Who Is She ตามหาหัวใจยัยปริศนา (แฟรี่แองเจิล )
-
เขียนโดย แฟรี่แองเจิล
วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.44 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
5,834 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2558 20.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) หัวใจ..เต้นแรง..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ซุปเปอร์มาร์เก็ต Thailand
ตอนนี้ฉันออกมาเดินซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตในตัวเมืองถึงฉันจะมีพลังวิเศษแต่ก็ไม่สามารถเสกอาหารมาให้ตัวเองกินได้แต่เสกอย่างอื่นได้หมด เอิ่ม..งงเนอะ
" หึ๊บ!หึ้ย! แฮกๆ! เอ่อ..คุณค่ะ คุณค่ะ "ฉันหันไปมองหญิงวัยกลางคนที่กำลังพูดและมองมาทางฉัน
" ช่วยหยิบของข้างบนนั้นให้ฉันหน่อยได้ไหมค่ะ?" ฉันพยักหน้าตอบรับ และอาศัยจังหวะที่หญิงวัยกลางคนหันไปหยิบสิ่งอื่น ฉันจึงเอื้มมือไปหยิบของพร้อมเพร่งพลังไปที่สิ่งของจึงทำให้ของเลื่อนมาใกล้มือฉันและหยิบได้อย่างง่ายได้ และฉันยื่นให้ผู้หญิงคนนั้น
"ขอบคุณนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันพยักหน้าและตอบรับคำขอบคุณอย่างเสียงเบา
ณ สนามบิน
หลังจากซื้อของเสร็จแล้วฉันเดินเล่นดูความเป็นอยู่ของชีวิตมนุษย์ จนกระทั้ง...
"พี่ไวกิ้ง พี่ไวกิ้ง ทางนี้ค่ะทางนี้" เสียงเด็กสาวที่กำลังตะโกนเรียกใครสักคนที่กำลังเดินออกมา ฉันถึงกับหยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อได้เห็นชายร่างสูง ขาว หล่อหุ่นนายแบบที่กำลังเดินมากลับชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเดินตรงไปทางเด็กสาวคนนั้น จู่ๆหัวใจฉันก็เต้นแรง เหมือนมีคนมาบีบคอจนทำให้หายใจไม่ออก ฉันเอามือมาจับที่อกด้านซ้าย หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ "ทะ ทำไมถึงได้...." ในขณะนั้นฉันได้ยินเสียงร้องเรียกให้ช่วย
"ช่วยด้วย!!ช่วยด้วย!!มีโจรฉกกระเป๋าฉันค่ะ" ฉันได้ยินเสียงคนร้องขอความช่วยเหลือในระยะ500เมตร ฉันจึงรีบใช้พลังวิ่งสปีดตามโจรไปและเพร่งพลังทำให้โจรหยุดและแข็งทื่ออยู่กับที่
"หึหึ! เสียใจด้วยนะไอน้อง" ฉันดึงกระเป๋าจากมือที่แข็งทื่อและหายตัวกลับมาหาเจ้าของกระเป๋า และยื่นกระเป๋าให้
"ของคงอยู่ครบนะค่ะ"
" ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ ขอบคุณจริงๆเลยค่ะ" เจ้าของกระเป๋ากล่าวขอบคุณพร้อมเปิดดูของในกระเป๋า
[ บันทึกพิเศษ: มิลคา ]
การลงมาบนโลกมนุษย์ครั้งนี้ถือว่าสนุกเป็นพิเศษเพราะต้องมาช่วยเหลือผู้คนและต้องมาตามล่าคนเลวๆอย่างไอเคนไปลงนรก แต่เห็นฉันเงียบๆดุ จริงๆแล้วนั้นมันก็แค่ภายนอกดเท่านั้นแหละ ถ้าฉันไม่มีพลังวิเศษฉันก็ทำได้แค่เตะต่อยธรรมดา แต่...ฉันไม่เคยหัวใจเต้นแรงอย่างนี้มาก่อนเลย มันคืออะไรกันนะ ?
[จบบันทึกพิเศษ : มิลคา]
ตอนนี้ฉันออกมาเดินซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตในตัวเมืองถึงฉันจะมีพลังวิเศษแต่ก็ไม่สามารถเสกอาหารมาให้ตัวเองกินได้แต่เสกอย่างอื่นได้หมด เอิ่ม..งงเนอะ
" หึ๊บ!หึ้ย! แฮกๆ! เอ่อ..คุณค่ะ คุณค่ะ "ฉันหันไปมองหญิงวัยกลางคนที่กำลังพูดและมองมาทางฉัน
" ช่วยหยิบของข้างบนนั้นให้ฉันหน่อยได้ไหมค่ะ?" ฉันพยักหน้าตอบรับ และอาศัยจังหวะที่หญิงวัยกลางคนหันไปหยิบสิ่งอื่น ฉันจึงเอื้มมือไปหยิบของพร้อมเพร่งพลังไปที่สิ่งของจึงทำให้ของเลื่อนมาใกล้มือฉันและหยิบได้อย่างง่ายได้ และฉันยื่นให้ผู้หญิงคนนั้น
"ขอบคุณนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันพยักหน้าและตอบรับคำขอบคุณอย่างเสียงเบา
ณ สนามบิน
หลังจากซื้อของเสร็จแล้วฉันเดินเล่นดูความเป็นอยู่ของชีวิตมนุษย์ จนกระทั้ง...
"พี่ไวกิ้ง พี่ไวกิ้ง ทางนี้ค่ะทางนี้" เสียงเด็กสาวที่กำลังตะโกนเรียกใครสักคนที่กำลังเดินออกมา ฉันถึงกับหยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อได้เห็นชายร่างสูง ขาว หล่อหุ่นนายแบบที่กำลังเดินมากลับชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเดินตรงไปทางเด็กสาวคนนั้น จู่ๆหัวใจฉันก็เต้นแรง เหมือนมีคนมาบีบคอจนทำให้หายใจไม่ออก ฉันเอามือมาจับที่อกด้านซ้าย หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ "ทะ ทำไมถึงได้...." ในขณะนั้นฉันได้ยินเสียงร้องเรียกให้ช่วย
"ช่วยด้วย!!ช่วยด้วย!!มีโจรฉกกระเป๋าฉันค่ะ" ฉันได้ยินเสียงคนร้องขอความช่วยเหลือในระยะ500เมตร ฉันจึงรีบใช้พลังวิ่งสปีดตามโจรไปและเพร่งพลังทำให้โจรหยุดและแข็งทื่ออยู่กับที่
"หึหึ! เสียใจด้วยนะไอน้อง" ฉันดึงกระเป๋าจากมือที่แข็งทื่อและหายตัวกลับมาหาเจ้าของกระเป๋า และยื่นกระเป๋าให้
"ของคงอยู่ครบนะค่ะ"
" ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ ขอบคุณจริงๆเลยค่ะ" เจ้าของกระเป๋ากล่าวขอบคุณพร้อมเปิดดูของในกระเป๋า
[ บันทึกพิเศษ: มิลคา ]
การลงมาบนโลกมนุษย์ครั้งนี้ถือว่าสนุกเป็นพิเศษเพราะต้องมาช่วยเหลือผู้คนและต้องมาตามล่าคนเลวๆอย่างไอเคนไปลงนรก แต่เห็นฉันเงียบๆดุ จริงๆแล้วนั้นมันก็แค่ภายนอกดเท่านั้นแหละ ถ้าฉันไม่มีพลังวิเศษฉันก็ทำได้แค่เตะต่อยธรรมดา แต่...ฉันไม่เคยหัวใจเต้นแรงอย่างนี้มาก่อนเลย มันคืออะไรกันนะ ?
[จบบันทึกพิเศษ : มิลคา]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ