Love U นักข่าวตัวร้าย สกัดหัวใจนายซุป'ตาร์

     ปัง!
     ฉันปิดประตูเสียงดังอย่างอดที่จะหงุดหงิดไม่ได้ที่ต้องมาทำข่าวนายพอตเตอร์
     "6โมงครึ่งแล้วเหรอเนี่ย รีบไปก่อนที่จะไม่ได้มุมภาพสวยๆดีกว่า" ฉันดูนาฬิกาแล้วพึมพำ พร้อมกับเร่งฝีเท้าไปที่ลานว่างหน้าห้างฯ
     ถึงอีตาพอตเตอร์จะมีข่าวฉาวขึ้นมาเป็นระยะ แต่ก็ฮอตน่าดู เลยถูกเลือกขึ้นมาเป็นแบรนด์แอมบาสซาเดอร์ของห้างฯที่เป็นเพิ่งเปิดใหม่ได้แค่ 1เดือน
     ชิ! คนดีๆมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องเลือกอีตานี่ด้วยนะ อยากล้มละลายหรือไงกัน
      1ชั่วโมงผ่านไป
     ตอนนี้ฉันอยู่ที่ลานว่างหน้าห้างฯ แล้วก็รอทำข่าวของอีตาพอตเตอร์ที่มาสายมาครึ่งชั่วโมงแล้ว!!
     ตอนนี้สื่อมวลชนที่มารอทำข่าวก็เริ่มบ่นๆกันแล้ว หึ!ไม่ต้องออกมาก็ดี จะได้เป็นข่าว 'ซุป'ตาร์พอตเตอร์ หยิ่งมางานสาย ปล่อยผู้คนรอ'
     "อะแฮ่ม ต้องขออภัยด้วยนะครับที่ต้องทำให้นักข่าวสื่อมวลชนและแขกผู้มีเกียรติทุกท่านต้องรอนาน แล้วเวลานี้ก็ถึงเวลาแล้ว ขอเชิญคุณพอตเตอร์คร้าบ!" อยู่ๆพิธีกรก็ประกาศขึ้นมาดังลั่น อยากมาก็มาหรือไงกันน่ะ
     "กรี๊ดดด พี่พอตเตอร์คะ หนูรัดพี่พพพพ"
     "กรี๊ดดด หนูก็รักพี่คะะะะะะ"
     กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด
     แล้วเสียงกรี๊ดก็ดังลั่นทั่วบริเวณ ดีนะที่เขากันที่ไว้ให้สำหรับนักข่าว ไม่รู้ว่าจะกรี๊ดเรียกจิ้งหรีดเรไรที่ไหน เหอะ!น่าหมั่นไส้
     "ขอโทษที่ต้องทำให้รอนานกันนะครับ พอดีผมเตรียมเซอร์ไพรส์กับทีมงานเอาไว้ อยากรู้ไหมครับ ว่าสิ่งนั้นคืออะไร?!!!" อีตาพอตเตอร์พูดเสียงสดใส แล้วทำท่าเอามือป้องหูไว้ อยากรู้ตายล่ะ!
     "อยากรู้ค่าา"
     "ได้ออกเดทกับพอตเตอร์หรือเปล่านะ"
     "ได้งั้นก็ดีดิเนอะ"
     กรี๊ดดด~~
     โอ๊ย! น่ารำคาญชะมัดเลยยัยพวกนี้ ออกเดทงั้นเหรอ งี่เง่าน่า
     "ตอนนี้ ผมเหงามากนะครับ..."นายพอตเตอร์พูดเว้นช่วงไว้ แต่เพียงเท่านี้ก็เรียกเสียงกรี๊ดได้มากมาย
     "ผมเป็นแบรนด์แอมบาสซาเดอร์ชายคนเดียว ผมเลยอยากได้ผู้หญิงที่จะมาทำหน้าที่ข้างๆผม ได้ไหมครับ"พอเสียงกรี๊ดเงียบลงนายพอตเตอร์ก็พูดร่ายยาว แต่คราวนี้ดูเหมือนทุกคนจะเริ่มตั้งใจฟัง ฉันก็เก็บภาพไปพลาง เขียนข้อมูลไปพลาง 2in1 เลย สำนักข่าวอื่นมาอย่างน้อยกัน 3 คน แต่ดูสำนักข่าวฉันสิ ว่านายพอตเตอร์มาสายแล้ว ทีมที่จะมาทำข่าวชุดนี้ยิ่งแล้วใหญ่
   "เฮ้!ยูจีน" เสียงของยัยเจ๊เวเรนดอลย์ ดังมาแต่ไกล พร้อมปรากฎร่างผู้ชายที่ขนานข้างมาอีก 3 คน ตายยากแฮะ พูดถึงก็มาปั๊ปเลย
   " 'โทษทีนะยู เกิดอุบัตินิดหน่อย"เมื่อพวกเขาฝ่าวงล้อมด้วยบัตรนักข่าวที่ห้อยคอมาได้ เปอร์เรนดอยล์ก็รีบอธิบายเหตุผล ส่วนฉันก็แกล้งทำหน้างอ
   "กว่าจะมาได้นะ รีบทำงานสิ"ฉันบ่นนิดหน่อย ก่อนที่พวกเขาจะหยิบอุปกรณ์ต่างๆออกมา
   "งั้นเรามาเริ่มเลยนะครับ^^"
้