ลิขิตรัก ฉันกับเธอ
9.7
เขียนโดย ปุกเกอร์
วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.43 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
7,924 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 13.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หัวใจเต้นรั่วไม่เป็นจังหวะ...จากที่เคลิ้มมม จู้จู้..พี่ปลายก็พูดขึ้นว่า
" แหม่ มองตากันมันส์เลยน "
เสียงพูดของพี่ชายฉันทำให้ ฉันหลุดออกจากภวัง.. -3- จากนั้นเราทั้ง 3 คน ได้เดิน
เล่นริมน้ำทะเลพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนฉันก็ได้แต่เดินตาม...ก็มันไม่มีเพื่อนนี้หนาา
ง่อววว..คนเรามันก็ต้องเหงาเป็นธรรมดา... เดินอยู่คเดียวมันเหงา -0- ฉันเดินก้มหน้า
และก็มีเสียงผู้ชายพูดคิดว่า
" ไม่คิดจะคุยกับพี่หน่อยหรอ ? "
"ห้ะ ห้ะะะ " ฉันพูดไปด้วยความตกใจ
" ก็นะ เห็นพี่คุยกับพี่ปลายอยู่ เลยมันอยากขัด "
" ขัดได้คร้าบบ เอิ่ม..น้องชื่อไรค้าบ "
" พิมเที่ยนค้ะ เเล้วพี่ล่ะ "
" ชื่อ เทคค้าบ แต่จะเรียก ที่รัก ก็ไม่ว่ากันนะ 555 "
" ค้ะ -//- "
นายตานี้คิดไรกับสาวสวยอย่างฉันเนี้ยย เอ่อ..เขาคงไม่คิดอ่า แต่ฉันนะคิดนะ -//-
ได้เวลาล่ะ ที่ฉันต้องกลับโรงแรม แต่นี้ฉันเดินออกห่างจากตัวโรงแรมมาไกลมาเเล้วนะสิ
นี้มันก็ 5 โมงเย็นเเล้วด้วย เห้อออ พี่ชายฉันก็หายไปไหนไม่รู้
" น้องพิม ให้พี่เดินไปส่งป่าว นี้มันก็เย็นมากเเล้ว "
" เอ่อ เเล้วที่พักของพี่อยู่ไหนหรอ ? ถ้าไกลก็ไม่ต้องหรอกค้ะ "
" อยู่ตรงโน้นนะครับ "
บ้านพักของเขาอยู่ไม่ห่างจากตรงที่เรายืนกัน..ฉันเลยพยักหน้า ให้พี่เขาไปส่ง
เราเดินไปด้วยกัน..อีตานี้เริ่มเดินเข้ามาไกลตัวฉัน เขาเอามือข้างหนึ่งของเขา
มาจับข้อแขนของฉันไว้เบาๆ เเล้วค่อยเลื่อนมือลงมาประกรบกับมือของฉัน
อีตาพี่เทคทำให้ฉันหน้าแดงนิ่งกว่าลูกมะเขือเทศอีก เราจับมือกันมาตลอดทาง
จนถึงโรงแรมที่ฉันพักอยู่...ไม่อย่างให้เวลาแหล่งนี้มันหายไปเลย ทำไมเวลาเดินไวจัง -//-
" พี่กลับบ้านก่อนนะ "
หลังจากที่อีตาพี่หล่อคนนี้ #สรุปเขาจะชื่ออะไร 555 เขาพูดเร็ว เราทั้งสองได้หันหลัง
ให้กันและกัน ต่งคนต่างเดิน ส่วนฉันก็เดินขึ้นลิฟม์อีกตามเคย จนมาถึงห้องพัก ฉันก็ได้รีบ
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำการที่จะนอนนน เราเดินกันมาแค่ 30 นาทีเอง ซึ่งนี้ก็จะใกล้
6 โมงเย็นล่ะ แต่ฉันง่วงมากกกกก อาบน้ำก่อนดีกว่า #วิจารณ์กันมาได้นะ
" แหม่ มองตากันมันส์เลยน "
เสียงพูดของพี่ชายฉันทำให้ ฉันหลุดออกจากภวัง.. -3- จากนั้นเราทั้ง 3 คน ได้เดิน
เล่นริมน้ำทะเลพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนฉันก็ได้แต่เดินตาม...ก็มันไม่มีเพื่อนนี้หนาา
ง่อววว..คนเรามันก็ต้องเหงาเป็นธรรมดา... เดินอยู่คเดียวมันเหงา -0- ฉันเดินก้มหน้า
และก็มีเสียงผู้ชายพูดคิดว่า
" ไม่คิดจะคุยกับพี่หน่อยหรอ ? "
"ห้ะ ห้ะะะ " ฉันพูดไปด้วยความตกใจ
" ก็นะ เห็นพี่คุยกับพี่ปลายอยู่ เลยมันอยากขัด "
" ขัดได้คร้าบบ เอิ่ม..น้องชื่อไรค้าบ "
" พิมเที่ยนค้ะ เเล้วพี่ล่ะ "
" ชื่อ เทคค้าบ แต่จะเรียก ที่รัก ก็ไม่ว่ากันนะ 555 "
" ค้ะ -//- "
นายตานี้คิดไรกับสาวสวยอย่างฉันเนี้ยย เอ่อ..เขาคงไม่คิดอ่า แต่ฉันนะคิดนะ -//-
ได้เวลาล่ะ ที่ฉันต้องกลับโรงแรม แต่นี้ฉันเดินออกห่างจากตัวโรงแรมมาไกลมาเเล้วนะสิ
นี้มันก็ 5 โมงเย็นเเล้วด้วย เห้อออ พี่ชายฉันก็หายไปไหนไม่รู้
" น้องพิม ให้พี่เดินไปส่งป่าว นี้มันก็เย็นมากเเล้ว "
" เอ่อ เเล้วที่พักของพี่อยู่ไหนหรอ ? ถ้าไกลก็ไม่ต้องหรอกค้ะ "
" อยู่ตรงโน้นนะครับ "
บ้านพักของเขาอยู่ไม่ห่างจากตรงที่เรายืนกัน..ฉันเลยพยักหน้า ให้พี่เขาไปส่ง
เราเดินไปด้วยกัน..อีตานี้เริ่มเดินเข้ามาไกลตัวฉัน เขาเอามือข้างหนึ่งของเขา
มาจับข้อแขนของฉันไว้เบาๆ เเล้วค่อยเลื่อนมือลงมาประกรบกับมือของฉัน
อีตาพี่เทคทำให้ฉันหน้าแดงนิ่งกว่าลูกมะเขือเทศอีก เราจับมือกันมาตลอดทาง
จนถึงโรงแรมที่ฉันพักอยู่...ไม่อย่างให้เวลาแหล่งนี้มันหายไปเลย ทำไมเวลาเดินไวจัง -//-
" พี่กลับบ้านก่อนนะ "
หลังจากที่อีตาพี่หล่อคนนี้ #สรุปเขาจะชื่ออะไร 555 เขาพูดเร็ว เราทั้งสองได้หันหลัง
ให้กันและกัน ต่งคนต่างเดิน ส่วนฉันก็เดินขึ้นลิฟม์อีกตามเคย จนมาถึงห้องพัก ฉันก็ได้รีบ
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำการที่จะนอนนน เราเดินกันมาแค่ 30 นาทีเอง ซึ่งนี้ก็จะใกล้
6 โมงเย็นล่ะ แต่ฉันง่วงมากกกกก อาบน้ำก่อนดีกว่า #วิจารณ์กันมาได้นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ