World of Wizard โลกแห่งเวทมนต์

"อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงกรี๊ดร้องของหนุ่มสาวตกใจ
"เฮ้ย....!!! จะร้องทำไหมเนยร์ ทำย่างกับเจอผีไปได้ เดียวใจฉันจะวายตายสะก่อน" ลุงแกๆคนนั้นพูด
"อ่าว งั้นเหรอนืกว่าผี" พั้น
"เห็นม่ะ ผีๆเผอๆมีที่ไหนกัน" ไทย
"เหรอ ไอไทย แกนะร้องกรี๊ดย่างกับแต่วแตกย่างงั้นแหละ" แดง
"แล้วแกละ..." ไทย
"พอๆ ว่าแต่ลุงเป็นใครเหรอ แล้วลุงอยู่ที่นี้เหรอ?" แมนถาม
"นั้นดิค่ะ บ้านนี้ไม่ใช่บ้านร้างหรอกเหรอ" มด
"อ่าว....!! นี้พวกเธอมาที่นี้ แต่ไม่รู้อไรเหรอ" ลุงคนนั้นตอบ "ช่างมันเถอะน่ะ ฉันมาที่นี้ได้คำสั่งให้มารอเด็ก4คน และ นั้นคือพวกเธอนั้นแหละ"
"รอพวกผมเหรอ......?" 4คนตอบแบบพ้อมกัน
"ใช่ อ่อ ฉันลืมแนะนำตัว ฉันมีชื่อว่า อาลัน " ลุงคนนั้นบอก " ตามฉันมา เดียวจะพาไปทีที่นืง "
พอพูดจบลุงคนนั้นก็เดินนำหน้าไปเลยทันที ปล่อยให้สี่คนข้างหลังงงทันที
" เอาไงดี กลับดีกว่าไหมแมน" พั้น
"นั้นดิ ไอเห้ยแมนพามาที่แปลกๆยังมาเจอคนแปลกๆมารออีกตั้งหาก กับดีกว่าเถอะ " ไทย
"ปอดแหกจังนะพวกแก" แดง
"เอาไงละ แมน" มดถาม " ถ้าแมนตอบว่าไง มดก็ตามนั้น"
"อ่าวแล้วกันมด ทำไหมพูดแบบนี้ละ" แดง
ผมใช้เวลาคิดนิดนืงแล้วก็พูดว่า
"แน่นอน ไปแน่นอน" แมน
"เอ่........!!!!!" พั้น แดง ไทย ร้องตกใจประสานเสียงเลยที่เดียว
"อืม มดไปด้วย" มด
"ตามมา ถ้าไม่ตามก็กลับบ้านไปก่อนก็ได้นะ" แมน
"จา...จะบ้าเหรอ นี้มันก็6โมงกว่าๆแล้วนะ มืดแถบไม่เห็นทางเดิ่นเลย" แดง
"ใช่ มืดขนาดนี้ ......ข่อไปด้วยคน กลัว...." พั้น
"อ่าว ไอพั้น ไหนไปยุให้แมนอีกนะแก" ไทย
"ไปกันได้ยัง" ลุงคนนั้นหันตะโกนบอก
"ครับ รอแปบนืงครับ" แมนตะโกนตอบ แล้วหันมาบอกพวก2คนที่ยังไม่คิดจะตามไป "เชินพวกแก2ตัวกลับไปก่อนเลยถ้ากลัว"
"ใครว่าฉันกลัว"ไอแดงตอบ
"ก็ได้ ฉันก็ไม่ยากเดิ่นกับคนเดียวด้วย" ไทย
พอทังสี่เดินตามลุงอาลันนั้นไป พวกเขาสังเกตเห็นว่า ไฟ ที่สะหว่างไปทั่วทังบ้านนั้น มันไม่ไฟเลยสักดวง แต่มันสะหว่างทังที่ไม่แสง
"แกว่าไหม ว่าบ้านหลังนี้นะ หลอดไฟล์ไม่มีสักดวงแต่ว่าทำมันสะหว่างได้อ่ะ" ไอแดงถาม
"เดียวพวกเจ้าก็รู้เอง"ลุงคนนั้นตอบ
"ได้ยินด้วยแหะ" ไอไทย
พอเดินไปสักพักก็ไปสุดท้ายก็เจอแค่ประตู บานนืง รูบร่างเก่ามากโชมมากแบบว่าผ่านกี้ยุกก็ไม่รู้
"ถืงแล้ว อ่าวเข้าไปได้" ลุงคนนั้นเปิดประตูออก "ยินดีต้อนรับสู่ World of wizard โลกแห่งเวทมนต์"
"ว้าว นี้มันบ้านจริงๆเหรอ หลังประตูนั้น ย่างกับมาคนละโลกเลยละ" มด
"ใช่แล้ว คนละโลกของที่พวกเจ้า"ลุงอาลันพูด
"เอ่.....!!!!!!!" ทังสี่คนตกใจ
"ว่าแต่ลุงพูดว่าอไรนะ เมื่อกี้ถ้าได้ยินไม่ผิดโลกอไรนะ เวทมนต์เหรอ" แมนถาม
"ใช่แล้ว!!!! ข่อต้อนรับนะพ่อมดแม่มดทังสี่คน " ลุงอาลัน
พอเขาพูดจบลุงคนนั้นก็ลอยตัวขื้น ทำให้ทุกคนตกใจทันทีที่เห็น
"ผีๆๆๆ จริงด้วย เห็นไหมลุงลอยได้ผีแน่นอน" ไอพั้นปอดแหกนั้นพูด
"ฮ่าๆๆ ผีงั้นเหรอ พวกเจ้าก็ลอยได้ ในโลกนี้ คนที่ถูกเลือกเท่านั้นที่สามารถเข้ามาในโลกนี้ได้"
พอพูดจบทังสี่คนจูๆก็ลอยตัวขื้น
"อ่าๆๆๆๆ " ทังสี่ร้องทันทีที่ ไม่ว่าใครก็ตกใจ
"นี้ๆลุง ลุงทำอไรพวกผม ทำไหมพวกผมลอยได้" แมนถาม
"พวกเธอนี้คำถามเยอะจริงๆนะ สิ่งที่เจ้าลอยได้นะ ข่อเพียงพวกเจ้าคิดว่าลอยก็ ย่างที่พวกเจ้าเห็นลอยขื้นพวกเจ้าก็ตกใจที่ลอยได้พวกเจ้าเลยลอยตามไง" ลุงอาลัน
"แล้วที่นี้มันมีคนอยู่ไหมค่ะ " มดถาม
"มีสิ พอโลกจองเจ้าตาเวันตกดินเมื่อไหร่ ก็มีคนแน่นอน เพราะว่าคนที่นี้ก็มาจากโลกของพวกเธอเกือบหมด" ลุงอานตอบ " แต่ว่านะพวกเจ้า จะต้องอยู่ที่สักสามวันแล้ว"
"เอ่ๆๆๆ ไม่นะ พวกผมต้องไปโรงเรียน" แดงบอก
"ใช่ครับ เดียวก็ไม่ได้ดูนารุโตะที่กำลังใกล้จบพอดี" ไทยบอก
"ใช่ครับๆ ส่วนผมกลัวครับ" พั้น
"นี้พวกนาย โตจนใกล้จบเรียนยังดูกาตูนอีกเหรอ" มดตอบด้วยสีหน้าแบบกังวล "หนูยากกับบ้านไปอาบน้ำค่ะ"
"เหตุผลแต่ละคนเนยร์ฟังขื้นจริงๆนะ" แมนตอบ "ผมยากกับไปดูหนังญาญ่าตอนจบครับ"
"-.- พวกเธอเนยร์ฟังฉันก่อนได้ไหม" ลุงคนนั้นบอก " เวลาตอนกลางคืนของที่นั้นจะเท่าสี่วันของที่นี้แปะๆ พวกเธอเป็นคนที่ถูกเลือกมา พวกเธอจะต้องมาเรียนเวทมนต์ที่นี้สะก่อน เข้าใจไหม้"
"เรียนเวทมนต์????" ทังสี่ประสานเสียงกัน
"มองไปทางนั้นสิ" ลุงคนนั้นชี้นิ้วไปทางๆนืง
พอทังสี่หันไปก็พบว่ามีปราสาทหลังยิงใหญ่โตมาก แต่สิ่งที่แปลกมีคนบินแถวๆปราสาทเต็มไปหมด
"นี้พวกเราไม่ได้ฝันใช่ไหม" ไอพั้นพูด "โอ้ย....ยิกแกล้มฉันทำไม"
"ก็ให้รู้ไงว่าไม่ใช่ฝัน" มด
"เอ่อ ลุงครับ แล้วพวกผมจะลงยังไง" แมนถาม
"ใช่ๆๆๆ" ทังสามคนถาม "อ่าๆๆ"
"โอ้ย.....!!!เจ็บ" ทังสี่ล่วงลงพื้นทันที โดยไม่รู้สาเหตุ
"ฮ่าๆๆๆ ฉันก็บอกแล้วไง ข่อแค่คิดก็พอ มันก็สามารถเป็นเวทมนต์ได้แล้ว ดูนะ" ลุงอาลันลอยตัวลงพื้นย่างนิ่มนวล แล้วก็ยกมือข้างขวาขื้นมา "ดาบ" ลุงคนนั้นพูด
จู่ๆก็มีดาบหายมาแต่ไหนไม่รู้
"มาได้ไง" แนมอื่ง
"แล้วพวกเธอจะได้เรียนเองที่โรงเรียนเวทมนต์" ลุงอาลัน
พอพูดจบจู่ๆก็มีรถบัส บินมาแต่ทางโรงเรียนมาจอดต่อหน้าพวกผมแล้วประตูรถก็เปิดออก
"ยินดีต้อนรับเข้าสู่รถบัสโรงเรียนเวทมนต์"
"เอ่ๆๆๆๆ จริงเหรอเนยร์"

"