I'm not boy กระเทยแล้วไง

"ทำอะไรกันหน่ะ??"

"ปะ...เปล่า"

"แล้ว...../ขึ้นรถเถอะเดี๋ยวถึงช้านะ"

"เออๆพวกเราขึ้นรถ"

  เฮ้อ∼∼เกือบไปแล้วมั้ยหล่ะอะไรจะพอดีขนาดนี้ว่ะชั่งหรอกความลับจะแตกก็ชั่งมัน ตอนนี้ถึงแล้วค่ะ พวกเราก็แบ่งห้องนอนให้เสร็จแล้วคือ วีต้า-

"เออ!!ไอซ์ตอนเอาของขึ้นไปเก็บหน่ะ..."

"ทำไมย่ะ"

"คือพวกเราเจอไอ้นั้นด้วย"ไอ้นั้นไหนอีก

"ไอ้นั้นไหนย่ะ"

"ก็....."

"ไงครับไอซ์"เสียงที่ดังขึ้นทำให้ทุกคนหันบุคคลนั้นทำให้ร่างบางตะลึง ไม่ใช่เพราะคนตรงหน้าหล่อแต่เป็นเพราะคนตรงหน้าคือแฟนเก่าที่เคยรักมาก มากจนยอมได้ทุกอย่าง

"เนล...."

4 ปีก่อน

---------------------20‰----------------------------------------------------

"ไอซ์ อันนี้น่ารักเนอะ"ร่างสูงในชุดนักเรียนหยิบของชิ้นหนึ่งมาให้ร่างบ้างดูมีราคาที่แพงมาก

"อยากได้หรอ"

"อืม แต่...."

"เดี๋ยวซื้อให้ ^^"

"รักที่สุดเลย ฟอดดดด"ร่างสูงก้มลงมาหอมแก้มของร่างเล็กทำให้ร่างเล็กหน้าแดงทันที

"บ้า -///-"

      วันต่อมา

"เรื่องอีตุ๊ดเป็นไงบ้างว่ะ" 

"หึ หลอกง่ายจะตายตีหน้าเศร้านิดหน่อยก็ได้แล้ว"

"กูหล่ะสงสารมันว่ะ"

"ทำไมว่ะ"

"มีผัวชั่วแบบมึงไง"

"ยังไม่ได้แต่อีกไม่นาน :J "

"ได้แล้วกูขอต่อนะ แม่งโคตรXว่ะ"

"หึ มึงอย่างได้เอาไปเลย"

    ถึงจะพูดแบบนั้นโดยไม่รู้ว่าคนที่กำลังพูดถึงได้ยินตั้งแต่ประโยคแรกแล้ว น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ค่อยๆล่วงรินลงตามแรงโน่มถ่วงของโลก 

"ระ...เรา ฮึก ไม่ใช่สิ่ง ฮึก ของนะ" ร่างเล็กพูดด้วยเสียงสั่นๆเมื่อได้ยินทั้งหมดด้วยตัวเอง รอบข้างเติมไปด้วยความเงียบประกอบกับช่วงนี้อยู่ในช่วงหลังเลิกเรียนทำให้มีคนน้อยมาทำให้ได้ยินทุกอย่างได้ชัดเจน

"ฮึก ทำไม ฮึก ทำกับเรา ฮึก แบบนี้หล่ะ"เสียงสะอื้นทำให้ร่างสูงรำคาญเป็นอย่างมากในเมื่อความแตกแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเล่นละครอีกแล้วสินะ

"จะทำไมก็แค่่กระเทย อ้อ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างถึงกูจะไม่ได้ 'เอา'มึงก็เถอะ"  เมื่อร่างสูงเดินจากไป ร่างบางทรุดตัวลงไปนั้งกับพื้นคำพูดที่ดูไม่แรงเท่าไรแต่สามารถทำให้อีกฝ่ายจุกจนพูดไม่ออก ทั้งที่รักอีกฝ่ายมากแต่ทำไมถึงได้เป็นอย่างนี้ยอมทำทุกอย่างยอมให้หมดทุกสิ่งแต่สิ่งที่ได้รับกับมากับเป็นความเจ็บปวดคิดแล้วน้ำตาก็ไหลลงมาอีกครั้งไหลลงมาเยอะกว่าที่เคย เจ็บปวดกว่าทุกครั้ง ร้องเพื่อระบายความเจ็บปวดออกจากใจ ร้องเพื่อลืมคนนั้น ร้องให้เพื่อทำให้เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิม

ปัจจุบัน

"ว่าไงครับไอซ์"เสียงของอดีตแฟนทำให้ไอซ์หลุดออกจากภวังค์ทันที่แล้วตอบรับในลำคอแล้วยิ้มบางๆให้อีกฝ่าย

"อืม"เมื่อแทนไทเห็น(ว่าที่)เมียของตนที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกทำให้เป็นห่วงอย่างมาก

"คุณโอเครหรือเปล่า"

"ฉันไม่โอเคร"

"งั้นผมพาไปพักผ่อนนะ"

"ผมขอตัวพา คู่หมั้น ไปพักก่อนนะครับ"พูดโดนเน้นคำว่าคู่หมั้นมันเพื่อให้ทุกคนได้ยินแล้วพาคนข้างกายขึ้นไปบนห้องทันที

"มันหมั้นกันตอนไหนว่ะ" เมลเอ๋ยออกมาด้วยความสงสัย

"ฉันจะรู้มั้ย"มิกิพูดกับเมล 

"ส่วนนายอย่ามาให้พวกเราเห็นหน้าอีก" มิกะหันมาพูดกับคนหน้าด้านด้วยเสียงที่เยือกเย็น

"หึ คงยากเพราะผมจะมาเอาไอซ์คืน"(หน้าด้าน!!!!!//ไรท์)

"แกยังจะกล้าพูดอีกหรอ!!"

"กล้ากว่านี้ผมก็ทำ"