คุณหนูปากกล้ากับพ่อบ้านขี้เล่น

          1 อาทิตย์ต่อมา...
 
*ชิโนะ
ฉันเดินมาเข้าห้องนํ้าโดยปล่อยให้ฮิคาริ นั่งทานข้าวกล่องอยู่ในห้อง
"ไง~สาวน้อย" ฉันที่กำลังล้างมือ ก็ได้เห็นและยินเสียงของผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนํ้า
"มีอะไร" ฉันถามไปพลางติดกิ๊บดำที่ผมตัวเอง
"เธอเป็นเพื่อนสนิทของฮิคาริสินะ..." ชายคนนั้นถามอีก แล้วค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
"ชะ...ใช่ทำไมล่ะ" ฉันพูดด้วยเสียงสั่นแล้วค่อยๆถอยหลังเพราะรู้ว่าลางไม่ดี
"หึๆๆดีเลย ผมได้ยินมาว่าเธอน่ะ หน้าตาก็สวยพอๆกับยัยนั่นเลยสินะ" มะ..หมอนี่จะทำอะไรฉันน่ะ ฉันค่อยๆถอยไปจนหลังติดกำแพงซะแล้ว
"ละ...แล้วมีอะไรกับฉัน!!!!" ฉันตะคอกใส่หมอนั่นเต็มที่
"ก็ผม...จะมาปลํ้าเธอไงล่ะ หึๆๆ" หมอนั่นพูดด้วยหน้าตาหน้ากลัวแล้วจับคางฉัน
"ยะ...อย่านะ" ฉันหน้าแดงจนไม่กล้าขัดขืนอะไร
[ตื๊ด~ตือ~ตื๊อ] อ่า...เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นฉันรู้สึกขอบคุณมากเพราะอาจจะทำให้ฉันไม่โดนหมอนี่ปลํ้า
"ขะ...ขอรับโทรศัพท์ก่อนสิ" ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์
"อืม" หมอนี่ปล่อยฉันแต่ก็ยังไม่ไปไหนยังอุตส่าห์ยืนรออีก
"ฮะ...ฮัลโหล" ฉันพูดกับปลายสายด้วยเสียงสั่น
"[ชิโนะ...อยู่ไหนน่ะ]" เสียงฮารุกะที่อยู่ปลายสายพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงเป็นห่วง
"ทำไมฉันต้องบอกนายล่ะ.." ฉันตอบฮารุกะ
"[กะ...ก็!!ช่างเถอะน่าบอกมาว่าเธออยู่ไหน]" ปลายสายยังคงพูดด้วยเสียงเป็นห่วง
"ก็ได้ - - ฉันอยู่ห้องนํ้าที่อาคาร 4" ฉันตอบหมอนั่นไปอีก
"[ตู๊ด!!]" ฮารุกะวางสายทันทีเมื่อได้ยิน ฉันจึงเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า
"มาต่อกันดีกว่า~สาวน้อย" อะ...เอาอีกแล้ว ชายคนเดิมพูดขึ้นแล้วมองฉันด้วยสีหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์
"โอ๊ย!" เขาผลักฉันล้มลงกับพื้นแล้วขึ้นมาคร่อมฉัน ทำให้ฉันหน้าแดงแจ๋
"หึๆๆผมจะทำให้เธอขึ้นสววรค์เองนะ~สาวน้อย" หมอนั่นเริ่มถอดกระดุมเสื้อนักเรียนของฉัน
"ปล่อยฉันนะ ไอ้หื่น~!!!" ฉันตะคอกใส่แล้วจับมือหมอนี่ออกจากเสื้อ
"ไม่เอาน่าๆอย่าดื้อนะ" หมอนั่นหยิบเชือก 2 เส้นในกระเป๋าออกมามัดแขนกับขาฉัน
"ปะ..ปล่อยนะ แบบนี้ไม่ได้นะ~!!" หมอนั่นถอดเสื้อในฉันออกทำให้เห็นหน้าอกและจุกนมของฉัน ฉันเริ่มตะคอกเบาลง และมีนํ้าตาไหลออกมา
"แล้วก็นะ ห้องนํ้านี้อยู่อาคาร 2 ไม่ใช่ 4" หมอนั่นพูดพลางเอามือบีบหน้าอกฉัน
"อ..อะไรนะ ฮึก...ฮือ~ปล่อยฉันเถอะนะ" ฉันร้องไห้ออกมา
"โอ๋ๆๆๆอย่าร้องสิ ผมยังไม่ได้ทำอะไรรุนแรงเลยนะ" เขาพูดด้วยท่าทางกวนส้นเท้า พลางบีบหน้าอกฉันไปมา
"ฮึก...ฮือ~พอซักทีเถอะ ฉันขอร้อง" ฉันร้องไห้หนักขึ้นแล้วทำท่าทางอ้อนหมอนี่
"หยุดนะ!!ทำอะไรชิโนะน่ะ!! แฮ่กๆๆ" อา~ฮารุกะวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางหอบ
"อ้าวๆมาที่นี่ได้ไงล่ะเนี่ย" หมอนี่ลุกขึ้นแล้วพูดกับฮารุกะ
"อ่อ ก็ตามสัญญาญโทรศัพท์ของชิโนะมาน่ะสิ" ฮารุกะในตอนนี้ดูเท่ห์กว่าทุกทีมากเลย
"ฮะ...ฮารุกะ" ฉันที่กำลังร้องไห้ กำลังดิ้นเพื่อให้หลุดจากเชือก แต่ไม่ได้ผล
"อ...เอ่อ~ชิโนะหน้าอกเธอ" ฮารุกะมองหน้าอกฉันแล้วหน้าแดง
"ยะ...อย่ามองสิ" ฉันก็หน้าแดงด้วยเช่นกัน
"เฮ้อ~แกนี่มาขัดจังหวะจริงๆ!!!" หมอนี่ชกเข้าที่ท้องของฮารุกะเต็มๆในช่วงที่ฮารุกะกำลังเผลอ
"อึก!!" ฮารุกะล้มลงไปนอนกับพื้นด้วยความจุก
"ฮารุกะ!!" ฉันร้องไห้หนักกว่าเดิม ที่เห็นฮารุกะโดนชก
"หึๆมาต่อกันดีกว่าสาวน้อย" หมอนี่เดินเข้ามาอีก
"หน็อย!!ไอ้เลวเอ๊ย!!" ฮารุกะหยิบไม้เบสบอลที่อยู่ข้างประตูมาฟาดกลางหัวไอ้ลามกที่มาข่มขืนฉัน
"แอ่ก!" ฮารุกะฟาดเข้าไปเต็มแรงจนเขาหัวแตกและหมดสติไป
"ชิโนะ!เป็นไงบ้าง" ฮารุกะทิ้งไม้เบสบอลแล้ววิ่งเข้ามาดูฉัน
"ฉะ...ฉันไม่เป็นไร...ฮารุกะขอบใจนะ" ฉันเอาหน้าฟุบลงที่ตักฮารุกะ
"น่ะ...หน้าอกเธอ" ฮารุกะมองหน้าอกฉันพร้อมทำสีหน้าประมาณว่าอยากลองจับ
"ตะ...ตามสบาย"ฉันนอนหงายให้ฮารุกะ
"จะดีเหรอ..." ฮารุกะมองฉันด้วยใบหน้าลังเล
"ดีสิ~" ฉันหน้าแดงแจ๋
"อ..อืม" อะ...อ่า~ฮารุกะเอามือของเขาลงมาจับหน้าอกของฉัน
"ฮะ...ฮารุกะ~" ฉันหน้าแดงแจ๋เมื่อฮารุกะจับหน้าอกฉัน 
"ผมน่ะ...ชะ...ชอบ" ฮารุกะพูดออกมาอย่างเขินอาย
"อะ~อะไรเหรอ?" ฉันที่โดนฮารุกะบีบหน้าอกอยู่ถาม
"ปะ...ป่าวหรอก" ฮารุกะยังคงบีบหน้าอกฉันไปมา ทำให้ฉันหน้าแดงแจ๋
อ่า~รักที่สุดเลยล่ะ 
เช้าวันต่อมา
"ไง ฮารุกะ" ฉันทักทายฮารุกะที่เดินเข้ามาในห้องขณะที่ฉันนั่งเล่นอยู่กับฮิคาริ 
"หวัดดี ชิโนะ หวัดดี ฮิคาริ" ฮารุกะกล่าวหวัดดีฉันและฮิคาริ 
"หวัดดี..." ฮิคาริกล่าวหวัดดีบ้าง 
";)" ฉันกระพริบตาให้ฮารุกะ ทำให้ฮารุกะหน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศ...