Vampire love รักไม่รัก อย่ากั๊กเลย

หลังจากคืนนั้นผ่านไปคาตะและซาโตะก็ปล่อยฉันกับคาช่าออกมาแต่ใครจะรู้ล่ะว่าคืนนั้นที่คืนที่คาช่าเสียใจมากที่สุดมันเป็นยังไง..
คามะ:คาช่า..เธอเป็นอะไรหรอ
คาช่า:ป..เปล่าหนิ
คามะ:แล้วรอยอะไรแดงๆที่คอและแขนล่ะหรือว่า..มันทำอะไรเธอ
คาช่า:อืม
คาช่าเริ่มร้องไห้อีกครั้งฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากก้มหน้าคิดฉันผิดใช่มั้ยที่ไม่ยอมบอกคาช่าถ้าฉันบอกเรื่องที่มีผู้ชายวิ่งตามรถมามันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้เรื่องนี้มันคือความผิดของฉัน..
คามะ:ฉ..ฉันจะช่วยดูแลเธอเอง อย่างน้อยถ้าฉันบอกไปว่ามีคนๆหนึ่งวิ่งตามรถเรามามันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้..แล้วเธอว่าเธอจะท้องมั้ย..
คาช่า:อืม ฉันจะคลอดเด็กออกมา
คามะ:ฉันดีใจที่เธอไม่เอาเด็กออก
คาช่า:ฉันคงต้องเป็นแม่คนแล้วสินะ 55+
คามะ:อืม ฉันจะช่วยดูแลเธอและลูกของเธอเอง ฉันสัญญา
คาช่า:อืม ฝากด้วยนะ
เราเดินคุยกันอยู่นานสุดท้ายก็มาหยุดหน้าคฤหาสน์หลังหนึ่งซึ่งมีพื้นที่มาก พอตั้งครอบครัวใหญ่ได้ คฤหาสน์นั่นคือบ้านของเรา ฉันกับคาช่าเดินเข้าไปกดกริ่งเรียกก็มีสาวใช้ออกมายืนต้อนรับและเปิดประตูให้เราสองคน สาวใช้คนนั้นกล่าวขึ้นมาว่า
สาวใช้:ยินดีต้อนรับกลับค่ะคุณหนู 
แม่บ้านที่เดินตรวจตามที่ต่างๆเห็นพวกเราสองคนจึงรีบเข้ามาหา
แม่บ้าน:ยินดีต้อนรับกลับค่ะ 
คามะ/คาช่า:ค่ะ
ฉันลืมบอกไปว่าพ่อกับแม่ของฉันและของชาช่าเสียแล้วจึงมีผู้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้23คนถ้ารวมฉันกับคาช่าก็เป็น25คน มีแม่บ้าน1พ่อบ้าน1สาวใช้20คน
คามะ:วันนี้จัดเตรียมโจ๊กให้คาช่าที่กำลังจะเป็นแม่คนด้วยล่ะ
แม่บ้าน:คุณหนูคาช่าจะมีลูกหรอค่ะ
คาช่า:ใช่ค่ะ สมาชิกคนใหม่ในบ้าน
สาวใช้:ดีใจด้วยนะค่ะคุณคาช่า
คาช่า:จ้า
หลังจากวันนั้นก็ผ่านมา9เดือนแล้วคาช่าก็ให้กำเนิดสมาชิกใหม่ในบ้าน เป็นเด็กผู้ชาย1คนผู้หญิง1คนทั้งสองคนไม่ถูกกันเอามาก เวลานั้นก็ผ่านมาแล้ว10ปีเด็กทั้งสองโตเร็วมาก ตอนนี้ฉันอายุ23ปีคาช่าคง30ปีแล้วมั้ง
คามะ:ชาช่า โทมัสวันนี้อยากทานอะไรจ้ะเดี๋ยวน้าทำให้ทานนะ
ชาช่า:ขอเป็น..แฮมเบอร์เกอร์ค่ะ
โทมัส:ขอเป็น..แซนวิสครับ
คามะ:งั้นอยู่กับแม่พวกหนูก่อนนะเดี๋ยวน้าไปทำมาให้
โทมัส/ชาช่า:ครับ/ค่ะ
ฉันเดินออกมาจากสวนและเข้าไปในครัวฉันเผลอได้ยินสาวใช้พูดกันว่ามีผู้ชายสองคนหน้าตาดีสีผิวขาวซีดมารอพบฉันกับคาช่าอยู่ฉันตกใจมากจึงเผลอทำจานที่เพิ่งจับขึ้นมาหล่นแตก ฉันรีบวิ่งไปหาคาช่าแต่ไม่ทันแล้วฉันเห็นคาตะยืนคุยกับคาช่าแต่กฃดูเหมือนทั้งสองจะทะเลาะกันส่วนซาโตะก็คุยเล่นกับเด็กๆ มีคำถามนึงที่เด็กๆถามซาโตะ ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินไม่ผิดแน่ๆ
ชาช่า:คนที่ยืนคุยกับแม่หนูคือใครค่ะ
โทมัส:ใช่ครับ คือใครครับ
ซาโตะหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉันและหันกลับไปหาเด็กๆ
ซ