I'm Draculaz

          ถึง มาเรีย
        เมื่อเช้านี้ข้าพบว่าตัวเองนอนหงิกอยู่กับพื้น ไม่ทราบว่าทำไมไปอยู่ในสภาพเช่นนั้นได้ หมึกเลอะเต็มพื้นไปหมด กระดาษหลายใบลายมือเหมือนจวนจะสิ้นใจ ข้าอ่านไม่ออกเลย.. (ข้าคงจะด่าเจ้าของกระดาษพวกนี้ถ้าไม่ติดที่ตื่นขึ้นมาแล้วเจอปากกากลิ้งอยู่ใกล้ๆจมูกนี่เอง..ลายมือข้าหรือ?..น่ากลัวจริงๆ)
          แปลกนัก.. ข้าจำอะไรไม่ได้ ทำไมกัน? ข้าเป็นอะไรไปงั้นหรือ? ว่าแต่เจ้าเป็นใครหรือมาเรีย? ดูเหมือนอยู่ๆที่ข้ามานั่งเขียนนี่จะเป็นความเคยชินยังไงชอบกล ไม่ทันรู้ตัวข้าก็เขียนหัวกระดาษถึงเจ้าซะแล้ว
          ข้าตื่นขึ้นเพราะเหมือนได้ยินใครกระซิบเรียกข้า กระซิบว่าอะไร ข้าจำไม่ได้เลย [เสียงศีรษะกระแทกกับโต๊ะดังสนั่น] ข้ารู้สึกหงุดหงิด บางทีอาจต้องหาอะไรมาเคาะกบาลบ่อยๆเผื่อจะจำอะไรได้
          ที่นี่แปลกนัก พูดไม่ได้เต็มปากว่าคือที่ใด ข้าใช้เวลาทั้งวันสำรวจปราสาทแห่งนี้แน่นอนว่าไม่ทั่วสักที (ข้าเลิกสำรวจแล้วกลัวว่าถ้ายิ่งเดินลึกเข้าไปยิ่งกว่านี้จะหาทางกลับไม่ได้) ที่นี่เป็นเกาะลอยฟ้ามาเรีย ปราสาทแห่งนี้ตั้งอยู่บนเกาะที่มีความสูงระดับที่ไม่อาจจิตนาการได้ ปราสาทใหญ่โตแต่มีข้าคนเดียวที่นี่ (แต่ข้ายังไม่ได้ลองออกไปดูข้างนอกหรอกนะ แสงแดดทำข้าแสบไปหมดไม่รู้ทำไมเหมือนกัน)
          อ่า.. มีอีกเรื่องนึงที่ข้าอยากรู้ คือรูปร่างของข้า ข้าพยายามยกกระจกทุกบานมาส่องดู ข้าตกใจมากมาเรีย
                 ข้าไม่มีเงาสะท้อนในกระจก
          แต่ข้าก้มมองก็เห็นตัวเอง ขาก็ไม่ได้ลอยอยู่แต่อย่างใด ใบหน้าข้าเป็นเช่นไรหรือมาเรีย เจ้าคงเป็นคนรู้จักข้าสินะ(ถึงข้าจะไม่รู้จักเจ้าก็เหอะ) เจ้าบอกข้าได้ไหม แต่หากถ้าอัปลักษณ์ยิ่งขนาดที่กระจกใจร้ายกับข้าเช่นนี้ก็ไม่ต้องบอกข้าก็ได้นะ คิดๆไปข้าก็ไม่อยากรู้แล้ว คงไม่สำคัญอะไร
            ใกล้มืดแล้วมาเรีย ข้าไม่รู้สึกหิวเลย บางทีข้าคงไม่จำเป็นต้องกิน
 
            เมื่อครู่ข้าเจอตู้แก้ว ภายในมีสมุดบันทึกเยอะมากๆ ที่สันหนังสือมีปีต่างๆระบุไว้แต่เล่มหลังๆดูเหมือนจะไม่มีเขียนไว้ ข้าคงต้องใช้เวลาสักสองปีถึงจะอ่านหมด แต่คิดก็ปวดตาเลย พักเรื่องหนังสือดีกว่า ข้าชอบเขียนแต่ไม่อยากอ่านอะไรมากมายปานนั้น
            แสงแดดไม่มีแล้ว ข้ากำลังคิดจะไปสำรวจภายนอกปราสาทดู สักพักข้าจะมาเขียนต่อหวังว่าเจ้าคงจะไม่เบื่อหรอกใช่ไหม
           
               ป.ล.  ว่าแต่ข้าเขียนจดหมายถึงเจ้าลงสมุดบันทึกทำไมกัน เข้าไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่
               ป.ป.ล.  ข้าว่าที่นี่ต้องไม่มีตู้ไปรษณีย์แน่ๆมาเรีย...