แด๊ดดี้ที่รัก

               ณ บ้านไคโตะ

เวลานี้สาวน้อยได้นอนอยู่บนห้องไม่ท่าทีจะลงมาข้างลางหรือสูดอากาศเลยสักนิด

แด๊ดดี้น่ะแด๊ดดี้ T.Tไหนบอกว่าจะมารับริกะไงไหนไม่เห็นมาเลย

ตึกๆๆ

" อุ๊ย คุณไคโตะจะกินข้าวไหมค่ะฉันจะได้ไปเตรียมค่ะ"แม่บ้านได้ถามอย่างกลัวๆ

"ฉันไม่กินแล้วริกะล่ะกินข้าวยัง"เค้าได้เอ่ยถามถึงเด็กน้อย

"ตั้งแต่คุณหนูกลับมายังไม่ออกมาจากห้องเลยค่ะ"คำพูดของแม่บ้านทำให้เค้าเป็นห่วงเด็กน้อยมาก

"อืม"

ก๊อกๆ

แด๊ดดี้บ้าที่สุดแด๊ดดี้บ้าๆๆT.Tหึจะไม่กินข้าวไม่ออกไปไหนเลย

ก๊อกๆๆ

"บอกแล้วไงว่าไม่ออกไปก็ไม่ออกไปไงฟังไม่รู้เรื่องเหรอห๊ะ!!"ใจร้ายที่สุด

ปัง!!!โครม

"ห๊ะ แด๊ดดี้"ภาพที่ฉันเห็นตอนนี่คือแด๊ดดี้พังประตูเลยอ่ะ

"ริกะทำไมไม่ไปกินข้าวแล้วทำไมไม่ออกมาข้างนอกห๊ะ"คงลืมไปแล้วล่ะสิว่าทำไรไว้อ่ะ

"....."

"ริกะมองหน้าเดียวนี้"เสียงเย็นช้าได้บังคับเด็กน้อย

"...."

"ริกะ!!"มือหนาได้มาจับคางเงือยขึ้น

"หึ หึ ฮือๆๆ"เสียงร้องทำเอาชายหนุ่มตกใจ

"ริกะ...  แด๊ดดี้ขอโทษที่ผิดสัญญาแด๊ดดี้มีงานที่ต้องทำจริงๆน่ะ"รางหนาได้โอบกอดแน่น

"หึ ฮือ อืออ แด๊ดดี้นิสัยไม่ดีริกะรอแด๊ดดี้มาแต่แด๊ดดี้ก็ไม่มาฮือๆ"เด็กสาวร้องไห้ในอกใหญ่

"แด๊ดดี้ขอโทษแล้วไงริกะหยุดร้องได้แล้วน่ะ"

"อืม"

"เอางี้เดียวแด๊ดดี้พาไปเทียวทะเลเอาไหม"ห๊ะทะเล

"จริงๆน่ะแด๊ดดี้ห้ามโกหกอีกน่ะ"

"แด๊ดดี้โกหกที่ไหนเล่าอันนี่แด๊ดดี้จะไปให้ได้เลย" 

"เย้ๆๆๆ"

"หึที่นี่หายเลยน่ะเด็กดื้อ"คิๆ ก็คนมัยอยากไปเที่ยวนี้น่า

"รักแด๊ดดี้ที่สุดเลย จุ๊ปๆ"หอมแก้มสองข้างเลย

"นี่ริกะโตแล้วน่ะห้ามทำแบบนี้น่ะ"

"ไม่เอาอ่ะ"สงสัยแด๊ดดี้อายแน่เลยคิๆ

"เห้อ จริงๆเลยเด็กคนนี้"

-------------------------------------------

คอมเม้นและอย่าลืมติดตามด้วยน่ะค่ะ