แด๊ดดี้ที่รัก

               ณ บ้านไคโตะ
เวลานี้สาวน้อยได้นอนอยู่บนห้องไม่ท่าทีจะลงมาข้างลางหรือสูดอากาศเลยสักนิด
แด๊ดดี้น่ะแด๊ดดี้ T.Tไหนบอกว่าจะมารับริกะไงไหนไม่เห็นมาเลย
ตึกๆๆ
" อุ๊ย คุณไคโตะจะกินข้าวไหมค่ะฉันจะได้ไปเตรียมค่ะ"แม่บ้านได้ถามอย่างกลัวๆ
"ฉันไม่กินแล้วริกะล่ะกินข้าวยัง"เค้าได้เอ่ยถามถึงเด็กน้อย
"ตั้งแต่คุณหนูกลับมายังไม่ออกมาจากห้องเลยค่ะ"คำพูดของแม่บ้านทำให้เค้าเป็นห่วงเด็กน้อยมาก
"อืม"
ก๊อกๆ
แด๊ดดี้บ้าที่สุดแด๊ดดี้บ้าๆๆT.Tหึจะไม่กินข้าวไม่ออกไปไหนเลย
ก๊อกๆๆ
"บอกแล้วไงว่าไม่ออกไปก็ไม่ออกไปไงฟังไม่รู้เรื่องเหรอห๊ะ!!"ใจร้ายที่สุด
ปัง!!!โครม
"ห๊ะ แด๊ดดี้"ภาพที่ฉันเห็นตอนนี่คือแด๊ดดี้พังประตูเลยอ่ะ
"ริกะทำไมไม่ไปกินข้าวแล้วทำไมไม่ออกมาข้างนอกห๊ะ"คงลืมไปแล้วล่ะสิว่าทำไรไว้อ่ะ
"....."
"ริกะมองหน้าเดียวนี้"เสียงเย็นช้าได้บังคับเด็กน้อย
"...."
"ริกะ!!"มือหนาได้มาจับคางเงือยขึ้น
"หึ หึ ฮือๆๆ"เสียงร้องทำเอาชายหนุ่มตกใจ
"ริกะ...  แด๊ดดี้ขอโทษที่ผิดสัญญาแด๊ดดี้มีงานที่ต้องทำจริงๆน่ะ"รางหนาได้โอบกอดแน่น
"หึ ฮือ อืออ แด๊ดดี้นิสัยไม่ดีริกะรอแด๊ดดี้มาแต่แด๊ดดี้ก็ไม่มาฮือๆ"เด็กสาวร้องไห้ในอกใหญ่
"แด๊ดดี้ขอโทษแล้วไงริกะหยุดร้องได้แล้วน่ะ"
"อืม"
"เอางี้เดียวแด๊ดดี้พาไปเทียวทะเลเอาไหม"ห๊ะทะเล
"จริงๆน่ะแด๊ดดี้ห้ามโกหกอีกน่ะ"
"แด๊ดดี้โกหกที่ไหนเล่าอันนี่แด๊ดดี้จะไปให้ได้เลย" 
"เย้ๆๆๆ"
"หึที่นี่หายเลยน่ะเด็กดื้อ"คิๆ ก็คนมัยอยากไปเที่ยวนี้น่า
"รักแด๊ดดี้ที่สุดเลย จุ๊ปๆ"หอมแก้มสองข้างเลย
"นี่ริกะโตแล้วน่ะห้ามทำแบบนี้น่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ"สงสัยแด๊ดดี้อายแน่เลยคิๆ
"เห้อ จริงๆเลยเด็กคนนี้"

-------------------------------------------
คอมเม้นและอย่าลืมติดตามด้วยน่ะค่ะ