Love Unlimited รักไม่จำกัด แบบไหนก็รักเธอ

บทนำ
 
     "ยัยแพรววววว~!! \>O</"
     อยู่ๆ ยัยแก้วเพื่อนสนิทของฉันก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงตั้งแต่ 100 เมตรแรกเลย แถมยังวิ่งมาด้วยความเร็วสูงชนิดที่ว่า 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แล้วกระโจมเข้ามาเขย่าร่างฉันไปมาจนมึนหัวเลย - -
     "อะไร! อะไร! เป็นอะไรยัยแก้ว" ฉันว่าพลางจับแขนยัยนั่นให้หยุดเขย่าตัวฉันสักที
     "แก!...แก...มันใช่อ่ะ! มันใช่โคตรๆ เลยอ่ะ!! อ๊ายยยยย~!♥" อยู่ยัยแก้วก็พูดอะไรไม่รู้พร้อมกับหันหลังไปบิดไปบิดมา
     เป็นอะไรของมันวะ - - ?
     "อะไรของแกยัยแก้ว?"
     "คือ..เมื่อกี้เว้ย.." ยัยแก้วหันมาอธิบาย "ฉันไปเจอทอมเว้ยแก! อย่างหล่อเลยอ่ะ หล่อโคตรๆ หล่อลากไส้ อย่างกับเทพบุตรมาเกิด!! โอ๊ย! แค่พูดฉันก็น่าแดงเแล้ว >///<♥"
     เอา..เอา...เอาเข้าไปยัยนี่ เห็นทอมเป็นไม่ได้ เป็นอันต้องบิดไปบิดมาแล้วก็พูดจาไม่รู้เรื่อง ตกลงมันเขินหรือมันบ้ากันแน่วะเนี่ย - - ?
     "เออๆ..." ฉันตอบส่งๆ พลางถอนหายใจ
     และพอยัยนั่นเห็นกับประกิริยาของฉันก็พอจะเดาได้ว่าฉันไม่เชื่อในที่ยัยนั่นพูดอีกแน่นอน เลยคว้าตัวฉันไปเขย่าอีกรอบ
     "เธอไม่เชื่อไม่ไหม? งั้นไปดูกับฉันเลย!" ว่าตอบก็ลากฉัออกเดินทันที
     "เฮ้ย! เดี๋ยว! เดี๋ยวๆๆๆๆ! แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบทอมยังจะลากฉันไปอีกนะ >O<!!" ฉันโวยวาย
     "แต่แกก็สนิทกับกายนิ!"
     "นั่นมันคนละอย่างกันเฟ้ย! กายน่ะเขานิสัยดี!!"
     "พี่เขาก็นิสัยดีเหมือนกันนะ!"
     "แกรู้ได้ไง?"
     "เพื่อนบอก"
     ว่าแล้ว...ยัยนั่นไม่เคยที่จะรู้อะไรด้วยตัวเองเลยสักครั้ง - - และฉันก็มักจะถูกยัยนั่นลากไปหาทอมตลอด ทั้งที่ยัยนั่นก็รู้ว่าฉันไม่ชอบทอมเลยสักนิด!!
     และก็ กาย น่ะเป็นเพื่อนสนิทของฉันเองเขาก็เป็นทอมน่ะแหละ แต่เขาไม่เจ้าชู้เรียนก็เก่ง กิจกรรมเก่ง แถมไม่ชอบหาเรื่องใครต่อใครด้วย ฉันเลยละเว้นให้เขาเป็นกรณีพิเศษเพราะเขาดูท่าทางไม่มีพิษมีภัยกับใครเลย
     "อ๊ายยย~! พี่คริสคะ หันมาทางนี้หน่อยค่าาาา~♥"
     "อ๊ายยย~ พี่คริสหล่ออ่ะแก ♥"
     "หล่อแบบนี้ถึงจะเป็นทอมก็ไม่สนแล้ว~!♥"
     เสียงกริ๊ดกร๊าดมากมายดังขึ้น ฉันก็พอจะเดาได้แล้วว่าฉันโดนยัยนั่นลากมาถึงที่หมายเรียบร้อย เพราะเสียงกริ๊ดกร๊าดนั้นกับที่ยัยแก้วอยู่ๆ ก็หยุดวิ่งทันที
     "นี่ไงแก! พี่คริสขอบอกอย่างหล่ออ่ะ!♥"
     "ถึงจะหล่อยังไงฉันก็ไม่สนใจอยู่ดี!" ฉันบ่น
     "น่าๆ แกไม่ต้องคบทอมก็ได้แต่แค่เปิดใจยอมรับก็พอแล้ว - -" ยัยแก้วว่าพลางทำท่าเหนื่อยใจ
     "ฉันก็ยอมรับกายไปแล้วไง..." ฉันแย้ง
     "ก็ยอมรับคนอื่นด้วยสิยะ! >O<!" ยัยแก้วรีบโวยขึ้นมาทันที
     "ก็บอกไปแล้วไง! ว่าฉัน'ไม่ชอบทอม'เฟ้ยยย >O<!!!!" ฉันเผลอตะโกนออกไปซะสุดเสียง
     จ้องงงงงง.......
      เวรล่ะฉัน...เผลอตะโกนไปซะสุดเสียงแล้วก็มีสายตาเป็นสิบจ้องมาที่ฉันประมาณว่า 'อีนี่ไม่ชอบแล้วมาทำไม!?' สายตาพวกนั้นช่างจ้องมองมาอย่างไม่เป็นมิตรเอาซะเลย ยัยแพรวเน้อยัยแพรว T.T
     "กรรมของเวร! ยัยแพรวเอ๊ยยยยย!" ยัยแก้วถึงกับกุมขมับทันที
     "กะ..ก็เพราะแกนั่นแหละ (. .)" ฉันก้มหน้าโยนความผิดให้เพื่อนหน้าตาเฉย - -
     "เฮ้อออ~ - -" ยัยแก้วถอนหายใจออกมาจะเฮือกใหญ่
     ฉันเงยหน้าไปมองที่ยัยแก้ว แต่สายตาไปเผลอไปปะทะกับผู้ชาย เอ๊ะ! ไม่สิผู้หญิง..ที่หล่อมาก ดูท่ายัยนั่นล่ะเป็นต้นเกิดของเสียงกริ๊ดกร๊าดและทำให้เพื่อนฉันสติแตก - -
     ฉันเผลอสบตากับเขาโดยไม่รู้ตัว...อย่างที่ยัยแก้วบอกจริงๆ อีตาทอมคนนี้มันหล่อมาก..เน้นว่ามากจริงๆ เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยหน้าทอมหล่อเท่านี้มาก่อนเลย เฮ้ย! นี่ฉันกำลังคิดอะไรเนี่ย!!?
     "เอาเป็นว่า...ยัยแก้วทีหลังอย่าลากฉันมาในที่แบบนี้อีกแกก็รู้ว่าฉัน'ไม่ชอบทอม'มากขนาดไหนและทอมที่ฉันยอมรับมีแค่กายคนเดียวเท่านั้น! เข้าใจ๊!!?" ฉันบ่นใส่ยัยแก้ว
     "..."
     ยัยแก้วไม่พูดอะไรแต่ขยักหน้ารับแทนเพราะรู้ว่าถ้าฉันโมโหจริงๆ แล้วมันเป็นยังไง
     "จำเอาไว้! ฉัน'เกลียดทอม'ที่สุด!!"
     ว่าจบฉันก็หันหลังจะกลับไปยังตึกเรียนตัวเองทันที แต่ว่าสายตาอันไม่รักดีของฉันก็เผลอไปสบตากับอีตาทอมหน้าหล่อนั้นพอดิบพอดี ฉันมองค้อนอีตานั้นหนึ่งทีก่อนจะสะบัดหน้าหนีและเผ่นออกจากบริเวณ ณ ที่ตรงนั้นทันที เพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันยังอยู่คงได้กลายเป็นศพแน่ๆ
 
     "เฮ้อ..ยัยแพรวไม่ไหวจริงๆ กะจะช่วยนะเนี่ย..."
     หญิงสาวผมสีน้ำตาลมัดทรงช่อดอกไม้ซึ่งเป็นทรงโปรดที่เธอทำประจำถอนหายใจอย่างเหนื่อยและเบื่อหน่าย
     "เอ่อ...น้องครับ.."
     จุจู่ก็มีเสียงหนึ่งเสียงเธอดังขึ้นทำให้เธอต้องหันไปดู
     "คะ...เอ๊ะ! พี่คริส!! 0.0"
     "เพื่อนน้องเขาเป็นอะไรเหรอครับ?" สาวหล่อเอ่ยถาม
     "อ่อ..ยัยแพรวน่ะเหรอ? ยัยนั่นไม่ชอบทอมน่ะค่ะ แต่ฉันก็ไม่ได้บังคับให้คบทอมหรอกนะคะแค่อยากให้ยัยนั่นเปิดใจยอมรับทอมคนอื่นๆ บ้างเท่านั้น แต่ก็มักจะเป็นแบบนั้นประจำล่ะค่ะ - -."
     "อ่อ..." เขาอมยิ้มเล็กๆ
     "แล้วพี่คริสมีอะไรงั้นเหรอคะ?"
     "เปล่าหรอกว่าแต่....พี่ขอเบอร์กับเฟสของเพื่อนน้องได้ไหม?"
     "กะ..ก็ได้อยู่หรอกค่ะ..แต่.."
     "ไม่มีอะไรหรอกครับ อ้อ...แล้วอย่าไปบอกเจ้าตัวล่ะ ^^"
     รอยยิ้มนั่นทำให้หญิงสาวแทบจะล้มทั้งยืนแล้วก็ดันให้เบอรืเพื่อนสนิทของตัวเองพร้อมกับเฟสไปให้พี่เขาง่ายๆ ซะงั้น
     ถึงแม้เธอจะรู้ว่ามันไม่สมควรอย่างยิ่งเพราะว่าเพื่อนของเธอน่ะไม่ชอบทอมอย่างมาก! แต่นี่ก็เป็นโอกาสดีที่ยัยนั่นจะได้เลิกเกลียดทอมสักที...เผลอๆ อาจจะได้คบทอมเลยก็ได้มั้งนั่นนะ
     
     อ๊ายๆ~! แค่คิดก็เขินแทนแล้ว >///<!