รักวัยใสป่วนโลกแห่งเกมส์

หยุดเดียวนี้นะ
ฉันสั้งให้ผู้ชายที่ยืนเดินหนีฉันอยุดอยู่กับที่มีอะไรอีกอาบาโนะเสียงของผู้ชายที่ฉันเรียงดังขึ้นทำให้เห็นผมสีน้ำตาลอ่อนดวงตาสีดำอ่อนใบหน้าเนียนใสของเขาขอโทษจิงจิงนะพอดีนัดกัยเพือนไว้ว่าจะไปตีบอสนาเกมอีกแล้งหรอถ้าเกิดไม่มีเวลาให้กันแบบนี้ก็เลิกไปเลยฉันร้องห่มร้องให้เเล้ววิ่งออกมาอะไรของยัยนั้นน่าโมโหชะมัดน้ำตาค่อยไหลออกมาทำไมฉันต้องร้องไห้ด้วยกลับมาแล้วคับหลังจากที่เปิดประตูบ้านเข้าไปก็พบกับหญิงวัยกลางคนผมสีเขียวสวมแว่นตาใสกลับมาแล้วหรอนาคิโตะจะทานข้าวก่อนไหมจะไม่ละผมขึ้นห้องก่อนละเล่นเกมอีกแล้วหรออย่านอนดึกนะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะครับสิ้นเสียงของแม่ผมลงนอนบนเตียงหยิบหูฟังขึ้นมาสวมผมหลับตาลงและพูดว่าเชื่อมต่อเริ่มมีแสงขึ้นมาที่ตาผมพอลื่มตาขึ้นผมก็อยู่อีกโลกนึงโลกที่มีต้นไม้สูงสง่าผู้คนเดินพรุกพ้รานมีเมืองใหญ่มากมาย