A secret love confidential เป็นความรักหรือความลับ
-
เขียนโดย tomlove
วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.34 น.
3 ตอน
3 วิจารณ์
5,507 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 20.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เริ่มต้นครั้งไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เริ่มต้นครั้งใหม
หลังจากที่ฉันเดินออกมาจากไอ่2คนนั้นมากพอแล้วฉันก็เดินมาเห็นร้านไอติมแต่ยังไม่ได้เดินเขามาสั่งไอติมอยู่ดีก็มีคนมมชนฉันอีกล่ะอะไรนักหนาว่ะรำคานล่ะนะโว้นฉันโวยใสคนที่มาชนแต่เมือเห็นหน้าเค้าเท้านั้นหละอุ้ยหล่อเอิมทำไมเราหลายใจจังว่ะเเล้วเขาก็บอกว่า
"ขอโทษครับพอดีเพื้อนมันท้าอ่ะค่ะว่าถ้าใครวิ่งเร็วที่สุดชนะอะครับ" ฉันเลยมองไปข้างหลังเห็นเด็กผู้ชาย2-3คนกำลังตะโกนว่าเห้ยไอ่แทนอยากจีบสาวก็ว่ามาเหอะฉันนี้อิ้งไปเลยอะไรซ่ะใครก็ไม่รู้จักรบอกอย่างเดียวนายเตรียมตัวกินแห้วได้เลนย่ะเพราะใจฉันมีแต่น้องชาย*กับคุณเอซเท่านั้นหยะ"ขอโทษนะครับที่มารบกวนกำลังจะซือไอติมใช้มั้ยครับเดียวผมซือให้ครับเอาอะไรดีครับวินิลาใช้มั้ยได้ครับลุงเอสวนิลาใส่โคน2อันครับ"คือฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจ่ะเอาวนิลาไอ่นี้พูดเองเออเองซ่ะล่ะเฮ้ยยยยยยเบือแล้วทำไมฉันต้องมานั่งกินกับคนแปลกหน้าด้วยเนือฉันก็เลยขอตัวกลับมาดีนะที่มีเเท็กซี่ผ่านเลยรีบโบกเเล้วรีบกลับบ้านเพราะไอ่บ้านนั้นมันไปยอมให้กลับอ่ะสิแต่ก็ยังดีที่แม่โทรมาเรียกกลับบ้านอ่ะต้องขอบคุณแม่ซ่ะล่ะแม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง555555อยู้ดีๆทำไมคิดถึงแม่ล่ะเนืยแล้วฉันก็กลับมาถึงบ้านพรุ้งนี้สินะที่ต้องไปมอบตัวเขาให้ใสชุดนักเรียนสินะไปเตรียมก็ดีกว่า
วันรุ่งขึ้น
"ห้าวววววววกีโมงล่ะหว่า หา 9:30 ตื่นสายอีกจนได้"แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จแล้วยัยแอยยี่ก็มารับแล้วบอกว่า"ตื่นสายเหมือนกันเลยนะฟรี แล้วทำไมไม่ใสชุดธรรมดาล่ะห้ะอย่าบอกว่าไม่รู้อ่ะไปเปลียนเลย"ฉันก็เลยขึ้นไปเปลียนเสื้อผ้าาาาหาเสื้อผ้าที่แบ้วมมาใสอ่ะหิหิแล้วเราทั้งสองก็ไปที่รรเทอร์เรนติก
__________________________________________________________
*น้องชายคือรุ้งน้องที่คุณฟรีเค้าแอบชอบนะค่ะแต่ขอไม่บอกชือจริงน้องชายก็มีบทบาทนะรอดูในตอนต่อไปค่ะ
ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่านถึงคำนำจะไม่ตรงกับเนื้อเรื่องก็ตามแต่ยังไงก็ขอขอบคุณ นะค่ะ ทนี่เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายแล้วมีคนอ่านมากเลยนะค่ะเนี้ย
หลังจากที่ฉันเดินออกมาจากไอ่2คนนั้นมากพอแล้วฉันก็เดินมาเห็นร้านไอติมแต่ยังไม่ได้เดินเขามาสั่งไอติมอยู่ดีก็มีคนมมชนฉันอีกล่ะอะไรนักหนาว่ะรำคานล่ะนะโว้นฉันโวยใสคนที่มาชนแต่เมือเห็นหน้าเค้าเท้านั้นหละอุ้ยหล่อเอิมทำไมเราหลายใจจังว่ะเเล้วเขาก็บอกว่า
"ขอโทษครับพอดีเพื้อนมันท้าอ่ะค่ะว่าถ้าใครวิ่งเร็วที่สุดชนะอะครับ" ฉันเลยมองไปข้างหลังเห็นเด็กผู้ชาย2-3คนกำลังตะโกนว่าเห้ยไอ่แทนอยากจีบสาวก็ว่ามาเหอะฉันนี้อิ้งไปเลยอะไรซ่ะใครก็ไม่รู้จักรบอกอย่างเดียวนายเตรียมตัวกินแห้วได้เลนย่ะเพราะใจฉันมีแต่น้องชาย*กับคุณเอซเท่านั้นหยะ"ขอโทษนะครับที่มารบกวนกำลังจะซือไอติมใช้มั้ยครับเดียวผมซือให้ครับเอาอะไรดีครับวินิลาใช้มั้ยได้ครับลุงเอสวนิลาใส่โคน2อันครับ"คือฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจ่ะเอาวนิลาไอ่นี้พูดเองเออเองซ่ะล่ะเฮ้ยยยยยยเบือแล้วทำไมฉันต้องมานั่งกินกับคนแปลกหน้าด้วยเนือฉันก็เลยขอตัวกลับมาดีนะที่มีเเท็กซี่ผ่านเลยรีบโบกเเล้วรีบกลับบ้านเพราะไอ่บ้านนั้นมันไปยอมให้กลับอ่ะสิแต่ก็ยังดีที่แม่โทรมาเรียกกลับบ้านอ่ะต้องขอบคุณแม่ซ่ะล่ะแม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง555555อยู้ดีๆทำไมคิดถึงแม่ล่ะเนืยแล้วฉันก็กลับมาถึงบ้านพรุ้งนี้สินะที่ต้องไปมอบตัวเขาให้ใสชุดนักเรียนสินะไปเตรียมก็ดีกว่า
วันรุ่งขึ้น
"ห้าวววววววกีโมงล่ะหว่า หา 9:30 ตื่นสายอีกจนได้"แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จแล้วยัยแอยยี่ก็มารับแล้วบอกว่า"ตื่นสายเหมือนกันเลยนะฟรี แล้วทำไมไม่ใสชุดธรรมดาล่ะห้ะอย่าบอกว่าไม่รู้อ่ะไปเปลียนเลย"ฉันก็เลยขึ้นไปเปลียนเสื้อผ้าาาาหาเสื้อผ้าที่แบ้วมมาใสอ่ะหิหิแล้วเราทั้งสองก็ไปที่รรเทอร์เรนติก
__________________________________________________________
*น้องชายคือรุ้งน้องที่คุณฟรีเค้าแอบชอบนะค่ะแต่ขอไม่บอกชือจริงน้องชายก็มีบทบาทนะรอดูในตอนต่อไปค่ะ
ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่านถึงคำนำจะไม่ตรงกับเนื้อเรื่องก็ตามแต่ยังไงก็ขอขอบคุณ นะค่ะ ทนี่เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายแล้วมีคนอ่านมากเลยนะค่ะเนี้ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ