D.May Reign - ดี.เมย์ ปริศนาบัลลังก์นักเชิด

III

ลำดับขั้น

“แกฆ่าเธอทำไม ตอบมาซะ!”

แกมันก็แค่ขยะ! ขี้ขลาด สกปรก แกต้องฆ่ามัน ฆ่าพวกมันให้หมด ฆ่าสิ

ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า

ไม่

ห้ามรีบร้อน การฆ่าต้องมีชั้นเชิง ต้องมีความซับซ้อนเพื่อความสวยงาม เพราะฉะนั้นยังฆ่าพวกมันตอนนี้ไม่ได้ ทุกอย่างต้องเป็นไปตามลำดับขั้นตอน ทุกอย่างต้องเป็นไปตามลำดับขั้นตอน!

แกมันไร้ค่า ไม่มีใครช่วยแกได้ แกช่วยใครไม่ได้ พวกมันต้องตาย

หุบปาก!

“ทางเราเอาตัวผู้หญิงคนนั้นเข้าโรงพยาบาลเมื่อเดือนก่อน แต่หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ต่อมาเธอก็หายตัวไปจากที่นั่น แล้วเราก็พบว่ามีคนไปเปลี่ยนข้อมูลในระบบว่าเธอฆ่าตัวตาย”

“แกเป็นคนทำใช่มั้ย”

เจ้าก้อนเนื้อเบอร์หนึ่งยิ้มแยกเขี้ยวเผยให้เห็นฟันหน้าสีเหลืองขุ่นเรียงกันระเกะระกะ บางทีถ้าย้อมสีฟันแต่ละซี่นั่นให้เป็นสีแดงก็อาจจะทำให้ใบหน้าอันแสนอัปลักษณ์ของมันพอดูได้ขึ้นมาบ้าง

หรือว่าสาเหตุที่มันแยกเขี้ยวจะเป็นเพราะว่ามันอยากให้เขาย้อมสีให้กันนะ

แต่ว่าทุกอย่างต้องเป็นไปตามระบบสิ เขาจะให้มันแซงคิวก่อนได้ยังไง ทุกอย่างต้องเป็นไปตามลำดับขึ้นตอน ตอนนี้เขาต้องเงียบไว้ก่อน

เงียบ

“เมื่อสองวันก่อนก็มีคนพบศพเธอว่าถูกฆ่าตาย แล้วก็มีพยานเห็นกับตาว่าแกใช้ปืนยิงเธอ” ก้อนเนื้อเบอร์สองอ่านเอกสารในมือด้วยเสียงราบเรียบ ผิดกับเจ้าก้อนเนื้อเบอร์หนึ่งที่ยังคงแยกเขี้ยวใส่เขาไม่ยอมหยุด

ย้อมสีให้มันเลยสิ

ไม่ล่ะ อย่างน้อยก็ต้องมีอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการย้อมสี แต่ว่าในตอนนี้เขาไม่มีอะไรเลยสักอย่าง

ไอ้โง่ มองดูรอบๆ สิ มองดูรอบๆ สิ

มองดูรอบๆ

ที่เอวของเจ้าก้อนเนื้อเบอร์สองมีปืนอยู่กระบอกหนึ่ง

ไม่! นี่มันเป็นการแซงคิวกันชัดๆ ก็บอกไปแล้วไงว่าทุกอย่างต้องเป็นไปตามลำดับขึ้นตอน!

แย่งปืนของมันมา! แล้วกำจัดมันซะ กำจัดซะ กำจัด กำจัด กำจัด กำจัด กำจัด กำจัด กำจัด!!

เสียงหัวเราะร่วนดังก้องขึ้นในทันใด มันกำลังหัวเราะเยาะเขาอยู่ แต่ว่าทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามลำดับขั้นตอน เขายังเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นหยุดเดี๋ยวนี้นะ! หุบปากไปซะ!! เขาจะไม่ฟังมัน เขาจะต้องไม่ฟังมันแล้ว!!

ไม่ฟัง

แกมันไร้ค่า แกมันก็แค่ขยะ

ไม่ฟัง!

แกมันก็แค่ของเหลือ ไม่มีใครต้องการแก!

ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า ไร้ค่า

ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง!

ไม่ฟัง!!!!!!!

ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย!!!

ตายไปซะ!!!

หุบปาก!!!

เขายกสองมือขึ้นปิดหูทันที แต่มันก็ช่างไร้ประโยชน์เหลือเกิน หูของเขามันไร้ประโยชน์ มือของเขาก็ไร้ประโยชน์ เสียงของมันยังคงดังไม่ยอมหยุด ทั้งๆ ที่รู้อยู่ดีอยู่แล้ว ทั้งๆ ที่รู้ดีอยู่แล้วแท้ๆ แต่เขาก็ยังเพิ่มแรงกดไปที่มือทั้งสอง กดบีบศีรษะของตัวเองแรงขึ้นอีก แรงขึ้นอีก! ต้องแรงกว่านี้!! ให้มันเละไปได้เลยยิ่งดี!!

เสียงหัวเราะเยาะของมันดังกึกก้องขึ้นอีกครั้ง

แกไม่มีวันเป็นอิสระ

ไม่มีวัน