นายตัวร้ายกับไอ่ประสาท
เขียนโดย candyplus
วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.
แก้ไขเมื่อ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 21.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) โกรธ NC
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไอ่นัท!!มึงเป็นอ่ะไรว่ะสัสไปต่อยนอทเขาทำไม" ผมถามมันด้วยเสียงหงุดหงิดปนโมโหนิดหน่อยหลังจากที่มันลากผมจากห้องน้ำห้างกลับมาบ้าน-*- "ก็มันบอกว่าคิดถึงมึงนิไอ่สัสให้กูคิดยังไงว่ะกูก็หึงนะเว้ยกูก็เป็นคนถ้ามีคนมาพูดงี้กับกูมึงจะไม่คิดอ่ะไรเหรอ" มันตะคอกใส่ผมแต่ก็ถูกของมันถ้ามีคนมาทำแบบนั้นกับมันผมก็คงไม่ยอม "แต่มึงก็ไม่ควรไปต่อยนอทนะเว้ย" ผมพูดดีๆแต่หน้าไ/อ่นัทกลับแดงด้วยความโกรธมากขึ้นกว่าเดิม "ได้มึงเป็นห่วงมันนักก็ไปอยู่กับมันเลย" มันพูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้องผมรีบวิ่งตามไปกอดมันจากข้างหลังเพื่อไม่ให้มันเดินไป "ไอ่นัทมึงอย่าโกรธดิว่ะกูรักมึงมากนะกูแค่พูดให้มึงคิดเฉยๆมึงอย่าไปเลยนะ" หน้าของผมเริ่มร้อนผ่าวน้ำตาเริ่มใหลลงแก้มของผมผมซบหน้าเข้ากับหลังของมันพร้อมกับระเบิดน้ำตาออกมา "กูก็รักมึงมากเหมือนกันนะไอ่ธนา" มันพูดพร้อมกับหันมาจับหน้าผมให้เงยขึ้นแล้วเอามือมาลูบที่แก้มผมเบาๆเพื่อเช็ดน้ำตาให้แล้วจูบผมเบาๆมันกำลังจะถอนจูบแต่ผมไม่ยอมปล่อยมันไปผมดันตัวมันให้เข้ามาชิดผมผมต้องการมันมากผมไม่อยากเสียมันไปใหนผมเริ่มดึงมันกลับมาที่ห้องแล้วพลักมันลงเตียง"กูรักมึงมากนะไอ่นัท" ผมพูดพร้อมกับลงไปขึ้นคร่อมมันไว้มันผลักผมให้ผมให้ไปอยู่ข้างล่างตัวมัน "กูยังไม่หายโกรธมึง" มันพูดแล้วทำหน้าจิงจังใส่ผม "จะให้กูทำยังไงให้มึงหายโกรธ" ผมถามมันเบาๆ "มึงต้องให้กูลงโทษ" ลงโทษ-?- อ่ะไรมันคิดว่ามันเป็นครูที่จะลงโทษนักเรียนเหรอผมพยักหน้าตอบเป็นการยอมรับแล้วมันก็ส่งยิ้มมาให้ผมจากนั้นมันก็ถอดเข็มขัดกางเกงมันออกมารัดแขนผมทั้งสองข้างไว้แน่นแล้วถอกเข็มขัดของผมมารัดขาของผมไว้ทำให้ผมขยับแทบไม่ได้เลย "มึงจะทำอ่ะไรเนี่ย" ผมถามมันด้วยความสงสัย "มึงนี้พูดมากเกินไปละ" มันค่อยๆเอามือลูบจากท้องของผมแล้วค่อยๆถกเสื้อยืดของผมขึ้นไปตามตัวไปจนถึงปากแล้วเอาเสื้อยืดของผมปิดปากผมไว้นี้มันชักจะวิปริตไปแล้วผมตกใจเล็กน้อยถึงปานกลางมันค่อยๆเอาปากไล่กัดตามหน้าท้องพอถึงยอดอกมันก็ใช้ฟันกัดแรงกว่าทุกที่มากทำให้ผมครางออกมาแต่ไม่มีเสียงเพราะโดนปิดปากอยู่มันผลักตัวของผมให้นอนคว่ำแล้วค่อยๆถอกางเกงของผมออกไปจนถึงเท้ามันค่อยๆใช้จมูกถูกับน่องของผมจนถึงขาอ่อน ปั็บ!! มันตบก้นของผมแรงมากๆปั็บ!! มันตบเป็นรอบที่สองผมเก็บมากๆปั็ปๆๆๆๆๆ มันตบผมเป็นสิบๆรอบทำให้น้ำตาผมเริ่ใหลจากความเจ็บปวด "นี้เป็นการลงโทษก็แล้วกันที่มึงทำให้กูโกรธ" จากนั้นมันค่อยถอดกางเกงของมันออกแล้วเริ่มสอดของมันเข้ามาในตัวผมอย่างแรงผมรู้สึกเหมือนมีอ่ะไรฉีกขากในตัวของผมผมเจ็บมากจริงๆแต่ก็มีความสุขเพราะผมรักมันมันจะทำอ่ะไรกับผมก็ได้ผมยอมทั้งนั้นเพื่อไม่ให้มันไปผมต้องการมันมาก สักพักมันก็เรียกชื่อผมพร้อมกับปล่อยของเหลวออกมาข้างในตัวของผมแล้วนอนราบทับผมไว้แต่เอ๋ๆๆๆ ผมยังไม่ทันได้ทำอ่ะไรเลยนะผมรู้สึกเหมือนเป็นเซ็กทอยเลยทำอ่ะไรก็ไม่ได้เสร็จก็ไม่เสร็จนอนอยู่เฉยๆให้มันตบตูดเล่นเนี่ยนะนั้นทำให้ผมหงุดหงิด*//* มันแกะเข็มขัดที่รัดมือของผมออกมาผมแกะเสื้อที่ปิดปากผมออก "มึงทำแบบนี้ได้ยังไงมึงเสร็จแต่กูยังไม่ได้ทำอ่ะไรเลยนะเจ็บก็เจ็บมึงคิดว่ามึงเป็นครูเหรอห่ะมาตบตูดกูเล่นเนี่ยไอ่เ-ี้ย" ผมบ่นมันเป็นชุดๆ "ก็ถือว่ากูลงโทษมึงแล้วกันที่มึงทำให้กูโกรธ" แหม่ๆๆเห็นกูง้อนิดหง้อหน่อยทำเป็นใหญ่ "แต่ตอนนี้กูโกรธมึงแทนละสัสมึงอย่ามาแตะตัวกูอีกนะเป็นการลงโทษที่ทำให้กูโกรธ" ผมบอกมันทำเอามันหน้าเหวอไปเลย "แหนะๆอย่าโกรธสิจ็ะที่ร็ากก" มันพูดแล้วเอามือมาหยิดแขนผมเบาๆผมปัดมือมันออกแล้วเดินทำหน้าเครียดเข้าไปในห้องน้ำทิ้งให้มันนั่งทำหน้าโง่อยู่คนเดียว ผมอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวแต่ๆๆไม่รู้ทำไมน้ำมันถึงเย็นขนาดนี้แหม่ๆนึกว่ามีคนเอาน้ำแข็งมาราดตัวเป็นไอซ์บักเก็ตแหนะ ผมรีบอาบน้ำแล้วหยิบชุดนอนมาใส่แล้วเดินกลับไปนอนที่เตียง "ไอ่ธนามึงไม่ได้โกรธกูจิงใช่มั้ย" มันถามพร้อมกับล้มตัวมานอนกอดผมผมสะบัดตัวออก "ไปอาบน้ำไปมึงอ่ะเหม็น" ผมพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มมาห่มแล้วทำเป็นไม่สนใจมันจนกระทั่งมันออกห้องน้ำมาแล้วล้มนอนบนเตียงแล้วกอดผมอีกครั้ง "กูอาบน้ำแล้วน่ะสัสไม่เหม็นแล้วมึงหายโกรธแล้วใช่มั้ย" ผมสะบัดตัวออกอีกครั้ง "ถ้ามึงยังจับตัวกูอีกทีนะกูจะไปนอนห้องนอนแขกแล้วทิ้งให้มึงนอนคนเดียว"ผมพูดประชดมันมันปล่อยตัวผมแล้วนอนหันหลังให้ผมผมหันไปกอดมันแทน "โอ๋เอ๋ๆกูล้อเล่นเฉยๆหน่า" มันหันหน้ามาผมถึงเห็นว่ามันกำลังร้องไห้อยู่ "มึงอย่าเล่นแบบนี้อีกนะสัสมึงรู้มั้ยกูเสียใจแค่ใหนที่มึงเป็นแบบนั้นอ่ะ" ผมค่อยๆดึงหน้ามันมาซบที่อกของผม "กูขอโทษกูรักมึงมากนะไอ่นัท" ผมบอกมันน้ำตามันยังใหลเรื่อยๆ "กูก็รักมึงขออยู่อย่างนี้จนถึงเช้าอย่าปล่อยกูนะกูขอ" มันพูดพร้อมกับขยับหัวให้เข้ากับอกของผม "กูรักมึงจัง" มันพูดแล้วหลับตาลง "ร้องไห้เป็นเด็กๆไปได้นะมึงนิสัยเหมือนเด็กเลยมึงอ่ะ" ผมบอกมันแล้วหลับตาลงบ้าง "กูรักก็มึงมากนะ" ผมบอกมันแล้วก็เผลอหลับไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ