ภพรักหิมวันต์

  "พระราชบุตรเขยขอรับ ท่านมาทำอะไรนอกพระตำหนักในเพลานี้ล่ะขอรับ"
  ทหารลาดตะเวนเอ่ยถาม ทำให้วรินนาราต้องหาคำตอบที่ฟังดูมีเหตุและมีผล เพื่อชักชวนให้คนฟังคล้อยตาม
  "คือ...คือในตำหนักมันร้อน ข้าก็เลยออกมาเดินเล่นบ้างสิ!"
  หญิงสาวเอ่ยแก้ตัว ก่อนจะชายตาแลไปยังพุ่มไม้ที่นาคาหนุ่มซ่อนตัวอยู่ แต่ก็พบกับความว่างเปล่า
  อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!  นี่เจ้าทิ้งข้าอีกแล้วเหรอ ธีรสุวัฒน์!!
  "แต่นี่มันยามสองแล้วนะพะยะค่ะ"
  ทหารอีกนายพูดเสริม
  "ทำไมรึ?! การที่ข้าออกมาเดินเล่นภายนอกพระตำหนักมีอะไรแปลกรึ"
  วรินนาราเอ่ยพูด ก่อนจะเดินเข้าไปในตำหนัก โดยมีทหารลาดตะเวนสองนายมองตามแผ่นหลังของพระราชบุตรเขยไปด้วยแววตาที่สงสัย
  'คนอะไร มาเดินเล่นตอนตีสอง-_-^'
   ทางด้านวรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีที่กำลังเดินเข้าตำหนักของตนเองเพื่อที่จะ 'ระบายอารมณ์' คนอีกคนที่หนีเธอกลับเข้าตำหนักมาก่อน 
  'ฮึ่ม! อย่าให้เจอตัวนะ!  จะว่าให้หูชาเชียว!!'
   ด้วยข้อหาทิ้งเธอให้แก้ตัวกับทหารเหล่านั้นตัวคนเดียว
  "ธีรสุวัฒน์!!  เจ้าอยู่ไหน?!"
  หญิงสาวตะโกนร้องถามภายในพระตำหนัก โดยที่ไม่ดังมาก เพื่อป้องกันการแอบฟังของคนภายนอก
  "ข้าอยู่นี่! ทำไมเจ้าต้องเสียงดังด้วยล่ะ -_-^"
  เสียงทุ้มต่ำของใครบางคนดังแว่วมาจากห้องสรงน้ำ ที่อยู่ภายในด้านหลังของตำหนักแห่งนี้
  'อ่อ ที่แท้ก็หนีข้ามาอาบน้ำ -_-^ มันน่าหยิกนักเชียว!'
  "เจ้าออกมาเดี๋ยวนี่นะ ธีรสุวัฒน์ ข้ามีเรื่องต้องคุยกับเจ้า!"
  สิ่งที่เธอต้องการคุยไม่ใช่การที่เขาทิ้งเธอมา แต่เป็นเรื่องมณีมนตราต่างหากที่เธอต้องการรู้  ต้องการรู้ว่าเขารู้จักมันรึเปล่า มณีจากแดนสรวง
  ...มณีที่ทำให้เธอโดนสาป...
  "เจ้าอยากคุยกับข้าเรื่องอะไรล่ะ เจ้าก็เข้ามาสิ"
  เสียงของชายหนุ่มดังออกมา เสียงนั้นทำให้สติของหญิงสาวกระเจิง
  'ถ้าอยากคุย ก็ให้เข้าไป...เข้าไปในห้องสรงน้ำที่เจ้างูเขียวอยู่เนี่ยนะ?!'
  อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!  ถ้าเธอเข้าไปแล้ว...แล้วเขากำลังอาบน้ำอยู่ล่ะ?!  
  -.,-///
  บะ...บะ...บ้าน่า ธีรสุวัฒน์คงไม่โรคจิตขนาดนั้นล่ะมั้ง(?)
  "ละ...แล้วถ้าเจ้ากำลังอาบน้ำอยู่ล่ะหะ!!"
  วรินนาราเอ่ยออกไป ก่อนจะรู้สึกตัวว่าใบหน้าของเธอเริ่มร้อนผ่าวๆ นี่เธอกำลังเขินเหรอ? บ้าน่า...  เราอยู่ในร่างของวงศ์สุมาลีนะ ทุกส่วนของวงศ์สุมาลีก็เป็นชาย และตอนนี้เธอก็อยู่ในร่างของผู้ชาย มันไม่น่าจะมีอะไรให้เขินหรอก
  "หึ! ข้าไม่มีเวลามาอาบน้ำหรอกนะ เจ้าอย่าลืมสิว่าข้าเป็นพญานาค ดังนั้นข้าแค่ต้องการน้ำ เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้อาบน้ำแน่นอน"
  เสียงที่ได้ยิน ทำให้วรินนาราค่อยๆโล่งอก เฮ้ออออออออออออ~ นึกว่าจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นเสียแล้ว (แอบเสียดายเล็กน้อยล่ะสิ -.,->>Brownies_PK) (บ้าเหรอ!><///>>>วรินนารา)
  "ไม่เป็นไร ข้ารอเจ้าข้างนอกก็ได้"
  วรินนาราพูด พร้อมกับเอนกายลงบนแท่นบรรทม เพื่อรอใครบางคนที่กำลังเล่นน้ำอยู่(?)
  .
  .
  .
  .
  .
  .
  .
  .
  5นาทีผ่านไป
  วรินนารายังรอไหว
  .
  .
  .
  .
  .
  15 นาทีผ่านไป
  ยังอดทนรอได้
  .
  .
  .
  .
  30 นาทีผ่านไป
  มันจะนานไปแล้วนะ-*-
  'หรือว่าธีรสุวัฒน์จะเป็นอะไร! O_o'
  วรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีค่อยๆลุกจากแท่นบรรทม ก่อนจะรีบวิ่งไปยังห้องสรงน้ำ
  'ขออย่าให้เจ้าเป็นอะไรไปเลยนะ ธีรสุวัฒน์!!'
  หญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดม่านที่กั้นห้องสรงเพื่อที่จะได้เข้าไปภายใน แต่วรินนารากลับต้องพบว่า...
  O[]O!!
  "เฮ้ยยยยยยยยยยย!!/เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!"
  .
  .
  .
  .
  .
  อึ้งสิบวินาที
  ก่อนจะตามด้วยเสียงของวรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีที่อุทานออกมา...
  "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!~"
 
 
  จบไปแล้วอีกบท
  แหมๆ วรินนาราแต๋วแตก คุคิ...คุคิ^o^