แด๊ดดี้ที่รัก

              เช้าอันแสนสดของวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับเธอคนนี่เลยละมั้ง

"คุณหนูค่ะตื่นได้แล้วค่ะคุณหนู"

"อืม~~"เสียงอะไรอ่ะไม่อยากตื่นเลยอืม~

"คุณหนูนี่มันจะสายแล้วน่ะค่ะ คุณหนู!!"แม่บ้านได้ตะโกนสุดเสียงดัง

"เกิดอะไรขึ้น"เสียงเย็นชาที่ทำเอาแม่บ้านกลัวเลยที่เดียว

"คื..คือ คุณหนูริกะยังไม่ยอมตื่นสักทีค่ะ"เสียงที่ตะกุตะกะทำเอาเสียงที่เย็นชารำคาญ

"เดียวฉันจัดการเองมีไรก็ไปทำ"

"ค่ะคุณผู้ชาย"แม่บ้านรีบตอบเดินหนีอย่างรวดเร็ว

ปังๆ ปัง!!

"ริกะตื่น"เสียงเย็นชานั้นทำเอาเด็กน้อยที่อยู่บนเตียงกลัวเลยที่เดียวแต่ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย

"อืม~~ เเด็ดดี้มาปลุกริกะหรอ"

"ก็ใช่น่ะสิ"แหมแด๊ดดี้นิเย็นชาชะมัด

"วันนี้ริกะหยุดได้ไหมอ่ะน่าาาา"

"ไม่ได้ ฉันส่งให้เธอมาเรียนไม่ได้ให้มานอนเป็นหมูขึ้นอืดอย่างนี้"ดูปากสินะนั้นเรียกว่าพูดหรอ

"ริกะไม่ได้เป็นหมูสักหน่อยแด๊ดดี้มั่วแล้ว"เชอะแด๊ดดี้นิใสไม่ดีเชอะ

"หรอนั้นเดือนนี้เงินค่าขนมคงต้องหักสัก60%ในเมื่อริกะไม่ไปอาบนำ้แต่งตัวภายในครึ่งชั่วโมงนี้"

ห๊ะ หักค่าขนมไม่เอาน่ะแค่กินทุกวันยังไม่พอเลย เหะๆสงใสละสิทำไมบ้านรวยแต่ต้องงกเพราะแด๊ดดี้เห็นฉันใช้เงินเยอะเลยยึดบัตรเครดิตไปหมดเลยละค่ะเด็กอยางริกะก็ต้องใช้เงินน่ะ

"รับแซบค่ะจะไปเดียวนี้ละค่ะ" ฟิ๊ว~~~

"ยัยเด็กบ๊องเอย หึๆ"

-------------------------------------------------------------------------

คอมเม้นและติดตามด้วยน่าาาา