รักจังนายเซเลป

กริ๊ง เสียงกริ่งบอกเวลาอาหารเที่ยงมาแล้ว
"ไปหาไรกินกัน ฉันหิวแล้ว"ฉันรีบพูดเมื่อครูออกจากห้อง แล้วเราก็พากันไปกินข้าว
แต่เมื่อมาถึงหน้าประตูยู่ๆก็มีีีคนมาดึงแขนฉัน
"โอ้ย "ฉันร้องเมื่อมีคนมาดึงแขนฉัน
"เธอมีนัดกับฉัน"
"เฮ้ย นายมาได้ไงเนี่"ฉันร้องด้วยความตกใจและงงงวย
"เดินมาอ่ะดิถามได้ แต่ช่างเหอะแต่เธอต้องไปกินข้าวกับฉัน"
"นี่แกปล่อยเพื่อนชั้นน่ะ"ติ๋วเข้ามาช่วยแต่เพื่อนหมอนั่นมากันไว้
"ไปกัน"
"ไม่ฉันไม่ไป"
แต่แล้วตอนนี้ฉันนั่งตรงข้ามกับเขาและมีข้าวอยู่ตรงหน้า
"เอ้า รีบกินซะ"
"อืม"
"นี่แกฉันบอกว่าห้ามมายุ่งของของฉัน"ยัยต้นงิ้วเดินมาแผดเสียงแล้วเอาข้าวมาลาดหัวฉัน แง เสียดายจังกินได้แค่คำเดียวเองอ่ะ
"ใครเป็นของของเธอฉันไม่เคยรู้จักเธอเลยด้วยซ้ำ"
"อ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"เธอเป็นไงบ้าง"เขาหันมาพูดกับฉัน"จริงสิฉันถือโอกาศนี้หนีดีกว่า แล้วฉันก็วิ่งไป