แด๊ดดี้ที่รัก

              เช้าอันแสนสดของวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับเธอคนนี่เลยละมั้ง
"คุณหนูค่ะตื่นได้แล้วค่ะคุณหนู"
"อืม~~"เสียงอะไรอ่ะไม่อยากตื่นเลยอืม~
"คุณหนูนี่มันจะสายแล้วน่ะค่ะ คุณหนู!!"แม่บ้านได้ตะโกนสุดเสียงดัง
"เกิดอะไรขึ้น"เสียงเย็นชาที่ทำเอาแม่บ้านกลัวเลยที่เดียว
"คื..คือ คุณหนูริกะยังไม่ยอมตื่นสักทีค่ะ"เสียงที่ตะกุตะกะทำเอาเสียงที่เย็นชารำคาญ
"เดียวฉันจัดการเองมีไรก็ไปทำ"
"ค่ะคุณผู้ชาย"แม่บ้านรีบตอบเดินหนีอย่างรวดเร็ว
ปังๆ ปัง!!
"ริกะตื่น"เสียงเย็นชานั้นทำเอาเด็กน้อยที่อยู่บนเตียงกลัวเลยที่เดียวแต่ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย
"อืม~~ เเด็ดดี้มาปลุกริกะหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ"แหมแด๊ดดี้นิเย็นชาชะมัด
"วันนี้ริกะหยุดได้ไหมอ่ะน่าาาา"
"ไม่ได้ ฉันส่งให้เธอมาเรียนไม่ได้ให้มานอนเป็นหมูขึ้นอืดอย่างนี้"ดูปากสินะนั้นเรียกว่าพูดหรอ
"ริกะไม่ได้เป็นหมูสักหน่อยแด๊ดดี้มั่วแล้ว"เชอะแด๊ดดี้นิใสไม่ดีเชอะ
"หรอนั้นเดือนนี้เงินค่าขนมคงต้องหักสัก60%ในเมื่อริกะไม่ไปอาบนำ้แต่งตัวภายในครึ่งชั่วโมงนี้"
ห๊ะ หักค่าขนมไม่เอาน่ะแค่กินทุกวันยังไม่พอเลย เหะๆสงใสละสิทำไมบ้านรวยแต่ต้องงกเพราะแด๊ดดี้เห็นฉันใช้เงินเยอะเลยยึดบัตรเครดิตไปหมดเลยละค่ะเด็กอยางริกะก็ต้องใช้เงินน่ะ
"รับแซบค่ะจะไปเดียวนี้ละค่ะ" ฟิ๊ว~~~
"ยัยเด็กบ๊องเอย หึๆ"
-------------------------------------------------------------------------
คอมเม้นและติดตามด้วยน่าาาา