My love ก็นายไม่ใช่เหรอที่ขโมยหัวใจฉันไป!

หลังเลิกเรียน

 "นี่ เซมีวันนี้เราไปไหนกันดี><"ฉันหันไปยิ้มให้เธอก่อนเอยปากตอบ

 "แล้วยูกะซังอยากไปไหนล่ะ^^"เธอยิ้มบางๆที่มุมปาก

 "งั้นเซมีไปส่งฉันไปหาพี่ชายหน่อยสิ"เดียว ยัยนี่มีพี่ชายด้วยเหรอ(?)

 "ยูกะซังมีพี่ชายด้วยหรอ ไม่เห็นจะเล่าให้ฟังเลย"

 "เอ่อ..ก็ไม่ใช่พี่แท้ๆหรอก เขาเป็นญาติฉันมาพักอยู่ด้วยนะ"

 "แล้วทำไมต้องไปหาด้วยล่ะ ปกติไม่เห็นไปเลย"

 "ก็ตาบ้านั่นดันหยิบหนังสือที่ฉันต้องเอาไปคืนร้านวันนี้ไปด้วยนะสิ:("ไม่ว่ายัยนี่จะทำหน้ายังไงก็น่ารักไปหมดเลยอ่ะ><"เพราะงั้นเซมีไปส่งฉันหน่อยสิ นะๆ"

 "ยูกะซังเป็นเพื่อนฉัน แล้วทำไมฉันถึงจะไม่ไปส่งล่ะจริงไหม^^"

 "เซมีน่ารักที่สุดเลยยย></"

หน้าโรงเรียนของพี่ชายยูกะซัง

 "โอ๊ยย! ไอพี่บ้าทำไหมไม่รับสายเนื่ย!"ยูกะซังบ่นขึ้นมา หลังจากที่เธอโทรอยู่นาน

 "งั้นเราไปตามหาเขาดีไหม"ฉันว่าวิธีนี้น่าจะไวกว่านะ

 "อืมม...งั้นเซมีไปหาที่ห้องม.ปลาย ปี3 ห้อง2นะ แล้วเดียวฉันจะไปหาที่ชมรม ถ้าเจอแล้วก็โทรบอกกันนะ^^"เธอพูดขึ้นหลังจากที่คิดอยู่นาน"จ๊ะ"

   หลังจากที่ฉันเดินตามหาตึกมัธยมปลายอยู่นาน ฉันให้ทุกคนทายก่อนดีกว่าว่าฉันหาเจอไหม...เฉลยก็คือตึกอ่ะฉันหาเจอแล้ว(หลังจากที่วนเวียนอยู่นาน เอย!ไม่ใช่สิ ลืมไปว่านางเอกของเรายังไม่ตาย^^)แต่ฉันจะไปรู้ไหมเล่าว่าใครคือพี่ชายของยูกะซังอ่ะTOTชื่อฉันยังไม่รู้เลย(แบบว่านางเอกของขี้ลืมอ่ะค่ะ เพราะเธอลืมถาม)

 "เอาไงดี งั้นเดินไปหาที่ห้องก่อนแล้วค่อยโทรถามยูกะซังล่ะกัน"