รักของเราต้องรีเทิร์น
เขียนโดย NimNim
วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.48 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 00.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) วันหยุด!?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3
วันหยุด!?
วันนี้ว่างทั้งวันเลยแฮะ~ วันนี้ฉันไม่มีเรียน >< วันนี้ลั้ลลาได้ ฮูเร่!!
โทรไปหาเพื่อนเลิฟดีกว่าาา คิกๆ >< ได้เวลาปลดปล่อยของลูกผู้หญิง! -.,-
"ฮัลโล้วว ยัยจี้ ว่างมั้ยยย~"
'วันนี้มีนัดกับแฟนอ่าา..ไม่ว่างงT^T เธอมีเรื่องอะไรด่วนรึป่าวO_o? '
"เอ่อ.. ไม่หรอกเดตให้สนุกนะยะ - -*"
มีแฟนนี่มันน่าอิจฉาจังโว้ยยยยย อย่าให้มีนะ จะเอามาอวดให้ดูเลย! >^<!!
อืม..ยัยเวนดี้ชาตินี้คงยังไม่ตื่น-0- ตื่นอีกทีชาติหน้าตอนบ่ายๆ.. เหลือยัยแฝดนรก -0- !
พอคิดออกฉันก็เริ่มติดต่อโทรหาทันที-..- !
"ฮัลโหลลล เจิ้ล~ "
'ว่าไงยะ เสียงอ้อนมาเลยนะ คิดว่าแบ๊วนักเหรอไง- -'
กรี๊ดด บอกแล้วยัยเจิ้ลมันปากร้าย ... -0- แต่ชั่งเห้อะ! ใสๆค่ะใสๆ>__< (ถุย-.-)
"วันนี้ว่างม้ายย~ เตงง~ "
'วันนี้มีเรียนจ้ะ ~ ซอรี่นะเตงง'
"โอเค บายแกบาย .___. "
เช้ออออ ! T^T ฉันอยู่บ้านมันเบื่อนะโว้ยย ! เข้าใจอารมณ์คนโสดบ้างดิวะ! -0-!
คนสุดท้ายละ.. -^- !
"ไลเล่.. ว่างมั้ย.."
'ไม่อ่า ทำงานอยู่'
"งืมมม .__. "
'ทำไมจะไป ข้างนอกเหรอ?'
"งืมมม .__. "
'โอเค อีก30 นาทีเจอกันห้างA ตรงน่าประตูทางเข้านะ เค้?^^'
"โอเค >0<! "
ทำไมฉันรู้สึกรักยัยเล่ขึ้นมาวะเนี่ยยย>__< ไปอาบน้ำแต่งตัวปลดปล่อยดีกว่าา~
---------------ห้างA(-.,-โอเคชื่อน่ารักมาก)---------------
โอ้ยยรอมา20นาทีแล้วเนี่ย! อุส่าแต่งตัวสวย! แล้วดูซิเนี่ยมันหายไปไหนหลอกฉันเรอะ!
จำไว้เลยวันหลังถ้านัดฉันออกมาเที่ยวจะเหลดไปสักชั่วโมง2ชั่วโมงเลยเชอะ! -*-
เดินเล่นคนเดียวก็ได้วะ!
"เดี๋ยว!"
อะไรอีกวะคนยิ่งโมโหอยู่- -! เรียกหาอาอี้(ภาษาจีนแปลว่าน้า)เเกหรอ-0-!
"มีอะไร!...นะ..นาย.."
โชคไม่เข้าข้างดันเจอผู้ชายที่ฉันคิดว่าเฮ็งซวยที่สุดในโลก- - ในกาแล็กซี่และจักรวาล! มาขวางหูขวางตา และอาจทำให้ใจเต้นผิดปกติ-.,-ได้ .. เฮ้ยไม่ใช่ๆ!
"รอใครอยู่เหรอน่าบึ้งเชียว^^ ว่างๆไปเดินเล่นด้วยกันป่ะ? ^^"
"ต่อให้เอาเงินสิบล้านมากองตรงน่าฉันก็ไม่ไป-*-"
เอ่อพูดไปงั้นแหละ-.,-
"แล้วสรุปรอใคร?...รอไลเล่น่ะเหรอ^^"
"เรื่องของฉัน-*- "
ขืนไปกับนายฉันใจแตกตายพอดี-.,- แค่เห็นน่านายนี่ก็ทำตัวไม่ถูกละ ถ้าขอพรจากเทพเจ้าได้ ฉันจะขอให้ฉันเลิกชอบผู้ชายคนนี้.. แฟนเก่าที่เคยนอกใจ.. บ้า! บ้าที่สุด!
โว้ยยยยแล้วนี่ฉันมานั่งคิดมากทำไมวะเนี่ยย..
"นี่..ใจลอยไปถึงไหน- - เหม่อถึงฉันอยู่หรือไง?"
"บ้า! ฉันไม่เคยคิดถึงนายด้วยซ้ำ! ไม่อยากคิดถึงด้วย! ไม่ได้หวั่นไหวเลย! "
ไม่เค้ยยยย>< ไม่เคยยยย~ อี๋แหวะ-0-
สตอมากไปละฉัน
"โอ้โห ร้อนตัวไปถึงไหนเนี่ยฉันแหย่เล่นเฉยๆ - -"
"แค่แหย่เหรอ-//-.."
"ทำไม? กลัวหวั่นไหวล่ะซี่~~ ฮ่าๆๆ"
"อะไรๆอย่ามามั่วนะT//T "
"ถ้าเธอไม่ได้หวั่นไหวกับฉันแล้วทำไมเวลาพูดกับฉันถึงน่าแดงล่ะตอบดิ~ ^^"
"อะ..อากาศมันร้อนT///T!!"
"ก็เป็นไปได้..งั้นเพื่อให้เธอหายหน้าแดงเราไปเดินเล่นในห้างดีกว่าาาาา~"
มันเกี่ยวอะไรกันว้าาาาาา -0- อ่าวเห้ย!ลากช้าๆดิ. -...-!!
----------30นาทีผ่านไป----------
"อืม..." ไซนัส
ตอนนี้ไซนัสลากฉันไปทั่วห้าง-___-* เดี๋ยวก็ดูนู่นจับนี่ บลาๆๆๆ-0- ไม่เห็นพาไปร้านที่ผู้หญิงเขาไปกันเล้ยยยยยย~ และปัจจุบันเราก็มาอยู่ที่แผนกกล้อง- -; โดยที่ไซนัสเองก็ยังจับมือฉันอยู่ก็ลากฉันอยู่นั่นแหละ-0-
"เธอว่าตัวนี้สวยป่ะ?"
"ก็โอเคนะ - - "
ตอบส่งๆไปงั้นแหละ~
"หิวยัง?"
"นายควรจะถามฉันตั้งนานละ TToTT"
"ฮ่ะๆ โอเคๆ"
พูดจบไซนัสก็ลากฉันไปร้านอาหาร- -; อะไรไม่รู้อ่านไม่ออกภาษาอาบูดีบา-.- ถุย
ภาษาอิตาลี ล่ะ..มั้ง เออชั่งมันตอนนี้หิวมาก-..- พนักงานทางร้านเดินมาต้อนรับเราอย่างสุภาพ โอโหยัยพนักงานนี่มองอีตาไซนัสแทบจะกินเข้าไปทั้งตัวละนะ-0-
"เธอจะเอาอะไรก็สั่งไปเลยนะ"
"นี่..ฉันว่าออกเหอะ แพงก็แพง-.-"
"เดี๋ยวเลี้ยง.."
"โอเค..งั้นเอา..฿:!?¥|>]%|_ ค่ะ"
"ยัยงก - - "
"นายอยากเลี้ยงเองช่วยไม่ได้ :P "
"ของผมเอา &)@$]+^~ คับ"
และแล้วอาหาร อาบูดีบา-.-(?) เอิ่มไม่สิ อาหารที่น่ากิ๊นน่ากินก็มาประเคนถึงที่โดย!! พนักงานสาวที่มองไซนัสแทบจะกินทั้งตัวได้- - มีการส่งสายตาวิ๊งๆมาด้วยนะเออ ฉันนั่งหัวโด่ทั้งคนเกรงใจกันมั่งเส้ -0- ฉันกินไปมองพนักงานสาวคนนั้นไป -__-++ เหอะๆๆ
"นี่กินเลอะละนะ-.-"
อ่าวเหรอ- - เช็ดแปป~ อ้อ- - ยังดีนะที่บอกและจะดีมากถ้าเช็ดปากให้กันเหมือเมื่อก่อน>< เอ้ย!ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยหายไปนะๆ \(>< ) ( ><)/
"แล้วเมื่อไหร่เราจะกลับอ่ะ? "
หาเรื่องคุยเผื่อไว้เงียบไปอึดอัด -..-
"กินข้างเสร็จก็กลับเลยมั้ง- - เธอรังเกียจฉันขนาดนั้นรึไง"
"ใช่รังเกียจมากกกกก "
มั้งนะ..
"....."
เงียบ..เงียบอีกล้าาาา-0-
ขณะนี้เรารับประทานอาหาร- -; เรียบร้อย..ฉันกะว่าจะมาเดินดูเสื้อผ้าเครื่องสำอาง..หน่อยสุดท้ายก็ไม่ได้ไปดูที่สำคัญเขาติดป้ายลด50เปอร์เซ็นด้วยนะ.. ฮือออลาก่อนนนนนนนนนนนน ToT โอ้!..เมื่อสักครู่นี้ฉันเดินผ่านร้านเสื้อผ้าฟรุ้งฟริ้งด้วยล่ะสวยจัง..อยากได้ .___.
"นี่ จ้องอะไรของเธอ- - อยากได้รึไง"
"ป่าวๆ .___. รีบกลับกันเถอะ"
"เออฉันนึกได้ว่าลืมของเดี๋ยวเธอไปรอที่รถละกัน"
"รอที่รถ? "
"เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง :) หวังว่ายังจำรถของเราได้นะ ^^ ใช่มะ~~? "
"...ก็..พอจำได้..อยู่-/- "
ฉันนึกว่าเขาจะซื้อรถคันใหม่สะแล้ว-0-อ้อที่เขาบอกว่ารถของเราน่ะ..มันเป็นเรื่องจริงเพราะแต่ก่อนที่เราเคยคบกันรถคันนั้นมันมีไว้สำหรับเราสองคน...แต่เดี๋ยวนี้ก็..คงไม่ใช่รถสำหรับฉันและเขาแล้วแหละเฮ้อคิดมากนี่ก็เจ็บดีเนอะ.. -__- อ้ะ!เจอละรถของเราฉันยังจำทะเบียนได้- -; และจำป้ายทะเบียนได้.. เอิ่ม- - บางทีไซนัสก็น่ารักดีนะให้ฉันมารอที่รถแต่ไม่ให้ฉันไปนั่งรอในรถ-0-ยิ่งร้อนๆอยู่ด้วยให้ยืนในโรงรถแทนที่จะให้กุญแจด้วย~ โอ้ยยย
"รอนานมั้ย..?"
นาน! นานมาก! -.- ได้ข่าวว่าพึ่งหารถเจอ
"นายไปลืมอะไรเนี่ย- -"
"อ่ะ.."
ไซนัสยื่นถุงบางอย่างมาให้ฉัน ให้?ให้ทำไม- -;?
"อะไร? นายเอามาให้ฉันทำไม- -"
"ดูข้างในสิ"
พอไซนัสพูดจบฉันก็ล้วง-..- ย้ำว่าล้วง ของออกมา.. ...... นี่มัน...ชุดที่ฉันจ้องในร้านนั้นนี่นา.. นี่เขากลับไปซื้อให้ฉันเหรอ...
"นาย...ซื้อให้ฉันหรอ.."
"อืม"
โอ้ยยยยยตาบ้าเอ้ยย ~~ :) ไม่รู้สิแต่มันก็ทำให้ฉันยิ้มได้นะเนี่ย.. ทำไมกันนะ
"กลับกันเถอะ"
"อื้ม^^ ขอบคุณนะ^^"
ไซนัสไม่ตอบแต่เอามือไปลูบคอแทน-/-โอ้ยน่ารักจัง >///< อ้อมันเป็นชุดเดรส สีชมพูอ่อนน่ารักดีจัง>__< แขนเสื้อกับชายกระโปรงเป็นลูกไม้~ ถึงมันจะดูธรรมดา- -;แต่ฉันก็มองว่ามันน่ารักอยู่ดี>__<
"ว่าแต่ไซนัส..นายรู้ได้ไงว่าฉันอยู้ห้างยืนรอไลเล่..?"
"อ๋อ ไลเล่โทรมาบอกน่ะว่าเธอยืนรอคนเดียวไลเล่ก็เลยขอให้ฉันไปแทน"
"....=[ ]=..."
ไอ้......ไอ้เล่!! =___=! กลับไปมีเคลีย!!!
"เออนี่.. พรุ่งนี้เธอว่างมั้ย?"
"ก็ว่างนะ ว่างแค่วันนี้กับพรุ่งนี้อ่ะนอกนั้นก็มีเรียน"
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่สวนสาธารณะได้มั้ย?"
"....อืมก็ได้อยู่หรอก"
"เดี๋ยวฉันไปนัดในโทรสับนะ.."
"อ่อ..เคๆ"
ถึงบ้านแล้วนี่นา.. ว่าแต่จะผิดมั้ยนะที่ฉันตอบตกลงเขา ไม่หรอกมั้ง- -;
"เจอกันพรุ่งนี้นะ^^"
"ขอบใจมากนะไซนัส.."
"ครับ ฝันดีครับ"
..ไม่มีคนบอกฝันดีนานแล้วนะ..คิดถึงจังแถมคนที่บอกฝันดีดันกลายมาเป็นแฟนเก่าสะงั้น ทำใจมาตั้งนาน..สุดท้ายก็ทำไม่ได้สินะ... เฮ้อออ-0- ไซนัสขับรถออกไปแล้ว แล้วเขาจะให้ฉันไปทำอะไรที่สวนสาธารณะเนี่ย? - - เออ!ลืมเลย! งานนี้ต้องเคลีย! ไอ้เล่!-งาน-นี้-แก!-ตาย!!!
ติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ