My muggle
9.4
เขียนโดย 
Noii
วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.24 น.
14 ตอน
11 วิจารณ์
16.15K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 11.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
13) เริ่มมีปัญหา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ why I love you? but you don't
ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกว่าตัวเอง นอนไม่หลับ เพราะมัวแต่คิดเรื่องเจมส์นั่นแหละ โอ๊ย! ฉัน
ละปวดหัวจะตายแล้ว นี้มันเรื่องอะไรกานเนี่ยยยยยย! ฉันเดินออกมาจากหอนอนแล้วตรงไปยัง
ระเบียงที่อยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียน เมื่อฉันขึ้นไปถึง ฉันเห็นร่างๆหนึ่งที่ยืนรับลมอยู่ที่ระเบียง ใคร
กันนะ ทำไมมาที่นี้ตอนดึกๆ ฉันเดินเดข้าไปหาร่างนั้นเรื่อยๆ...เรื่อยๆ ในที่สุดก็มาหยุดที่ข้างหลัง
ร่างนั้น
"ทำไมไม่นอนละ ลิซ่า" เสียงของร่างนั้นเอ่ยขึ้น ฉันแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่ร่างนั้นรู้จักฉันด้วย และร่าง
นั้นก็หันหน้ามาหาฉัน.....ฉันรู้ทันทีว่าเป็นใคร ลูเซีย
"นอนไม่หลับ เธอละ" ฉันถาม
"คิดถึงเจมส์ละสิ"ลูเซียพูดขึ้นแล้วแสยะยิ้ม
"ระ..รู้ได้ไง" ฉันถามอย่างอดแปลกใจไม่ได้ ทำไมลิซ่ารู้ว่าฉัน....คิดถึงเจมส์
"รู้สิ!ทำไมจะไม่รู้.....เพราะฉันก็คิดถึงเขาเหมือนกัน"ลิซ่าตอบด้วยเสียงเย้ยหยัน ทำไมลูเซียคิดถึง
เจมส์........หรือว่า
"เพราะฉันชอบเขาไงละ แล้วเขาก็รู้ด้วยว่าฉันชอบเขา แต่เขากลับเลือกเธอ....เธอ!ที่ไม่มีอะไรดี
สักอย่างในสายตาฉัน ทำไมเธอได้ไม้กายสิทธิ์ที่หลายคนอยากครอบครองมัน ทำไมเธอได้นกฮูก
สายพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลดเวทมนต์ และที่สำคัญ....เธอได้หัวใจของเจมส์! ทำไมต้องเป็น
เธอ.....ทำไมไม่เป็นฉัน" ลูเซียตะโกนตอบฉันด้วยเสียงที่สั่นเครือ.....เจมส์....ชอบฉันเห
รอ.....แล้วลูเซียก็.....ชอบเจมส์ นี้มันอะไรกัน ในขณะที่ฉันสับสนอยู่นั้นลูเซียก็ตรงเข้ามาบีบไหล่ฉันแล้วกระซิบบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า
"เธอจำไว้...ลิซ่า เจอเมน นับแต่นี้ไป.....ฉันจะทำทุกวิถีทางให้เธอหายไปจากโรงเรียนนี้ ระวังตัว
เอาไว้ให้ดี ยัยเลือดสีโคลนสกปรก!" ลูเซียพูดจบก็ปล่อยฉันแล้วเดินจากไป ทิ้งให้ฉันยืนนิ่งอย่าง
นั้น
ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกว่าตัวเอง นอนไม่หลับ เพราะมัวแต่คิดเรื่องเจมส์นั่นแหละ โอ๊ย! ฉัน
ละปวดหัวจะตายแล้ว นี้มันเรื่องอะไรกานเนี่ยยยยยย! ฉันเดินออกมาจากหอนอนแล้วตรงไปยัง
ระเบียงที่อยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียน เมื่อฉันขึ้นไปถึง ฉันเห็นร่างๆหนึ่งที่ยืนรับลมอยู่ที่ระเบียง ใคร
กันนะ ทำไมมาที่นี้ตอนดึกๆ ฉันเดินเดข้าไปหาร่างนั้นเรื่อยๆ...เรื่อยๆ ในที่สุดก็มาหยุดที่ข้างหลัง
ร่างนั้น
"ทำไมไม่นอนละ ลิซ่า" เสียงของร่างนั้นเอ่ยขึ้น ฉันแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่ร่างนั้นรู้จักฉันด้วย และร่าง
นั้นก็หันหน้ามาหาฉัน.....ฉันรู้ทันทีว่าเป็นใคร ลูเซีย
"นอนไม่หลับ เธอละ" ฉันถาม
"คิดถึงเจมส์ละสิ"ลูเซียพูดขึ้นแล้วแสยะยิ้ม
"ระ..รู้ได้ไง" ฉันถามอย่างอดแปลกใจไม่ได้ ทำไมลิซ่ารู้ว่าฉัน....คิดถึงเจมส์
"รู้สิ!ทำไมจะไม่รู้.....เพราะฉันก็คิดถึงเขาเหมือนกัน"ลิซ่าตอบด้วยเสียงเย้ยหยัน ทำไมลูเซียคิดถึง
เจมส์........หรือว่า
"เพราะฉันชอบเขาไงละ แล้วเขาก็รู้ด้วยว่าฉันชอบเขา แต่เขากลับเลือกเธอ....เธอ!ที่ไม่มีอะไรดี
สักอย่างในสายตาฉัน ทำไมเธอได้ไม้กายสิทธิ์ที่หลายคนอยากครอบครองมัน ทำไมเธอได้นกฮูก
สายพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลดเวทมนต์ และที่สำคัญ....เธอได้หัวใจของเจมส์! ทำไมต้องเป็น
เธอ.....ทำไมไม่เป็นฉัน" ลูเซียตะโกนตอบฉันด้วยเสียงที่สั่นเครือ.....เจมส์....ชอบฉันเห
รอ.....แล้วลูเซียก็.....ชอบเจมส์ นี้มันอะไรกัน ในขณะที่ฉันสับสนอยู่นั้นลูเซียก็ตรงเข้ามาบีบไหล่ฉันแล้วกระซิบบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า
"เธอจำไว้...ลิซ่า เจอเมน นับแต่นี้ไป.....ฉันจะทำทุกวิถีทางให้เธอหายไปจากโรงเรียนนี้ ระวังตัว
เอาไว้ให้ดี ยัยเลือดสีโคลนสกปรก!" ลูเซียพูดจบก็ปล่อยฉันแล้วเดินจากไป ทิ้งให้ฉันยืนนิ่งอย่าง
นั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
