ภพรักหิมวันต์

  "พระราชบุตรเขยขอรับ ท่านมาทำอะไรนอกพระตำหนักในเพลานี้ล่ะขอรับ"

  ทหารลาดตะเวนเอ่ยถาม ทำให้วรินนาราต้องหาคำตอบที่ฟังดูมีเหตุและมีผล เพื่อชักชวนให้คนฟังคล้อยตาม

  "คือ...คือในตำหนักมันร้อน ข้าก็เลยออกมาเดินเล่นบ้างสิ!"

  หญิงสาวเอ่ยแก้ตัว ก่อนจะชายตาแลไปยังพุ่มไม้ที่นาคาหนุ่มซ่อนตัวอยู่ แต่ก็พบกับความว่างเปล่า

  อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!  นี่เจ้าทิ้งข้าอีกแล้วเหรอ ธีรสุวัฒน์!!

  "แต่นี่มันยามสองแล้วนะพะยะค่ะ"

  ทหารอีกนายพูดเสริม

  "ทำไมรึ?! การที่ข้าออกมาเดินเล่นภายนอกพระตำหนักมีอะไรแปลกรึ"

  วรินนาราเอ่ยพูด ก่อนจะเดินเข้าไปในตำหนัก โดยมีทหารลาดตะเวนสองนายมองตามแผ่นหลังของพระราชบุตรเขยไปด้วยแววตาที่สงสัย

  'คนอะไร มาเดินเล่นตอนตีสอง-_-^'

   ทางด้านวรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีที่กำลังเดินเข้าตำหนักของตนเองเพื่อที่จะ 'ระบายอารมณ์' คนอีกคนที่หนีเธอกลับเข้าตำหนักมาก่อน 

  'ฮึ่ม! อย่าให้เจอตัวนะ!  จะว่าให้หูชาเชียว!!'

   ด้วยข้อหาทิ้งเธอให้แก้ตัวกับทหารเหล่านั้นตัวคนเดียว

  "ธีรสุวัฒน์!!  เจ้าอยู่ไหน?!"

  หญิงสาวตะโกนร้องถามภายในพระตำหนัก โดยที่ไม่ดังมาก เพื่อป้องกันการแอบฟังของคนภายนอก

  "ข้าอยู่นี่! ทำไมเจ้าต้องเสียงดังด้วยล่ะ -_-^"

  เสียงทุ้มต่ำของใครบางคนดังแว่วมาจากห้องสรงน้ำ ที่อยู่ภายในด้านหลังของตำหนักแห่งนี้

  'อ่อ ที่แท้ก็หนีข้ามาอาบน้ำ -_-^ มันน่าหยิกนักเชียว!'

  "เจ้าออกมาเดี๋ยวนี่นะ ธีรสุวัฒน์ ข้ามีเรื่องต้องคุยกับเจ้า!"

  สิ่งที่เธอต้องการคุยไม่ใช่การที่เขาทิ้งเธอมา แต่เป็นเรื่องมณีมนตราต่างหากที่เธอต้องการรู้  ต้องการรู้ว่าเขารู้จักมันรึเปล่า มณีจากแดนสรวง

  ...มณีที่ทำให้เธอโดนสาป...

  "เจ้าอยากคุยกับข้าเรื่องอะไรล่ะ เจ้าก็เข้ามาสิ"

  เสียงของชายหนุ่มดังออกมา เสียงนั้นทำให้สติของหญิงสาวกระเจิง

  'ถ้าอยากคุย ก็ให้เข้าไป...เข้าไปในห้องสรงน้ำที่เจ้างูเขียวอยู่เนี่ยนะ?!'

  อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!  ถ้าเธอเข้าไปแล้ว...แล้วเขากำลังอาบน้ำอยู่ล่ะ?!  

  -.,-///

  บะ...บะ...บ้าน่า ธีรสุวัฒน์คงไม่โรคจิตขนาดนั้นล่ะมั้ง(?)

  "ละ...แล้วถ้าเจ้ากำลังอาบน้ำอยู่ล่ะหะ!!"

  วรินนาราเอ่ยออกไป ก่อนจะรู้สึกตัวว่าใบหน้าของเธอเริ่มร้อนผ่าวๆ นี่เธอกำลังเขินเหรอ? บ้าน่า...  เราอยู่ในร่างของวงศ์สุมาลีนะ ทุกส่วนของวงศ์สุมาลีก็เป็นชาย และตอนนี้เธอก็อยู่ในร่างของผู้ชาย มันไม่น่าจะมีอะไรให้เขินหรอก

  "หึ! ข้าไม่มีเวลามาอาบน้ำหรอกนะ เจ้าอย่าลืมสิว่าข้าเป็นพญานาค ดังนั้นข้าแค่ต้องการน้ำ เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้อาบน้ำแน่นอน"

  เสียงที่ได้ยิน ทำให้วรินนาราค่อยๆโล่งอก เฮ้ออออออออออออ~ นึกว่าจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นเสียแล้ว (แอบเสียดายเล็กน้อยล่ะสิ -.,->>Brownies_PK) (บ้าเหรอ!><///>>>วรินนารา)

  "ไม่เป็นไร ข้ารอเจ้าข้างนอกก็ได้"

  วรินนาราพูด พร้อมกับเอนกายลงบนแท่นบรรทม เพื่อรอใครบางคนที่กำลังเล่นน้ำอยู่(?)

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  5นาทีผ่านไป

  วรินนารายังรอไหว

  .

  .

  .

  .

  .

  15 นาทีผ่านไป

  ยังอดทนรอได้

  .

  .

  .

  .

  30 นาทีผ่านไป

  มันจะนานไปแล้วนะ-*-

  'หรือว่าธีรสุวัฒน์จะเป็นอะไร! O_o'

  วรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีค่อยๆลุกจากแท่นบรรทม ก่อนจะรีบวิ่งไปยังห้องสรงน้ำ

  'ขออย่าให้เจ้าเป็นอะไรไปเลยนะ ธีรสุวัฒน์!!'

  หญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดม่านที่กั้นห้องสรงเพื่อที่จะได้เข้าไปภายใน แต่วรินนารากลับต้องพบว่า...

  O[]O!!

  "เฮ้ยยยยยยยยยยย!!/เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!"

  .

  .

  .

  .

  .

  อึ้งสิบวินาที

  ก่อนจะตามด้วยเสียงของวรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีที่อุทานออกมา...

  "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!~"

  จบไปแล้วอีกบท

  แหมๆ วรินนาราแต๋วแตก คุคิ...คุคิ^o^