รักนะนายแวมไพร์...(Yaoi)
9.4
เขียนโดย whitecat
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.50 น.
10 ตอน
18 วิจารณ์
15.69K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2559 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) chapter 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ฉันเริ่มหิวน้ำอีกแล้วละ" ตาแก่นั่นมองผมอย่างเจ้าเลห์
"อะไรของคุณอีกฮะ" ผมถามหมอนั่น
"คุณอยากกินน้ำไรละฮะ" หมอนั่นยิ้มอย่างเจ้าเลห์อีกครั้งก่อนนัยน์ตาจากสีดำกลายเป็นสีแดง น..น่ากลัวจัง ผมชักไม่อยากอยู่ใกล้มองนี่ซะแล้วสิ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอันตราย
อย่าอ่อนแอสิ คาวาคุง T^T
"ต..ตาของนายย..มันน....อุ๊บ" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดต่อก็มีริมฝีปากคนตรงหน้าเข้ามาประกบกับปากเล็กๆของผม จนผมสัมผัสได้ว่าเหมือนมีไรเข้ามาสอดแทรกเข้ามาในปาก แล้วกำลังเขียลิ้นผมเล่นอย่างเมามัน
เหมือนอากาศในตัวของผมเริ่มหมด และดูเหมือนคนตรงหน้าก็รู้แล้วว่าอากาศจะหมด ก็รีบคล้ายปากออกช้าๆ ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่แผ่วเบาของคนตรงหน้า มันช่างร้อนเหลือเกิน
"น้ำโลหิตสดๆของเธอไง หนูน้อย หึๆ" ห๊าาา น้ำโลหิตงั้นหรออ งง เบยแฮะ
"นายเป็นตัวไรกันแน่เนีย" ผมถามก่อนที่คิ้วของผม จะมาชนกัน
"ก็ไม่เชิงว่ามนุษย์เรอะนะ แต่เอ๋ เขาเรียกว่าไรกันละ" เขาเว้นช่องว่างก่อนที่จะพูดต่อ
"เขาเรียกว่า 'แวมไพร์' สินะ" อะไรนะ!!!
"คุณว่าไงนะ คุณงาดะคุง!!" ผมถาม 0-0
"ฉันเป็นแวมไพร์ไงเด็กน้อย" 0-0
"ว..แวมไพร์น่ะ เป็นแค่นิทานหลอกเด็กเท่านั้นแหละ" ผมบอกเขา แต่เขากลับยิ้มเจ้าเลห์
"ถ้าไม่ทำให้เธอเห็นเธอคงไม่เชื่อสินะ งั้น..." เขาเงียบก่อนจะ..
พรึ่บ
เขาอุ้มผมแล้วโยนขึ้นเตียงอย่างไม่ปราณี โอ๊ยย ผมเจ็บนะเจ้าบ้า ผมกำลังจะลุกหนีเขา แต่ทว่า .. เขาดันกระโดดขึ้นคล่อมตัวผมไว้ซะก่อนน่ะสิ
"ปล่อยผมนะ" ผมรีบกระวนกระวาย ดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่ได้ผล
"อยู่นิ่งน่า เดี๋ยวเธอก็รู้สึกดีเอง เจ็บนิดเดี่ยวนะ ที่รัก" เขาพูดจบก่อนจะ เลียที่ลำคอผม และอยู่ผมก็รู้สึกมีอะไรแหลมๆทิ่มลงไป
"จ..เจ็บ" ผมพูดออกมาอย่างแผ่วเบา แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะได้ยิน
"ฉันจะพยายามทำให้เบาที่สุดนะ" หลังจากนั้นผมไม่รู้ว่าเขาดูดเลือดผมไปกี่หยดแต่ผมรู้สึกเหมือนว่าผมกำลังจะตาย
.
.
.
.
.
.
"อืมม ฝื่นแล้วหรอ" เสียงชายคนหนึ่งถามผม ผมรู้สึกถึงลมหายใจใครซะคนลดอยู่บนหน้าผาก
"อ๊ะจ๊ากกกกกกก นี่คุณณ มาทำอะไรเตียงของผมเนี่ย" ผมโวยวายใส่คนตรงหน้า แต่เอ๊ะ เมื่อคืน น...นายดูดเลือดผมนี่ นายเป็นแวมไพร์จริงหรือเนีย
"แค่อยากนอนกอดเมียสุดที่รักไม่ได้รึไง" 0[]0
"ใครเป็นที่รักของคุณห๊าาาา ไอตาแก่หื่นน" ผมรีบทุบตีเขาา
"แล้วผมไปเป็นเมียคุณตั้งแต่ตอนไหนนน!@#$%^&*(*()))(*&^%$#$#@"
จบไปอีกหนึ่งตอน เม้นเป็นกำลังใจให้เค้าหน่อยยน้าาา
"อะไรของคุณอีกฮะ" ผมถามหมอนั่น
"คุณอยากกินน้ำไรละฮะ" หมอนั่นยิ้มอย่างเจ้าเลห์อีกครั้งก่อนนัยน์ตาจากสีดำกลายเป็นสีแดง น..น่ากลัวจัง ผมชักไม่อยากอยู่ใกล้มองนี่ซะแล้วสิ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอันตราย
อย่าอ่อนแอสิ คาวาคุง T^T
"ต..ตาของนายย..มันน....อุ๊บ" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดต่อก็มีริมฝีปากคนตรงหน้าเข้ามาประกบกับปากเล็กๆของผม จนผมสัมผัสได้ว่าเหมือนมีไรเข้ามาสอดแทรกเข้ามาในปาก แล้วกำลังเขียลิ้นผมเล่นอย่างเมามัน
เหมือนอากาศในตัวของผมเริ่มหมด และดูเหมือนคนตรงหน้าก็รู้แล้วว่าอากาศจะหมด ก็รีบคล้ายปากออกช้าๆ ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่แผ่วเบาของคนตรงหน้า มันช่างร้อนเหลือเกิน
"น้ำโลหิตสดๆของเธอไง หนูน้อย หึๆ" ห๊าาา น้ำโลหิตงั้นหรออ งง เบยแฮะ
"นายเป็นตัวไรกันแน่เนีย" ผมถามก่อนที่คิ้วของผม จะมาชนกัน
"ก็ไม่เชิงว่ามนุษย์เรอะนะ แต่เอ๋ เขาเรียกว่าไรกันละ" เขาเว้นช่องว่างก่อนที่จะพูดต่อ
"เขาเรียกว่า 'แวมไพร์' สินะ" อะไรนะ!!!
"คุณว่าไงนะ คุณงาดะคุง!!" ผมถาม 0-0
"ฉันเป็นแวมไพร์ไงเด็กน้อย" 0-0
"ว..แวมไพร์น่ะ เป็นแค่นิทานหลอกเด็กเท่านั้นแหละ" ผมบอกเขา แต่เขากลับยิ้มเจ้าเลห์
"ถ้าไม่ทำให้เธอเห็นเธอคงไม่เชื่อสินะ งั้น..." เขาเงียบก่อนจะ..
พรึ่บ
เขาอุ้มผมแล้วโยนขึ้นเตียงอย่างไม่ปราณี โอ๊ยย ผมเจ็บนะเจ้าบ้า ผมกำลังจะลุกหนีเขา แต่ทว่า .. เขาดันกระโดดขึ้นคล่อมตัวผมไว้ซะก่อนน่ะสิ
"ปล่อยผมนะ" ผมรีบกระวนกระวาย ดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่ได้ผล
"อยู่นิ่งน่า เดี๋ยวเธอก็รู้สึกดีเอง เจ็บนิดเดี่ยวนะ ที่รัก" เขาพูดจบก่อนจะ เลียที่ลำคอผม และอยู่ผมก็รู้สึกมีอะไรแหลมๆทิ่มลงไป
"จ..เจ็บ" ผมพูดออกมาอย่างแผ่วเบา แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะได้ยิน
"ฉันจะพยายามทำให้เบาที่สุดนะ" หลังจากนั้นผมไม่รู้ว่าเขาดูดเลือดผมไปกี่หยดแต่ผมรู้สึกเหมือนว่าผมกำลังจะตาย
.
.
.
.
.
.
"อืมม ฝื่นแล้วหรอ" เสียงชายคนหนึ่งถามผม ผมรู้สึกถึงลมหายใจใครซะคนลดอยู่บนหน้าผาก
"อ๊ะจ๊ากกกกกกก นี่คุณณ มาทำอะไรเตียงของผมเนี่ย" ผมโวยวายใส่คนตรงหน้า แต่เอ๊ะ เมื่อคืน น...นายดูดเลือดผมนี่ นายเป็นแวมไพร์จริงหรือเนีย
"แค่อยากนอนกอดเมียสุดที่รักไม่ได้รึไง" 0[]0
"ใครเป็นที่รักของคุณห๊าาาา ไอตาแก่หื่นน" ผมรีบทุบตีเขาา
"แล้วผมไปเป็นเมียคุณตั้งแต่ตอนไหนนน!@#$%^&*(*()))(*&^%$#$#@"
จบไปอีกหนึ่งตอน เม้นเป็นกำลังใจให้เค้าหน่อยยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ