สะกิดรัก รุ่นพี่จอมเย็นชา

9.5

เขียนโดย acertam

วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.58 น.

20 ตอน

28 วิจารณ์

28.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 11.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

13) ไมสบาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฮ้าดดด ชิ่ววว!"

"เฮ้ยยยย บลูมาจามใส่หัวเราได้ไง >○<!"

"ง่า ขอโทษนะ มันห้ามไม่ได้ แฮร่ๆ"

"เป็นไข้แล้วทำไมไม่นอนพักที่บ้านหา?"

"ก็เราไม่อยากขาดเรียนนี่ อีกอยากเราก็เป็นหวัดเอง ฮ้าดดด ชิ่ววว"

โด่งเขาโวยวายขึ้นมาอีกรอบ ขณะที่ผมกำลังสูดน้ำมูกอยู่เบาๆ พวกเรากำลังไปโรงเรียนโดยจักรยานของโด่ง นึกถึงตอนสมัยประถมผมก็มักจะซ่อนท้ายรถจักรยานเขาไปโรงเรียนประจำ จนถึงตอนนี้โตเท่า ค_าายยยยยแล้ว ผมก็ยังซ่อนเหมือนเดิม

"วันนี้ฟ้าครึ้มอีกแหละ เบื่ออากาศประเทศไทยจัง....." โด่งยังคงพูดไปเรื่อยๆ ในขณะที่ปั่นจักรยาน

ส่วนผมหรอก็โคตรปวดหัวเลยล่ะ แต่เมื่อคืนนอนทั้งคืนแล้วนะ (หรอออนึกว่านอนไม่หลับ) เจ๊อ่าาาาา

ไม่นานพวกเราก็มาถึงโรงเรียน มีลมพัดเข้ามา ผมจึงรีบดึงเสื้อกระชับร่างทันที โชคดีที่ใส่เสื้อสูตของโรงเรียนมา นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเมืองไทยผมจะใส่ผ้าพันคอมานะ ฮ่าๆๆๆ ( เออ.....) ฮ่าๆๆๆๆ

"นายหน้าซีดมากนะ ไปนอนพักที่ห้องพยาบาลเถอะ"

โด่งพูดขึ้นหลังจากที่เอาจักรยานไปจอดไว้ในที่จอดรถของโรงเรียน

"เราไม่เป็นไรหรอก ไหวๆ" บอกไปงั้นๆแหละ ไม่อยากขาดเรียนนิ (พ่อคนโลกสวย) ครัชเจ้ ฮ่าๆๆ

โด่งไม่ได้หยุดแค่ไหน เขาเอาฝามือใหญ่ๆของเขามาทาบลงที่หน้าผากของผม พร้อมกับสายตาของเขามองมาหาผมเป็นระยะๆ มันเหมือนสายตาตอนนั้น ตอนนั้น.........

"อ่ะแฮ่มมมมมม"

พรึบ!

ผมกับโด่งหันหน้าไปพร้อมกันเพื่อดูว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร

ชัดเลย!

อ้าวทามมายม่ายตื่นเต้นกับผมบ้างอ่ะ ตื่นเต้นพร้อมกันนะ 1 2 3

เฮ้ยยยยยยยยยยย!!

"ไอ้พี่เบธบ้าาาาาาา >○<!"

"กลัวลืมชื่อหรอครับ คนสวย" สวยพ่_ง