Roommate love story ปิ๊งรักรูมเมท
-
เขียนโดย Piczear
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.37 น.
14 ตอน
0 วิจารณ์
16.65K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2558 19.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เธอๆ เรานั่งด้วยได้ไหม?" ฉันตั้งคำถามกับคนที่นั่งข้างๆโต๊ะตัวนั้น คำตอบที่ได้คือ..ความเงียบ ความว่างเปล่าไม่มีแม้แต่เสียงลมหายใจ 'คนอะไรขี้เก๊กชะมัด หยิ่งอีกต่างหาก เชอะ' ฉันคิดในใจพร้อมเบ้ปากเบาๆ
"นั่งดิ" ใบหน้าเงยมามองหน้าฉันตอบมาด้วยเสียงห้วนๆ สั้นๆ แบบน่าต่อยมาก ><
อาจารย์เข้ามาสอนสักพักก็ให้จับกลุ่มเริ่มทำโครงการเลย ตามหลักการใช้ชีวิตในการเรียนฉันก็อยู่กลุ่มรายงานกับแซนมาตลอด งานนี้ก็คงไม่ยอมพลาดจากกันแน่ๆ แต่ใครล่ะจะมาอยู่กลุ่มกับฉัน
"ไอรีน ถ้าเธอไม่ใจร้ายเกินไปเราขออยู่กลุ่มด้วยดิ" เสียงแอ๊บแบ๊วของยายไวน์พูดขึ้นมา ทำให้ฉันชะงักเล็กน้อยและคิดในใจว่ายายนี่จะมาแนวไหนกันเนีย มีแผนร้ายอะไรหรือเปล่าแต่ถ้าฉันไม่ให้นางอยู่ด้วยฉันจะไม่ดูใจร้ายเกินไปหรอ
"อยู่ดิ..ก็ดีเหมือนกันเรายังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้ร่วมกันอีกเยอะนะไวน์" ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องและมุ่งหน้าไปยังโณงจอดรถทันที ระหว่างทางที่เดินไปนั้น ฉันเหลือบไปเห็นฟองยืนคุยกับผู้หญิงน่าตาน่ารักคนนึงอยู่ข้างสนามวอลเล่ย์ คุยดูท่าทางเหมือนสนิทกัยมานาน แต่ชั่งเขาเถอะ
~บ้าน~
ความสงสัยมันตามฉันกลับมาบ้านด้วยทำไมนะ ฉันไม่รีรอรีบมุ่งหน้าไปที่ห้องนอนทันที มาถึงห้องฉันรีบเปิดโน๊ตบุ๊คและเข้าเว็บแรกก็คือเฟสบุ๊ค
'ฟอง จิรัชยา' ฉันค้นหาชื่อเฟสบุ๊คของเด็กใหม่นั่นทั้งชื่อจริงชื่อเล่น ภาษาไทย อังกฤษแต่ปรากฏว่าหาไม่เจอ หรือยายนี่โลกส่วนตัวสูงไม่สุงสิงแม้กระทั่งโลกออนไลน์เลย อาจจะเป็นไปได้ ฉันนั่งครุ่นคิดอยู่นานสักพักเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
"ไอรีน พ่อกับแม่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยลูก วันนี้เห็นรีบขึ้นมามีอะไรหรือเปล่า" แม่เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าสงสัย
"ไม่มีอะไรคะแม่ ว่าแต่แม่มีเรื่องอะไรสำคัญหรอคะ"
"อีก2เดือนแม่จะส่งพี่เอพริลไปเรียนต่อที่อเมริกานะ แม่จะต้องไปส่งพี่เอพริลที่นั่น ไอรีนจะไปกับแม่ไหม?" พี่เอพริลคือพี่สาวของฉัน เราอายุห่างกัน5ปี ตอนนี้พี่เอพริลก็เรียนจบปริญญาตรีแล้วคาดว่าแม่น่าจะส่งพี่เอพริลไปเรียนต่อที่อเมริกา
"แล้วไอรีนจะอยู่กับใครล่ะคะแม่ เทอมนี้ลาเรียนไม่ได้ด้วยนะเพราะจะต้องทำโครงการ" ฉันทำท่าทางหงอย เพราะไม่เคยต้องอยู่คนเดียวนานๆ
"งั้นไอรีนไปอยู่กับเพื่อนแม่ไหมล่ะจ๊ะ" เหอๆ แม่ถามมาได้ ใครจะไปอยากอยู่กับคนต่างครอบครัวเล่า อยู่คนเดียวยังจะดีกว่าเลย
"เดี๋ยวไอรีนขอคิดดูอีกทีนะคะแม่ บางทีไอรีนอาจจะไปค้างบ้านแซนเพราะคาดว่าระหว่างที่แม่ไปก็คงเป็นช่วงที่ไอรีนต้องเริ่มทำโครงการแล้วแหละคะ"
"เอาอย่างงั้นก็ได้จ๊ะ" แม่พูดพลางลูบผมของฉัน
21:30น.
ฉันรีบกินข้าว อาบน้ำและรีบเข้านอนแต่เหมือนยิ่งรีบเข้านอนฉันกลับนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย หงุดหงิดกับตัวเองมาก คิดแต่เรื่องเดิมๆ เรื่องซ้ำๆ ทำไมฉันต้องอยากรู้เรื่องของยายนั่นด้วยแล้วทำไมยายนั่นต้องทำตัวลึกลับ ทำตัวน่าสงสัย แง๊ๆๆๆๆ ><
ตลุ๊งงงงงงง ! เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้น นั่นคือกลุ่มไลน์ของห้องเรียนฉันเอง อาจารย์จะแจ้งว่าพรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรือเปล่า (ฮ่าๆๆๆ คิดอยู่เรื่องเดียว)
Wine: 'สวัสดี..เราเป็นคนดึงเธอเข้ามาในกลุ่มนะ' ข้อความจากไวน์
TwinF: 'ขอบคุณนะ' ชื่อไลน์ไม่คุ้น เด็กใหม่คนที่ชื่อฟองแน่ๆ เลย ส่องแปบ ! สกิลเผือกเพิ่มขึ้น ฉันจัดการส่องโปรไฟล์ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เพิ่มเพื่อน เห็นเพียงรูปหน้าปกที่เขียนคำว่า ญาณิล ซับซ้อนจริงชีวิตของยายฟองอะไรเนี่ย ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ นอนดีกว่า :(
"นั่งดิ" ใบหน้าเงยมามองหน้าฉันตอบมาด้วยเสียงห้วนๆ สั้นๆ แบบน่าต่อยมาก ><
อาจารย์เข้ามาสอนสักพักก็ให้จับกลุ่มเริ่มทำโครงการเลย ตามหลักการใช้ชีวิตในการเรียนฉันก็อยู่กลุ่มรายงานกับแซนมาตลอด งานนี้ก็คงไม่ยอมพลาดจากกันแน่ๆ แต่ใครล่ะจะมาอยู่กลุ่มกับฉัน
"ไอรีน ถ้าเธอไม่ใจร้ายเกินไปเราขออยู่กลุ่มด้วยดิ" เสียงแอ๊บแบ๊วของยายไวน์พูดขึ้นมา ทำให้ฉันชะงักเล็กน้อยและคิดในใจว่ายายนี่จะมาแนวไหนกันเนีย มีแผนร้ายอะไรหรือเปล่าแต่ถ้าฉันไม่ให้นางอยู่ด้วยฉันจะไม่ดูใจร้ายเกินไปหรอ
"อยู่ดิ..ก็ดีเหมือนกันเรายังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้ร่วมกันอีกเยอะนะไวน์" ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องและมุ่งหน้าไปยังโณงจอดรถทันที ระหว่างทางที่เดินไปนั้น ฉันเหลือบไปเห็นฟองยืนคุยกับผู้หญิงน่าตาน่ารักคนนึงอยู่ข้างสนามวอลเล่ย์ คุยดูท่าทางเหมือนสนิทกัยมานาน แต่ชั่งเขาเถอะ
~บ้าน~
ความสงสัยมันตามฉันกลับมาบ้านด้วยทำไมนะ ฉันไม่รีรอรีบมุ่งหน้าไปที่ห้องนอนทันที มาถึงห้องฉันรีบเปิดโน๊ตบุ๊คและเข้าเว็บแรกก็คือเฟสบุ๊ค
'ฟอง จิรัชยา' ฉันค้นหาชื่อเฟสบุ๊คของเด็กใหม่นั่นทั้งชื่อจริงชื่อเล่น ภาษาไทย อังกฤษแต่ปรากฏว่าหาไม่เจอ หรือยายนี่โลกส่วนตัวสูงไม่สุงสิงแม้กระทั่งโลกออนไลน์เลย อาจจะเป็นไปได้ ฉันนั่งครุ่นคิดอยู่นานสักพักเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
"ไอรีน พ่อกับแม่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยลูก วันนี้เห็นรีบขึ้นมามีอะไรหรือเปล่า" แม่เปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าสงสัย
"ไม่มีอะไรคะแม่ ว่าแต่แม่มีเรื่องอะไรสำคัญหรอคะ"
"อีก2เดือนแม่จะส่งพี่เอพริลไปเรียนต่อที่อเมริกานะ แม่จะต้องไปส่งพี่เอพริลที่นั่น ไอรีนจะไปกับแม่ไหม?" พี่เอพริลคือพี่สาวของฉัน เราอายุห่างกัน5ปี ตอนนี้พี่เอพริลก็เรียนจบปริญญาตรีแล้วคาดว่าแม่น่าจะส่งพี่เอพริลไปเรียนต่อที่อเมริกา
"แล้วไอรีนจะอยู่กับใครล่ะคะแม่ เทอมนี้ลาเรียนไม่ได้ด้วยนะเพราะจะต้องทำโครงการ" ฉันทำท่าทางหงอย เพราะไม่เคยต้องอยู่คนเดียวนานๆ
"งั้นไอรีนไปอยู่กับเพื่อนแม่ไหมล่ะจ๊ะ" เหอๆ แม่ถามมาได้ ใครจะไปอยากอยู่กับคนต่างครอบครัวเล่า อยู่คนเดียวยังจะดีกว่าเลย
"เดี๋ยวไอรีนขอคิดดูอีกทีนะคะแม่ บางทีไอรีนอาจจะไปค้างบ้านแซนเพราะคาดว่าระหว่างที่แม่ไปก็คงเป็นช่วงที่ไอรีนต้องเริ่มทำโครงการแล้วแหละคะ"
"เอาอย่างงั้นก็ได้จ๊ะ" แม่พูดพลางลูบผมของฉัน
21:30น.
ฉันรีบกินข้าว อาบน้ำและรีบเข้านอนแต่เหมือนยิ่งรีบเข้านอนฉันกลับนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย หงุดหงิดกับตัวเองมาก คิดแต่เรื่องเดิมๆ เรื่องซ้ำๆ ทำไมฉันต้องอยากรู้เรื่องของยายนั่นด้วยแล้วทำไมยายนั่นต้องทำตัวลึกลับ ทำตัวน่าสงสัย แง๊ๆๆๆๆ ><
ตลุ๊งงงงงงง ! เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้น นั่นคือกลุ่มไลน์ของห้องเรียนฉันเอง อาจารย์จะแจ้งว่าพรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรือเปล่า (ฮ่าๆๆๆ คิดอยู่เรื่องเดียว)
Wine: 'สวัสดี..เราเป็นคนดึงเธอเข้ามาในกลุ่มนะ' ข้อความจากไวน์
TwinF: 'ขอบคุณนะ' ชื่อไลน์ไม่คุ้น เด็กใหม่คนที่ชื่อฟองแน่ๆ เลย ส่องแปบ ! สกิลเผือกเพิ่มขึ้น ฉันจัดการส่องโปรไฟล์ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เพิ่มเพื่อน เห็นเพียงรูปหน้าปกที่เขียนคำว่า ญาณิล ซับซ้อนจริงชีวิตของยายฟองอะไรเนี่ย ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ นอนดีกว่า :(
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ