หนุ่มหน้าใสกับใยจอมซ่า

          กรี๊งงงงงงงง
     เสียงบอกเวลาเลิกเรียนดังขึ้น
"ขอบคุณค่ะ/ครับคุณครู"  นักเรียนทุกคนกล่าวลาคุณครู
"เย้ๆ ครูไปแล้ว วันนี้ไปเตะบอลกันไหม" นักเรียนชายบางคนถามเพื่อนๆในกลุ่ม ทำไมห้องเสียงดัง 
ขนาดนี่นะ
"นี่ๆ ไปหาอะไรกินกันนะฉันหิวแล้ว" นักเรียนหญิงบางคนบอกเพื่อน
"ออมจ๊ะ เก็บของเสร็จหรือยัง"  มายด์ถาม
"ยังน่ะพอดีนั่งคิดอะไรเพลินๆ มายด์มีอะไรหรอ"
"ฉันแค่อยากชวนไปนั่งทำการบ้านน่ะ" มายด์บอก
"อ๋อ ได้สิเดี่ยวรอฉันแป๊บนึง" ฉันบอกพร้อมกับเก็บหนังสือสมุดทุกอย่างลงกระเป๋าอย่ารวดเร็ว พอดี
ฉันเป็นคนไม่ชอบให้ใครรอนานน่ะ
" ป่ะ ไปกันแล้วอยู่ตรงไหนหรอ" ฉันถามเพราะ วันแรกไม่ค่อยอยากเดินไปไหนเท่าไหร่
" อ๋อ เดินผ่านสนามฟุตบอลไปก็ถึงแล้วล่ะ"
"ไปกัน" ฉันเดินไปพร้อมกับมายด์ ระหว่างทางฉันมองเห็นเด็กชั้นเล็กๆวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน 
และระหว่างนั้นฉันมองไปเห็นกลุ่มผู้ชายเตะฟุตบอลกันอยู่และหนึ่งในนั้นคือแน๊ค อ๊ายแน๊คหล่อที่สุด
เลย ว้ายนี่คิดอะไรอยู่เนี่ย 
"ออม ออม ออม"
"ห้ะ มีอะไรหรอ"
"เหม่ออะไรหรอ เดี๋ยวก็สะดุดหรอก" มายด์ทัก
"ปะ.เปล่า ไม่ได้เหม่ออะไรซะหน่อย" ฉันตอบ
"อืม นี่ไงถึงแล้ว"มายด์พูดพร้อมชี้ไปที่โต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ 
" ป่ะไปทำการบ้านกัน" มายด์ชวน
"อืม"
ในขณะที่มายด์นั่งทำการบ้านอยู่นั้น ฉันกลับเหม่อไปทางสนามฟุตบอลแทนฉันรู้สึกว่าแน๊ค ในตอน
นี้ดูหล่อมากก ผิดกับตอนที่ฉันเจอเขาครั้งแรกซะอีก คิดอะไรเนี่ยกลับมา 
" ออมจ๊ะ ฉันกลับแล้วนะ" มายด์บอก
"จ้ะ บ๊ายบาย" ฉันบอกลา
" อืม บาย"
"เฮ้อ " ฉันถอนหายใจรู้สึกว่าคนเริ่มจางและเบาบางตาไปเรื่อยๆแหะ เอ๋แล้วแน๊คกลับหรือยังเนี่ย  
มองไม่เห็นเลยแหะ
"นี่ ยัยเอ๋อ" แน๊คทัก อ๊ายย แน๊คทักฉันด้วยแต่ทักด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจมากนัก(จะดีใจดีไหม
เนี่ย)
"นี่ นายมีสิทธิอะไรหะ ถึงมาเรียกฉันว่ายัยเอ๋อ"
"เออๆ ช่างมันเถอะมีน้ำให้ดื่มไหมขอดื่มหน่อย" แน๊คถาม
"มีสิ อ่ะเหลือน้อยนะ" ฉันยื่นให้พร้อมด้วยสีหน้าที่แดงสุดๆ สภาพตอนนั้นคงจะน่าเกลี่ยดมากกก
แน๊คก็รับไปดื่ม
" นี่ป่วยหรือเปล่า ทำไมหน้าแดงล่ะ ตัวก็ไม่ร้อนนี่" แน๊คพูดพร้อมกับเอามือมาแตะบนหน้าผากฉัน
"นายทำบ้าอะไรน่ะ " ฉันพูดพร้อมปัดมือออก
"พ่อฉันมารับแล้ว ไปล่ะบายย" ฉันพูดพร้อมกับรีบวิ่งไปที่รถมอร์เตอร์ไซด์ของพ่อทันที
"ไปแล้วหรอเฮ้อ ยัยเอ๋อเอ๊ยลืมกระติกน้ำจนได้ แต่ช่างเถอะพรุ่งนี้ค่อยคืน" แน๊คพูด...