รักนะนายแวมไพร์...(Yaoi)

งาดะคุงดูดเลือกผมไปกี่หยดไม่รู้แต่ตอนนี้ ผมเริ่มรู้สึกเหมือนมีมือหนาๆกดมือผมอย่างแน่นหนาไม่สามารถกระดิกได้ 

  "โอ๊ยยย ปล่อยผมนะฮะ"ผมวิงว้อนงาดะ เผื่องาดะจะเห็นใจผมบ้าง น้ำตาแห่งความเจ็บปวดเริ่มหลั่งไหลออกมาอีกครั้ง ทำให้งาดะหันมามอง 

  "เฮ้ออ...แกนี่มัน...ขี้แงชะมัด" เมื่องาดะพูดจบงาดะก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผมก่อนจะดึงผมเข้าไปในอ้อมแขนที่อบอุ่นของเขา 

  "ฮึก..อึก"ผมยังร้องไห้ไม่หยุด

  "เลิกร้องได้แล้วเด็กขี้แง ฉันขอโทษ" เขาพูดก่อนจะมองเนื้อตัวผมที่เต็มไปด้วยรอยเขียวม่วงเป็นจ้ำๆ  

  "ฮึก อือ.."ผมหยุดร้องไห้ แล้วเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ในอ้อมกอดของงาดะคุง ชั่งอุ่นเหลือเกิน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

  "อือ อืมมม" ผมบิดขี้เกียด ก่อนจะลืมตามองโลก 

  "อ๊ะ...คุณงาดะ" เมื่อผมมองไปยังข้างกาย ก็พบว่างาดะหายไป!! 

  "งาดะคุณไปไหนของคุณน่ะ" 

  "อ๊า...งาดะ เล่นไรของคุณเนี่ยยย" ผมโวยวายย ก็อยู่งาดะที่ว่าหายไป อยู่ๆมากระโดดกอดผมจากด้านหลังซะงั้น  -O- 

  "ทำไม อยากกอดเมียสุดที่รักไม่ได้งั้นหรอ" งาดะพูดพลางเอาหน้ามาซุกที่ต้นคอผม ตอนนี้ขนของผม (ขนแขนๆๆ อย่าคิดไกล) พร้อมใจกันยืนเคราพธงชาติ -3-

  "อ๊าาา...จะทำไรน่ะงาดะคุง" ณ ตอนนี้ งาดะคุงได้ทำการกดผมลงนอนบนเตียงเป็นอันเรียบร้อย -O-  ถ้าดูภาพรวมๆแล้วคืองาดะคุงนอนทับผมอยู่นั่นเอง

  "อื้อออ อืมมม" ผมเผลอร้องออกมา เพราะตอนนี้งาดะได้ประกบปากผมเป็นอันเรียบร้อย รสจูบครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ครั้งนี้เหมือนจูบที่เต็มไปด้วยรักที่งาดะหมอบให้ -/////- อยากละลายเหลือเกินนน

   "เคลิ้มละสิ หนูน้อย" อึกก... -////-

  "ไอบ้าาาาา!!!!!" ผมหยิบหมอนฟาดหน้างาดะเข้าอย่างจัง แล้วดูเหมือนนนงาดะจะ.......

  "อ๊าาาาา....ปล่อยยผมนะ" (พาไปนอนกอดเฉยๆ อย่าคิดไกลกันน้าา)

     จบไปอีกหนึ่งตอน อาจมาอัพช้าหน่อย ก็ขออภัยด้วยน้าาา