รักนะนายแวมไพร์...(Yaoi)

    ผมตื่นมาอย่างงัวเงีย วันนี้เป็นวันดี เป็นวันที่ตาแก่จอมหื่นไม่อยู่ห้อง ยูฮู สงสัยต้องฉลองเป็นการใหญ่ (คึกๆๆๆ -3-) 
   
     ก๊อก ก๊อก  
 หืมใครมาเคาะประตูเนี่ย ถ้าเป็นตาแก่นั่นคงไม่มีทางเคาะแน่ ก็เล่นเอากุญแจห้องไปซะดื้อๆอย่างงั้น -[]-
 
  ก๊อก ก๊อก 
 
  "ครับ ครับ" ผมก็เดินไปเปิดประตูโดยดี  
 
  "อึก....ร...รุ่นพี่" -///////- ผมหน้าแดงขึ้นมา ก็รุ่นพี่น่ะ เป็นคนที่ผมชอบนี่น่า
 
  "เป็นอะไร ไม่สบายหรอ"พูดจบรุ่นพี่ก็เอามือมาคล้ำหน้าผากผมเบาๆ -///- มือรุ่นพี่อุ่นจัง -///-
 
  "ป..ป่าวคับ" ผมไม่พูดอะไรต่อ
 
  "หึ ยังเหมือนเดิมเลยนะ ขนาดไม่เจอกันตั้งสามปี" เอ๊ะ อ๋อ นั่นสิ รุ่นพี่ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ เห็นว่าไปเรียนถึงญี่ปุ่น 
 
  "ทำไมกลับมาเร็วจังละฮะ ไหนบอกไป 5-6 ปี"ผมถามก่อนที่รุ่นพี่จะดันผมเข้ามาในห้องก่อนจะล๊อคมัน อยู่ๆรุ่นพี่ก็ยิ้มให้ผม แล้วเดินเข้ามาหาผม ทำให้ผมต้องเดินถอยหลัง จนไปติดกับกำแพง
 
  "ก็พี่น่ะ หัวไวเรียนแป๊ปๆก็รู้ภาษาพี่เลยได้กลับมาก่อนไงละ" เอ๊ะ ง..งั้น
 
  "งั้นแปลว่ารุ่นพี่ก็จบแล้วสิฮะ"
  
  "อืม" รุ่นพี่พูดจบก็เอามือมายันกำแพงข้างตัวผมไว้แล้วเอาหน้าเข้ามาใกล้ ทำให้ผมรู้ได้ถึงลมหายใจที่ร้อนผ่าว 
 
  "ร..รุ่นพี่จะทำไรฮะ" ผมถาม
 
  "ไม่ได้เจอกันตั้งสามปี ก็ต้องคิดถึงเป็นธรรมดา ใช่ไหม คาวาคุง" จุ๊บ รุ่นพี่เข้ามาหอมแก้มผม
 
  "อึก...">/////<
 
  "ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ คาวาคุง" จุ๊บ รุ่นพี่หอมแก้มผมอีกข้าง
 
 ปัง!!!!!!!!!!!!!
 
  "ทำไรกันน่ะ" มีเสียงใครคนนึงดังมาจากข้างหลังรุ่นพี่ แต่คาดว่าหน้าจะเป็นตางาวะแน่ -[]- รุ่นพี่หันไปมองหน้าหมอนั่นก่อนจะหันมาหาผมแล้วตั้งคำถาม
 
  "หมอนั่นไปใครอ่ะคาวาคุง" 
 
  "เอิ่มม ค...คือ...." ผมกำลังจะอธิบายให้รุ่นพี่ฟัง ต..แต่
 
  "อยากรู้ไหมละคับคุณรุ่นพี่ ผมคือ 'ผัว' คาวาคุงคับ ชัดแล้วก็ออกไปได้ละ" หมอทำหน้ากวนTeen ใส่รุ่นพี่ ก่อนจะยืนกอดอก
 
  "ร...รุ่นพี่ มันไม่ใช่...."ผมพูดยังไม่ทันจบ ก็เหมือนมีมือหนาๆมาคว้าข้อมือผมแล้วกระชากผมออกจากรุ่นพี่อย่างแรง
 
  "อ...โอ๊ย จ...เจ็บ" ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก็ดูแรงตางาวะ เบาซะทีไหน
 
  "นี่..ทำไมถึงทำคาวาคุงแรงขนาดนั้นห๊าาา"รุ่นพี่พูดจบก็เอามือมากระชากคอเสื้อของงาดะทันที
 
  "ก็คาวาน่ะ เป็นเมียฉัน ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน" งาดะทำหน้ากวนๆใส่รุ่นพี่ พร้อมปล่อยผม แล้วพยายามดันรุ่นพี่ออกนอกห้องแต่รุ่นพี่ไม่ยอมออก 
 
  "เห้ออ...เชิญออกจากห้องนี้ด้วยนะครับ" งาดะพูดพลางทำมือให้รุ่นพี่ออกจากห้อง
 
  "คาวา ไม่เป็นไรใช่ไหม" รุ่นพี่หันมาถามผม
 
  "ไม่เป็นไรฮะ" ผมตอบไป รุ่นพี่ก็มองหน้างาดะคุงก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างโดยดี พอรุ่นพี่เดินออกจากห้องไป งาดะคุงก็รีบวิ่งไปล๊อคประตูห้องทันที
 
  "ส่วนแก ร่านมากใช่ไหม มานี่เลย!!" อยู่งาดะก็ดูเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน แถมตอนนี้ยังมากระชากผมให้เดินตามอย่างแรง
 
  "จ...เจ็บนะ ปล่อยผมนะ" ผมขอร้อง งาดะไม่ฟังคำที่ผมขอ แต่เพิ่มความรุนแรงกว่าเดิม  งาดะหันมาอุ้มผมแทนก่อนจะโยนผมลงเตียงอย่างไม่ปราณี 
 
  [ Yadakung talk]
ผมโยนคาวาคุงลงบนเตียงอย่างไม่ปราณี พร้อมกระโดดขึ้นคร่อมทันที ที่ครั้งนี้ผมพูดแรงและทำกริยาอย่างนี้เพราะไอ่รุ่นพี่นั่นบังอาจมาแตะคาวาของผมน่ะสิ แต่ที่ทำกับคาวา เพราะคาวาก็ดูเหมือนยินยอมให้รุ่นพี่หอม ที่ผมดิ้นหนีอยู่ได้ ครั้งนี้ต้องจัดหนักให้แล้วละ
 
  "ปล่อยผมเถอะนะงาดะคุง" เสียงแหลมๆน่ารักของคาวาออนว่อนขอความเมตตา
  
  "งาดะคุง ป..อุ๊บบ" ผมประกบปากเล็กทันทีก่อนที่คาวาจะร้องขออะไรอีก 
 
  "คืนนี้ฉันจะทำเธอจนร้องไม่เป็นภาษาเลยคอยดู" ผมพูดก่อนจะเอาหน้าซุกลงไปที่คอเนียนๆของคาวาทันที  
 
  "ป..ปล่อยผมนะ" คาวาคุงดิ้น หึ ที่ไอรุ่นพี่นั้นยอม -*-
 
  เพี้ย!! ผมตบหน้าคาวาคุงอย่างแรง ผมไม่ใจดีกับคนแบบนี้เรอะนะ
 
  "ฮึก.." คาวาเริ่มร้องไห้อย่างเห็นได้ชัด คิดหรอน้ำตาแค่นี้จะทำให้ฉันหยุดได้น่ะ 
   "อุ๊บบ.." ผมประกบปากคนตัวเล็กไป เอาลิ้นเข้าไปเขียลิ้นคนตัวเล็กอย่างมัน 
 
   แฮ่ก แฮ่ก  เสียงหอบตามมาเมื่อคาวาผละผมอย่างแรง
 
  "อุ๊บ.." ผมจูบคาวาอีกครั้ง และดูเหมือนคาวาจะขัดขืดอีก ผมเลยจับมือทั้งสองข้างของคาวา ขึ้นเหนือหัว
 
  "แฮ่ก ปล่อยผมนะ อึก.." คาวาดิ้นต่อต้านอีก  แต่เมื่อผมมองหน้าคาวา ตอนนี้หน้าที่น่ารัก และน่ากินของคาวาเปือนไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด 
 
  ผมเลยเอาหน้าเข้าไปซุกกับคอที่ขาวเนียนของคาวา และเห็นรอยที่ผมดูดเลือดคาวาอย่างชัดเจน ทำให้ผมเริ่มกระหาย และเลือดที่บริเวณปากของคาวายิ่งทำให้ผมอยากกลืนกินหนุ่มน้อยคนนี้เข้าไปทั้งตัว
 
  "อ่ะ อ๊าา จ..เจ็บ" ผมใช้เคี้ยวที่แหลมคมทิ่มลงไปในรูเดิมที่ต้นคอของคาวา โดยที่คาวายังไม่ทันตั้งตัว แล้วร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะครั้งนี้ผมไม่ทำออนโยนอย่างครั้งก่อน
 
  [Yadakung Talk end]