FTS ดินแดนมายาออนไลน์ ตอน มือใหม่แห่งแดนมายา

บทที่  2
จันทราสำแดงเด็จ
                หลังจากออกมาจากตึก เลือกอาชีพแล้วก็ออกมานั่งจุมปุก อยู่ค้างนอกเพราะไม่รู็จาเริ่มจากอะไรเพราะว่ามันไม่มีเวลนินา  ระหว่างกำลังคิดอยู่นั้นก็ได้เปิด หน้าจอข้อมูลตัวเอง แบ่งออกเป็นเลือด พลังเวท พลังกาย และค่างๆของหน้าจอก็มี รูปเปลวไฟหรือพลังเวทย์ภายในกายนั่นเอง และหนัมสั้มยัง มีสีแดงเตือนเลข 1 อีกด้วย ด้วยความสงใสรองเปิดเข้าไปดู และก็มีหน้าจอเด้งขึ้นมา
            หลังจาออ่านอยู่สักพักก็คิดอยู่ว่าไอนี่มัน "ไอนี่มันอะไรละเนี่ย พลัง พลัง เวทย์ มนตราจันทร์เพ็ญ อืม ชื่อมันก็เท่ดีหรอก งั้นกดละกัน" พอกดเสร็จ เสียง ระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง 
              ผู้เล่น มูน ได้ทำการเลือกใช้ พลัง มนตราจันทร์เพ็ญ แล้วค่ะการเพิ่มระดับของพลัง ต้องทำการอาบแสงจันทร์  ค่ะ หรือ กินยาจันทราก็ได้ค่ะ 
             หลังจากเสียงสิ้นสุดลง  ไอยาจันทรษ นี่มันจาหามาจากไหนกันละชั่งมันแล้วกัน มูน คิดอย่างนั้นส่วนอาบแสงจันทร์ท่าไม่กลางคืนก็คงไม่ได้สินะทำไมดูเหมือนสกิลของเข้าถึงดูยุ่งยากและลำบากแบบนี้น้า 
             แล้ว มูน ก็กลับไปนั่ง เหมือนเดิม และระหว่างนั้นเองได้ มีผู้เล่นหญิงคนนึงได้สดุดเข้ากับขาของเค้า จนหกล้มลง "อะขอโทษครับผมไม่น่าเยียดขาเลย" หญิงสาวที่สดุดล้มลงเงยหน้าขึ้นมามองอย่างเขียดแค้นที่ทำให้ตัวเองต้องหกล้มต่อหน้าคนมากมายในเมืองและอับอายเป็นที่สุด พอเธอตั้งตัวได้ก็เลยแหวใส่ทันที
            "นินายท่ารู้ว่า ขายาวมากนักก็นั่งหุบๆสิ รู้ไม้ทำแบบนี้มันอันตรายนะ" ตามจริงมันก็ไม่ได้อันตรายหรอกก็ตัวเองเล่นล้ม ต่อหน้าคนทั้งเมืองแบบนี้มัน ก็น่าอับอายนะสิ เรื่องอะไรจาอายฟ่ายเดียวละ ต้องหาเรื่องสั่งมั่ง ฮิฮิ
             "อ้าวคุณผมก็ ขอโทษแล้วไง ไม่ได้ฟังหรอ"ตอกกลับไปแบบไม่รู็สึกว่าตัวเองผิดก็ตัวเองไม่ได้ผิดนิ ทั้งสองคนจ้องหน้ากันอย่างกับจากินเลือดกินเนื้อแต่ พอสังเกตุ ดีๆ เด็กสาวคนนี้ มีผมสวยงามออกบรอนทองอ่อนๆ เหมือนต้านข่าวที่เพิ่งสุขงอมและในดวงยังสีแด่งดังทับทิม อีกด้วยเรียวปากเล็กและมีเขี่ยวน้อยๆ ที่เหมือนผีดูดเลือดอีกด้วย ทำให้ดู น่ารักและน่าเกรงขามไปในตัว
             ระหว่างที่มูนกำลังคิดพิจารณาอะไรอยู่นั้น หญิงตรงหน้าก็เดินเข้ามพลักและทำท่าจาต่อสู้แต่ทว่า " พอแค่นั้นแหละ เนอาล" ชายสวมชุดสีดำ ที่มีคถาอยู่ข้างหลังได้ปรามหญิงสาว
            "โท่พี่ เนิฟ หนูก็แค่จาสั่งสอนเข้าเท่านั้นเอง"หญิงสาวผู้เป็นน้องทำน่าบูดเบี้ยว จนน่ารักไหนสายตาหลายๆคน แต่ มูนกลับมองว่าอุบาตสิ้นดี
             "ไม่ต้องเลยสั่งสอนอะไร เรานะแหละมัวแต่ วิ่งเลยไม่ระวัง เลยสดุดขาเข้า พี่เห็นนะ" คนเป็นพี่ปรามและหันมาขอโทษ มูน แทน "ขอโทษแทนน้องสาวด้วยนะครับแกชอบแก่นๆ แบบนี้แหละ"
              "อ่อ ไม่เป็ฯไรครับผมไม่ถือ ครับ"  มูนเห้ฯอีกฟ่ายสุภาพมาก็เลยสุภาพกลับตามมารยาท  "คุณไม่ได้รับบาดเจ็บก็ดีแล้ว ครับ อ่าแล้วคุณคือ"
              "ผมชื่อ มูน ครับ เป็นผู็เล่นใหม่ครับ" เนิฟทำหน้ายิ้มยินดีที่อย่างน้อยเผ่าปีศาจของตนก็มีคนมาเพิ่มขึ้นแล้ว อย่างน้อย หนึ่งคนเพราะเผ่าปีศาจส่วนใหญ๋จาเล่นสายเวทย์กันอย่างเดียวเลยไม่ค่อยมีคนเลือกไม่เหมือน เผ่ามนุษย์ "แล้วนี่ มูน เลือกอาชีพรึยังละ แล้วเลือกอะไร " เนิฟถามเพราะอยากรู็เพื่อตัวเองช่วยอะไรได้บ้าง มูนที่ไม่ค่อยใส่ใจเท่าเลยตอบตรงๆไปเลยเพราะยังไงก็ไม่เสียหาย นี่นะ
               " คำสาปครับ " ชัดเจนยิ่งกว่าแช่แป้เล่นเอาทั้ง เนิฟและเนอาล ต่างตาโตเพราะไม่คิดว่า คนคนนี้จะ 
               "นี่นาย มูลสัตว์ รู้ไหม สายคำสาปนะ ท่าไม่มีไอเท่มพิเศส จาเลือกไม่ได้นะนายอย่าบอกนะว่านายได้ของที่ทำให้ได้เลือกอาชีพนี้ได้นะ" มูนนึกย้อนไปว่าตัวเองมีอะไรน้าที่มำให้ ตัวเองเลือกอาชีพนี้ได้นะ แล้วอยู่ดีๆก็นึก ออกถึงแหวนนั่น 
                "อ๋อ นี่หรือป่าวครับ" มูนจึงแหวนออกมาจากหนังสือและเอาให้เข้าดู แต่เนื่องจากมันพูกมัดกับ มูน เคนอื่นเลยไม่สามารถ จับได้นั่นเอง (มันจาขึ้น กรอบสีแดงๆรอบๆของนะ) 
                เนิฟที่มองอยู่ห่างขอเข้ามาดูใกล้ๆและก็ต้องตะรึงในระดับของชิ้นนั้นเลยทีเดียว "โหแว่นนี่นะหรอ สุดยอด นายได้มาถือว่าโชคดีมากนะรู้ไหม" มูฯสงใส และทำหน้างง เนิฟที่เห็นว่าอีกฟ่ายทำหน้างง จึงอธิบาย " ของในเกมส์นี้แบ่งออกเป็น C N R RR และ RRR ส่วนแหวนนายนะ RRR เชียวนะ" เมื่อมูนได้ฟังเช่นนั้นกะตกใจไม่แพ้กัน ไม่คิดว่าตัวเองจาได้ของดีขนาดนั้น
                "นี่นายมูล สัตว์ แล้วรู้หรือยังถึงวิธีอัพพลังนะ" เนอาลที่เงียบมาสักพักถามขึ้น
                 "ไม่รู้หรอกเพิ่งเข้าท่าเป็นเกมส์อื่นนะ ป่านนี้คงเวลไปแล้ว แต่นี้่ไม่มีระบบเวล เลยไม่รู็จาเริ่มยังไง" มูฯ ที่กลุ่มเรื่องนี้อยู่เลยยิ่งกลุ้มเข้าไปใหญ่ เนอาลเห็ฯแบบนั้นจึงบอกให้
                 "นี่ นาย ทางเหนือของที่นี่มี วงเดินพลังเวทอยู่เข้า จาเริ่มกันทุกๆ 18.00 ของทุกวัน 1 วันเราเดินได้เต็มที่ 100% วันมาจำให้พลังเคลื่นขึ้นเลยเพิ่มระดับได้ (ใช่ถึงจาไม่มีเวลก็มีระดับของพลังนั่นเอง) เมื่อมูนได้ฟังเช่นนั้นจึงได้เปิดหน้าจอดูเพราะว่ามันมีนาฬิกาอยู่มุมขวาบน ตอนนี้ 18.30ท่าเดินไปคงไม่ทันนอนเลย 
                 หลังจากที่ เนอาลได้พูดเสร็จเนิฟเลยเสริมขึ้นว่า "ท่านายคิดว่าไปไม่ทันก็ รอรอบ เก็บตกก็ได้หรือไปเดินคนเดียวก็ได้นะ ที่ เมืองทางทิศเหนือมี NPC ช่วยอยู่นะ " 
                 มูนที่ได้ยินแบบนั้นก็ เลยคอบคุณแล้วแยกตัวออกมากับทั้ง 2 คน เมื่อทั้งแยกออกมาไกลพอแล้ว เนอาลสึ่งสงใสเลยถามพี่ตัวเอง "พี่เนิฟทำไมไปบอกเข้าละที่นั่นมันที่ฝึกลับของเรานะ" เนิฟ ที่มองน้องสาวในความขี้งกก็ได้ขำออกมาและบอกว่า "พี่ว่าท่าเข้าเก่งขึ้นจาต้องมีอะไรน่าสนใจแน่เลย" เนอาลได้แต่ทำหน้างงปนสงใสแต่ก็ไม่คิดอะไรแล้วเดินต่อไป
 
                 แดนทางเหนือของเมือง
                 ระหว่างที่เดินทางมาก็มีผู็เล่นผ่านไป บ้างมอน วิ่งผ่านไปบ้างแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นการเดิงทางราบรื่นจจน่าแปลกใจจนกระทั้ง
                 มีลูกสอน สีแดงลอยมากะจะปักเข้ากลางอก ของมูนเต็มๆ แต่โชคดีที่มูนตีลังกลับหลังหลบทันและถอยไป อีก 2-3 เมตร แล้วพยายามมองหา แต่ก็ไม่พบจึงเปิดคัมภีย์ เวทย์ ออก หนังสือเปิดของมันเองดั่งใจนึกเมื่อเข้าต้องการคาถาอะไรมันก็เลื่อนไปหน้านั้นให้แล้วมาหยุดอยู่หน้านึง
                 " Eyes Of moon " ถึงจาเป็นคถาถก็เทอะแต่เจ้าตัวเองก็รู้สึกตื่นเต้นที่จาได้ร่ายเวทย์ อย่าที่เคยฝันวั้ยระหว่างที่กำลังตื่นเต้น อยู่นั้นเอง สรสีแดง นับ ร้อยก็พุ่งมาทำให้มูฯได้แต่หลบไปหลบมาเท่านั้น ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ตีลังกาหลบกลางอากาศบ้าง พอได้พักเข้าได้คิดว่าดีแหะ ความสามารถตอนเล่นเกมส์ยังไม่ สึกแหะ แล้วพอมีจังหวะเข้าก็ได้ร้ายคาถาออกมาเป็นครั้งแรก
                 "ตะวันยังลับขอบฟ้า ดวงดาราขึ้นมาแทนที่ ผู็ที่เห็ฯทุกสิ่งยามค่ำคืนจงมาเป็ฯดวงตาและชี้นำให้กับ ค่า Eyes of Moon ! " อยู่ดีๆท้องฟ้าก็มืดลงเกิดดวงจันทร์ ขนาดใหญ๋และส่องแสงไปทั่วทุกทิศทาง ไม่จามอนสเตอร์ หรืออะไรก็ตามในแสงนี้ มูน เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง พอเข้าเจตัววการที่ส่อนยอยู๋ตรงพุ่มไม้ข้างๆก็ไม่รี รอ รีบเปิดมนโจมตี แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่มใี มีแต่คำสาปก็เลยช่วยไม่ได้เลยต้องใช้ไป
                 "ผู้ใดที่คิดปองร้ายจันทราจงสำแดง" เกิดแสงแล้วก็มีดวงดาวตกลงไปยังจุดที่คนสุ้มโจมตีดักอยู่ พวกเข้ากระเด็นกระดอนออกมา กัน ราวๆ 2-3 คน พวกเข้าได้แต่แตกตื่น ดูจาก ชื่อที่อยู่บนหัวคงเป็ฯพวกนักฆ๋ากระจอกที่ ไล่ค่าแต่มือใหม่ละมั้ง แต่ว่า มูนก็ไม่คิดปรานีเข้าได้ใช้เวทย์พื้นฐาน บลิ้ง นั้นเอง เข้าไปหา ในชั่วอึดใจและก็ รวมพลังแสงจันทร์มาเป็ฯกลิดวั้ยในมือทั้ง 2 ค้าง พวกคนที่ดักทำร้ายได้แต่ตกใจแล้วลงไปกราบเพื่อร้องขอชีวิต 
                  " ขอโทษๆ เราจาไม่ทำร้ายนายอีกแล้วปล่อยเราไปทีเทอะ"ด้วยผลของเวทย์ดาวตกทำให้พวกเข้าติดสถานะแตกตื่นเลยไม่มีแรงจาพูดให้ชัดนัก แต่ก็พอจับใจความได้ แต่ มูนเหรอที่จาปล่อยไปไม่มีวันสะละ เข้าได้เดินจากไปเหมือนจาปล่อย ทั้ง 3 คนนั้นโล่งอกแต่ทว่า 
                  "3...2...1  รุกฆาติ" ร่างทั้งสามก็ระเบิดอออก เมื่อกี้ก่อนเดินออกมาเข้าได้ร่ายเวทย์ จันทร์ระเบิดคลั่ง แล้วแตะ ตัวทั้ง 3 การแตะนั้นทำให้มนที่ร่ายวั้ยฝังเข้าไปในตัวทั้ง 3 และเมื่อถึงเวลาก็ระเบิดออกนั่นเอง หลังจากนั้นระ ก็มีดอกไม้ทั้ง 3 ดอกลอยออกมา จากตัวพวกเข้า มูนที่หันกลับมานั้นเห็ฯเลยเดินมาเก็ฐ และ พินิจพิเคราะ มองไปตรงที่ผู้เล่นหายไป และมองื้องฟ้า เข้าจึงได้แสยะยิ้ม ขึ้น
                  "อย่างนี้นี่เอง ท่าใช้มนบทนี้เมื่อผู้เล่นตาย เราก็จาได้ดอกไม้มาสินะ" เมื่อคิดได้อย่างนั้นมูนจึงได้เอา คัมภีย์เวทย์ ของตนออกมาแล้ว เอาดอกไม้ใส่เข้าไป สักพักทางระบบก็ประกาศในหัวว่า
                 ผู้เล่นมูนได้อัพพลังเวทย์ ของตนถึง ขึั้น 3 แล้ว สถานะต่างจาเพิ่มขึ้น เมื่อจันเตมดวงค่ะ
                 พอสิ้นเสียงจากระบบ มูฯก็ได้ออกเดินทางต่อไปยังจุดฝึก ที่เนอาลและเนิฟ ได้บอกเอาวั้ย "พอเริ่มเข้าใจเกมส์นี้มันก็น่าสนุกมากขึ้นแล้วสิ" และในมุมมืดของป่าข้างทางก็มีเงา 2 ร่างกำลังแอบมองอยู๋