จิ้งจอกเก้าหางคนสวย กับหนุ่มดวงซวย ผู้ถูกเลือก

                                   "ถึงรึยัง"อัลฟาเอลถาม เสียงของเขาดูอ่อนล้าขึ้นทุกที  "ยังหรอก อดทนอีกนิด เดี๋ยวก็ถึงแล้ว"มิกาเอะพูด เธอก็เหนื่อยกับการเดินติดต่อกันหลายๆชม.เหมือนกัน "เราพักกะนก่อนจะได้มั้ยอ่ะ"อัลฟาเอลขอร้อง  "อดทนน่า เดี๋ยวก็ถึง"มิกาเอะไม่สนใจ "นะๆๆๆๆ"อัลฟาเอลพยายามขอร้องสุดๆ "ได้ แต่ถ้าถึงช้าก็อย่ามาโทษกันนะจ๊ะ"มิกาเอะบอกกติกาในการพักผ่อน อัลฟาเอลจึงขอเธอพักผ่อนแค่เพียง15นาทีเท่านั้น  "ทำไมถึงขอพักน้อยจังเลยล่ะ"มิกาเอะเริ่มสงสัย "เดี๋ยวจะถึงมืดน่ะ ตอนขอเธอพักตอนแรกลืมคิดเรื่องที่พักชั่วคราวไป"อัลฟาเอลบอกเหตุผล "อ๋ออย่างนี้หรอกเหรอ"มิกาเอะพยักหน้าเข้าใจ  15นาทีผ่านไป~   "เรามาเริ่มเดินทางต่อกันเถอะ อีก2ชม.ฟ้าก็จะเริ่มมืดแล้ว"มิกาเอะชักชวน "อืม..."อัลฟาเอลพยักหน้าก่อนแบกเป้แล้วลุกขึ้นยืนอย่างมุ่งมั่น   "อีก15เมตรก็ถึงจุดพักนักเดินป่าแล้ว ที่นั่นจะมีคนเยอะหน่อย เดี๋ยวนี้คนชอบเดินชมธรรมชาติเยอะ ดีจังเลยเนอะ"มิกาเอะอมยิ้มอย่างสุขใจ  "ใช่ เราก็จะมาเข้าค่ายจิตอาสาชมธรรมชาติ ศึกษาเรื่องป่าไม้กันแต่เราหลงทางอ่ะ"อัลฟาเอลบ่นนิดหน่อย  "แหะๆ อยากเข้าร่วมจัง แต่เรามีรร.อยู่ที่แดนจิ้งจอกแล้วอ่ะนะ"มิกาเอะยิ้มๆ "นั่นสินะ ช่วงนี้ปิดเทอมอยู่เหรอ ถึงมาเที่ยว"อัลฟาเอลถาม "ใช่ ปิดเทอมฤดูร้อนน่ะ"มิกาเอะพูดก่อนจะเล่าเรื่องที่รร.ให้เขาฟัง ช่างน่าสนุกจริงๆ