป็นอะไร"ไอกล่าวตรงกันข้ามกับสีหน้าและสภาพร่างกายของตัวเอง
ทุกคนเลิกมองไปที่ทั้งสองคนก่อนจะหันหน้าเข้าหาหนังสือ แต่จีกลับแทบไม่ละสายตาไปจากไอเลยตลอดการเรียนพิเศษ...ไม่มีใครสามารถอธิบายได้หรอกว่า'จูบแรก'มันะมีอิธิพลต่อการตกหลุมรักมากขนาดไหน...แต่บางทีมันอาจจะทำให้ใครบางคนตกหลุมรักใครสักคนก็ได้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"ถามจริงๆเถอะนะมึง ทำไมมหา'ลัยเราถึงต้องให้หนึ่งคนจากหนึ่งคณะมานอนด้วยกันที่ห้องพักที่หอห้องล่ะสองว่ะ?"ร่างสูงใหญ่ถามจี
"กูจะไปรู้กับมึงเหรอว่ะ"จีตอบด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"...แต่ว่า...กูคิดว่ากูโชคดีนะ"จีกล่าวก่อนจะมองใบจับสลากที่เพิ่งจับมาจากการจับเลือกคู่ที่นอนแต่ละห้อง
"ยังไงว่ะ?"
"กูได้ห้องเดียวกันกับคนที่น่าสนใจน่ะสิ...หึหึ"จีแสยะยิ้มเผยใบหน้าเจ้าเล่ห์
"ได้เวลาเล่นสนุกกับชีวิตตัวเองแล้วละ"จีพูดพลางมองลงไปจากหน้าต่างของตึกสูงในมหาวิทยาลัย
"ไอ้แว่นคนนั้นน่ะ...จะเป็นของฉันในอีกไม่นานแล้วละมั้ง"จีฉีกยิ้มแล้วมองไปที่ไอที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ม้านั่งข้างๆตึกเรียน...
อย่าลืมติดตามตอนต่อไป
จัส เกมเมอร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ