ซวยฉิบ....กฎของแก๊งมาเฟีย

     สวัสดีครับผมลืมแนะนำตัวไปเลย ผมชื่อ ซานาดะ คิม หรือ โยชิดะ คิม ผมอายุ 17 ปี หน้าตาก็งั้นก็แค่ สีผิวขาวเนียน ผมสีชมพูอ่อนๆยาวประมาณกลางหลัง ตากลมโตสีน้ำทะเล จมูกโด่งเป็นรูปหยอดน้ำ โค้งหน้าเรียวได้รูป ปากเล็กเรียวสีแดงสด แถมยังตัวเล็กอีกเรียกง่ายๆ ตัวเตี้ยนั้นแหละครับ ผมสูงแค่ 165 ชม.  เป็นทายาทของแก๊งมาเฟียที่มีชื่อว่า ซานาดะ ที่ต้องมาทำตามกฎบ้าๆนี้แหละครับ พอแล้วครับสำหรับการแนะนำตัว  

    หลังจากการหลับที่ยาวนาน แสงแดดอ่อนๆ ยอมเช้าสอดส่งโดนของผมทำให้ผมตื่นขึ้นนั่งสักพัก ก่อนที่จะบิดขี้เกียจแล้วลุกไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว และวันนี้ก็เป็นวันที่ผมไม่อยากให้มันมาถึง มันคือวันที่  ผม!!!จะต้องแต่งหญิง!!! และต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไป รร. แบบเด็กธรรมดา ใส่กระโปรงสั้นๆแบบนี้ เดินไปมาแม้งหวิวฉิบหาย ผู้หญิงแม้งใส่กันไปได้ยังไงเนี่ย ผมล่ะอายจิงๆ   เมื่อผมเลิกบ่นกับตัวเองผมก้เดินไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่ห้องประชุมของแก๊งเรา 

พื่บ!!!

     เสียงเปิดประตูของผม ผมได้บอกหรือยังครับว่าบ้านของเราเป็นบ้านแบบโบราณที่ดูหน้ากลัวแต่ทุกมุมนั้นมันกลับมีความสวยงามทุกที่ที่เรามองเห็น ทำไมพวกลูกน้องของผมถึงมองผมด้วยสายตาแบบนั้นล่ะ พวกมันดูอึ้งๆที่เห็นผมแต่งผมแบบนี้ กระโปรงนุ่งสั้น ผมที่มัดสีชมพูทุกวันต้องปล่อยยาวประมาณกลางหลัง ผมที่ไม่แห้งเสีย ยาวตรงสะสวย ตาที่น้ำทะเล มันหน้าเกลียดมากเลยสินะ เฮ้อ∼

     " มองไรกันมิทราบ " ผมยืนกอดอกอยู่หน้าประตูแล้วกวาดสายตาไปรอบห้อง

     "........" เงียบ นี่มึงเงียบไม่พอยังจะมามองกูด้วยสายตาแบบนั้นอีก ให้ผู้ชายมาแต่งหญิงแบบนี้ ไม่หน้าเกลียดให้มันรู้ไปสิ

     " เห้อ ข้าเข้าใจ ที่ข้ามาแต่งตัวเป็นหญิงแบบนี้คงทุเรศน่าดูสินะ ชายแต่งหญิงมันจะเข้ากันได้ไง เนอะ " 

     " คิม พ่อสอนแกว่าไงหา เวลาเเกอยู่ในสภาพนี้ แกต้องพูดและกระทำยังไง " อย่างที่พ่อผมบอก ผมฝึกการพูดและการแสดงออกแบบผู้หญิงมาจากแม่ของผม จะต้องไม่มีเรื่องกับใคร การใช่คำพูดที่ถูกต้องและสุภาพเรียบร้อย แต่ผมไม่อยากพูดให้แก๊งของผมได้ยินมันจริงๆ 

     "ระ เรา ขะ เข้าใจนะ..... ที่ระ เรามา แต แต่งแบบนี้คงทุเรศน่าดู ชะ ชายแต่งหญิงมะ มันจะเข้ากันได้ไง เนอะ แฮร่ๆ " อายชะมัด อ๊ายยยยยยยย เรางั้นหรอ อ๊ายยยย พวกมันต้องหัวเราะผมแน่ ผมคิดในใจ   " เอ่อ.... "

     " น่ารักว่ะ " 

     " น้องคิมน่ารักมากมากเลยครับ " 

     " สวยจุงกะเบยครับบน้องคิม "

     ลูกน้องของผมพูดเองครับ สวยงั้นหรอ น่ารักงั้นหรอ ไม่มีทางๆ อย่างผมมันต้องหล่อมากเลยสิครับท่านคิม อะไรประมาณนี้ แหละนี้มันอะไรกันเนี่ย เสียงชมแม้งดังไป 3 บ้านแล้วมั้ง

     " หยุดเลยพวกมึง อุ้ย- หยุดเลยนะค่ะ พวกนาย ถ้าไม่หยุดไม่งั้นจะได้เจอของดี  นะ - ค่ะ " ผมขู่มันแบบเสียงเพราะๆ พวกมันกลับหน้าซีเป็นไก่ต้ม พวกมึงหน้าจะดีใจนะที่กูพูดเพราะๆให้มึงฟัง แล้วความเงียบก็เข้าปกคลุก อยู่ๆ ก็มีลูกน้องคนหนึ่ง ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของผม หน้าตามันหล่อใช่ได้ สูงประมาณ 173 ผิวสีแทน ผมสีเทาอ่อนๆ ยิ่งดวงตาสีเทาเข้มมันทำให้เขาดูเท่และมีเสน่ห์มาก จมูกที่โด่งได้รูป  มันคือพี่คันดะ เป็นคนที่สนิทกับผมมากที่สุดในแก๊ง ซานาดะ ของเราครับ

     " น้องคิมครับ แต่งตัวแบบนี้น่ารักมากเลยล่ะครับ ผิวก็ขาว ตัดกับผมสีชมพู แถมยังตัวเล็กอีก น่ารักมากๆ เลยล่ะครับ ผมรับลองเลย "  ก็จิงอยู่นะครับว่าหน้าตาผมเหมือนเด็กผู้หญิงแถมยังตัวเตี้ยอีก ผมเคยโดนทักผิดบ่อยๆ ถึงจะเหมือนผู้หญิงยังไงผมก็ต้องหล่ออยู่ดี แต่ที่พี่คันดะพูดนั้นมันทำให้ผมมั่นใจกว่าเดิมนิดนึง นิดนึงจริงๆ

     " ถ้าพี่คันดะพูดอย่างนั้นล่ะก็  ผม  เฮ้ย เราก็จะเชื่อก็ได้นะ แต่ยังเราก็หล่ออยู่ดีเเหละเข้าใจไหมค่ะ พี่ - คัน - ดะ"  ใช่ๆ ยังไงผมก็ต้องหล่ออยู่ดีแหละ พี่คันดะพยักหน้าและยิ้มให้ผมมันเป็นยิ้มที่อ่อนโยนมากผมชอบรอยยิ้มของพี่คันดะที่สุดเลย

      " คับๆ น้องคิม หล่อก็หล่อคับ " ใช่ๆ มันต้องอย่างนี้สิ แล้วพ่อกวักมือเรียกให้ผมไปนั่งข้างๆ ผมเดินไปนั่งข้างๆพ่อด้วยความที่ใส่กระโปรงเลยต้องนั่งเรียบร้อยเป็นพิเศษ 

     " มีไรป่าวพ่อ" ผมถามทำหน้างง

     " มีสิ "

     "อะไรล่ะครับ คะค่ะ"

     " ตั้งแต่จากนี้ไป แกจะต้องเข้าไปเรียนใน  รร. โฮโยชิ 1 ปีเต็ม และแกห้ามให้ใครรู้ว่าเเกเป็นใครมาจากไหนเด็ดขาด ถ้ามีใครรับรู้ว่าแกเป็นใครมาจากไหนมันผู้นั้นจะต้องทำให้แกเป็นอันตราย แกจะต้องฆ่าทิ้งซะเข้าใจไหม" อันรายจริงๆคับ เพราะตะกุลของเรานั้นคือแก๊งมาเฟียชื่อดัง แค่คำว่า ซานาดะ ใครได้ยินก็กลัวกันหัวหด บางครั้งแก๊งพวกเราบางคนก็ถูกรอบยิงจนบาดเจ็บสาหัส เพราะงั้นผมจึงให้ใครรู้ความจริงของผมไม่ได้ ถ้าใครรู้ต้องเชือดทิ้งซะ ไม่งั้นเราจะตายซะเอง มันคือกฎของเรา

     " ค่ะ เราเข้าใจแล้ว " ผมตอบ

     " แกเข้าใจว่าอะไร" พ่อถาม

     " ถ้ามีคนรู้ความจริงต้องฆ่าทิ้งซะ ไม่งั้นเราก็จะตายซะเอง" ผมตอบ

     " ดีมาก งั้นเเกก็ไป รร. ได้แล้ว และตอนที่แกยังแต่งหญิงอยู่แกต้องใช้ชื่อว่า โยชิดะ คิม เข้าใจมั้ย เดี๋ยวพ่อจะให้เจ้าคันดะไปส่งก็แล้วกัน"

     " ค่ะ " จากที่ผมคุยกับพ่อเสร็จแล้วพร้อมกับได้ชื่อใหม่มาด้วย พี่คันดะก็เดินไปส่งผมระหว่างนั้นเราสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื้อยจนถึงหน้า รร. เร็วฉิบ จากนี้ไป  ' จากนี้ไปเราก็จะเป็นเด็ก รร. นี้แล้วสินะ '

# เจ๊มาแล้วววว วันนี้ยาวมากกกก แต่มันก็แค่พึ่งเริ่มล่ะนะ #

# ถ้าอยากรู้ต่อไปว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไง ตอนต่อไป# 

# อย่าลืมติดตาม#