ป่วนรักยัย เทพนักฆ่า
8.3
เขียนโดย 
sari
วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.49 น.
6 ตอน
3 วิจารณ์
9,286 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 18.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
5) สงสัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เพาะงั้น....เริ่มการสอบได้!" พอพี่มิลพูดเสร็จ ก็เกิดมีเวทย์เคลื่อนย้ายขะหนาดใหญ่ขื้นที่ห้องโถงนี้และในพริบตาต่อมารุ่นน้อง(ที่ไม่รู้จะได้เป็นหรือเปล่า?)ทุกคนในห้องโถงก็หายไปหมดเหลือเพียงรุ่นพี่ปีสองและปีสามเท่านั้น...
"นี่! ไอ้เจไนสแกว่าปีนี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปีที่แล้วๆมายังรับนักเรียนใหม่ตั้งหนึ่งร้อยคนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิ แค่ห้าสิบเอง แถมข้อสอบจากที่เคยเป็นห้าร้อยข้อกายมาเป็นหนื่งพันข้อ แล้วจะมีใครที่สามารถมาอยู่หอเราได้เปล่าวะ? " หนื่งในรุ่นพี่ที่อยู่ในห้องโถงเอ่ยปากถามเพื่อนตัวเอง
"....." ไร้เสียงตอบรับ มีเพียงสีหน้าเหม่อลอย เหมือนคิดอะไรอยู่
เจไนส ร็อดเทีร์เนีย เจ้าชายแห่งอาณาจักร ลอเรนเชียร์ เขามีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาสีแดงสด ที่ตอนนี้เหม่อลอยอยู่ จมูกโด่ง รับกับริมฝีปากหนา ผมสีน้ำตาลอ่อน ทั้งหมดนี้ทำให้เขาดูเพอร์เฟกต์มาก
"ไอ้เจไนส!!!!!!!" เพื่อนของเขาตะโกนใส่หูของเขาจนทำให้เขาถืงกับสะดุ้งสุดตัว
"อะไรของแกไอ้นาพ" เมื่อได้สติ เจไนสเขาก็หันมาถามนาพเพื่อนเขาที่ชื่อนาพด้วยความหงุดหงิด
นาพ หรือ นาพอัน มีโดเชล เขาเป็นคนที่หล่อคนหนื่ง นิสัย กะล่อน เจ้าชู้ ตลก กวน--- (แล้วแต่จะเข้าใจ : Sari)
"เหม่ออะไรของแก ฉันเรียกแกตั้งนาน จนคอแทบแตกแล้วเนี้ย!" นาพถามพร้อมกับบ่นไปด้วย
"จากทิศทางที่นายมองไป รู้สึกว่า ตรงนั้น จะมีผู้หญิงผมสีขาวหน้าตาหน้ารักยืนอยู่ และนายก็มองเธออยู่..ถูกไหม?.. (พูดจบก็ขยับแว่นตา )" เพื่อนของเจไนสอีกคนพูดขึ้น
"เงียบไปเลย ไอ้ลิก -///-" เจพูดพ้อมกับหันหน้าที่เลิ่มแดงหนีไปทางอื่น
ลิก หรือ โชลิก เนทชาเอ็ม เขาเป็นผู้ชายที่ใช่แว่นแต่ก็ยังหล่อ เป็นคนที่รู้ไปสะทุกเรื่อง เจาะข้อมูลเก่ง
"เอ๋...นาย สนใจ ผู้หญิงแล้วหรอ? ปกติแล้วนายจะชอบลำคานนิ แต่ดีแล้วละ เพราะนายไม่สนใจผู้หญิงจนฉันเลิ่มระแวงว่านายจะชอบผู้ชายชะอีก ตอนนี้ก็สบายใจได้แล้วสินะ " นาพพูดออกมาโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลย
"ไอ้นาพ... แกเคยพูดอยู่ดีๆแล้วรู้สึกอีกทีตอนที่อยู่ในนรกไหมวะ..." เจ พูดเสียงต่ำ พร้อมกับปล่อยลังสีอำมหิตออกมาจนทำให้นาพได้แต่ยิ้มแห้งๆมาให้
"ว่าแต่ตอนแรกแกมีอะไรจะพูดกับฉันหรอ?" พอนึกขึ้นได้เจไนส ก็ถามเรื่องที่คาใจทันที
"ก็ฉันถามว่า ปีนี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปีที่แล้วๆมายังรับนักเรียนใหม่ตั้งหนึ่งร้อยคนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิแค่ห้าสิบคนเอง แล้วข้อสอบจากที่เคยเป็นห้าร้อยข้อกายมาเป็นหนึ่งพันข้อ แล้วแบบนี้จะมีคนอยู่หอเราได้หรือเปล่าวะ?" นาพพูดออกมาด้วยท่าทาง และน้ำเสียงที่ประชดประชัน จนเจไนสคิดอยากจะส่งนาพไปนรกจริงๆ
"อืม...ที่นายพูดมาฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน" เจไนสพูดพร้อมกับทำหน้าคิดหนัก
"บางทีอาดเป็นเพราะเธอคนนั้นก็ได้นะ..!" มิลที่กำลังจัดการกับกิล อยู่พูดขื้นจนทำให้ทั้งสาม(เจไนส นาพ ลิก)หันไปมองอย่างสนใจ
"ใครอะ เจ๊?" นาพถามมิลที่กำลังล็อกแขนกิลไขว้หลังเหมือนกำลังจะหัก โดยไม่สนใจกิลที่โวยวายร้องลั่นด้วยความเจ็บเลย
"ก็ผู้หญิงผมสีขาวหน้าตาหน้ารักนั้นเละ ตอนไปเดินเล่นในตลาดนะ ฉันเจอเธอกำลังจะฆ่าโจรที่คิดจะฆ่าเจ้าชาย โลเชล รีโฟต้า ด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนอยู่ รู้สึกฉันจะได้ยินคนเขาพูดกันว่าเธอชื่อ เทียร์น่า นะ" มิลพูดพร้อมกับเปลี่ยนมาล็อกขากิลแทนแขน
"ถ้าเทียร์น่าละก็รู้สึกว่าจะเป็นชื่อต้องห้ามที่พระราชาทั้งสามได้สั่งให้ห้ามใครก็ตามใช้ชื่อนี้ และคนที่ชื่อเทียร์น่าก็มีคนเดียวเท่านั้น เธอเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งได้ตั้งแต่อายุเก้าขวบ และยังรักษาตำแหน่งอันดับหนึ่งได้จนมาถึงปัจจุบัน จนทุกคนต่างเรียกเธอว่า เทพแห่งนักฆ่า " ลิกพูดตามที่ได้ยินมา นั้นทำให้ทุกคนถึงกับอึ้งโดยเฉพาะเจไนส ที่ไม่คิดว่าคนที่น่ารักน่าเอ็นดูอย่างเธอคนนั้น จะเป็นเทียร์น่า...เทพแห่งนักฆ่า
"แต่บางทีอาจจะไม่ใช่เทียร์น่าที่เป็นนักฆ่าก็ได้ เพราะไม่เคยมีใครเคยเห็นตัวจริงเลยสักคน มีแต่พวกนักฆ่าเท่านั้นเละ บางทีอาจจะเป็นคนที่ฝ่าฝืนกฎแล้วชื่อเทียร์น่าก็ได้นะ อย่าคิดมากเลย จัดห้องเถอะ เดียวอีกหนึ่งชั่วโมงพวกนั้นจะมาสอบวัดพลังที่นี้นะ "ลิกพูดปลอบใจเจไนส แล้วเดีนไปจัดห้องกับนาพทันที โดยที่ยังไม่ทันได้ยินเสียงของเจไนสที่พึมพำออกมาคนเดียวว่า "ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นใคร!.." พูดเสร็ดก็เดินตามลิกไปจัดห้องทันที
"...ผม อยาก กับ บ้าน.... TOT" เมื่อ หลุดพ้นจากน้ำมือมาร กิลก็พึมพำออกมาคนเดียว
"เมื่อกี้แกบอกว่าอะไรนะ? อ๋อ..อยากได้อีกสินะ! ได้ เดียวจัดให้!!" มิลที่ดันหูดี(ตรงไหน?) พูดเสร็จก็
"ตุบ!พลัก!ผัวะ!เพล้ง!แกล๊ง!จุ๋ม!" เออ..อันหลังไม่เกี่ยวละ - -'
"ว๊า...!อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย ^_^" มิลพอเสร็จธุระก็เดินไปช่วย คนอื่นจัดเวทีที่สุดแสนจะรก(เพราะเธอเอง)ทันที โดยทิ้งศพของกิลกองไว้กับพื้น
'แม่จ๋า...นั้นใช่พี่ปมจริงหรอ...T×T' คาวนี้กิลได้แต่คิดในใจเพราะกลัวมิลได้ยินอีก
"นี่! ไอ้เจไนสแกว่าปีนี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปีที่แล้วๆมายังรับนักเรียนใหม่ตั้งหนึ่งร้อยคนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิ แค่ห้าสิบเอง แถมข้อสอบจากที่เคยเป็นห้าร้อยข้อกายมาเป็นหนื่งพันข้อ แล้วจะมีใครที่สามารถมาอยู่หอเราได้เปล่าวะ? " หนื่งในรุ่นพี่ที่อยู่ในห้องโถงเอ่ยปากถามเพื่อนตัวเอง
"....." ไร้เสียงตอบรับ มีเพียงสีหน้าเหม่อลอย เหมือนคิดอะไรอยู่
เจไนส ร็อดเทีร์เนีย เจ้าชายแห่งอาณาจักร ลอเรนเชียร์ เขามีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาสีแดงสด ที่ตอนนี้เหม่อลอยอยู่ จมูกโด่ง รับกับริมฝีปากหนา ผมสีน้ำตาลอ่อน ทั้งหมดนี้ทำให้เขาดูเพอร์เฟกต์มาก
"ไอ้เจไนส!!!!!!!" เพื่อนของเขาตะโกนใส่หูของเขาจนทำให้เขาถืงกับสะดุ้งสุดตัว
"อะไรของแกไอ้นาพ" เมื่อได้สติ เจไนสเขาก็หันมาถามนาพเพื่อนเขาที่ชื่อนาพด้วยความหงุดหงิด
นาพ หรือ นาพอัน มีโดเชล เขาเป็นคนที่หล่อคนหนื่ง นิสัย กะล่อน เจ้าชู้ ตลก กวน--- (แล้วแต่จะเข้าใจ : Sari)
"เหม่ออะไรของแก ฉันเรียกแกตั้งนาน จนคอแทบแตกแล้วเนี้ย!" นาพถามพร้อมกับบ่นไปด้วย
"จากทิศทางที่นายมองไป รู้สึกว่า ตรงนั้น จะมีผู้หญิงผมสีขาวหน้าตาหน้ารักยืนอยู่ และนายก็มองเธออยู่..ถูกไหม?.. (พูดจบก็ขยับแว่นตา )" เพื่อนของเจไนสอีกคนพูดขึ้น
"เงียบไปเลย ไอ้ลิก -///-" เจพูดพ้อมกับหันหน้าที่เลิ่มแดงหนีไปทางอื่น
ลิก หรือ โชลิก เนทชาเอ็ม เขาเป็นผู้ชายที่ใช่แว่นแต่ก็ยังหล่อ เป็นคนที่รู้ไปสะทุกเรื่อง เจาะข้อมูลเก่ง
"เอ๋...นาย สนใจ ผู้หญิงแล้วหรอ? ปกติแล้วนายจะชอบลำคานนิ แต่ดีแล้วละ เพราะนายไม่สนใจผู้หญิงจนฉันเลิ่มระแวงว่านายจะชอบผู้ชายชะอีก ตอนนี้ก็สบายใจได้แล้วสินะ " นาพพูดออกมาโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลย
"ไอ้นาพ... แกเคยพูดอยู่ดีๆแล้วรู้สึกอีกทีตอนที่อยู่ในนรกไหมวะ..." เจ พูดเสียงต่ำ พร้อมกับปล่อยลังสีอำมหิตออกมาจนทำให้นาพได้แต่ยิ้มแห้งๆมาให้
"ว่าแต่ตอนแรกแกมีอะไรจะพูดกับฉันหรอ?" พอนึกขึ้นได้เจไนส ก็ถามเรื่องที่คาใจทันที
"ก็ฉันถามว่า ปีนี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปีที่แล้วๆมายังรับนักเรียนใหม่ตั้งหนึ่งร้อยคนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิแค่ห้าสิบคนเอง แล้วข้อสอบจากที่เคยเป็นห้าร้อยข้อกายมาเป็นหนึ่งพันข้อ แล้วแบบนี้จะมีคนอยู่หอเราได้หรือเปล่าวะ?" นาพพูดออกมาด้วยท่าทาง และน้ำเสียงที่ประชดประชัน จนเจไนสคิดอยากจะส่งนาพไปนรกจริงๆ
"อืม...ที่นายพูดมาฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน" เจไนสพูดพร้อมกับทำหน้าคิดหนัก
"บางทีอาดเป็นเพราะเธอคนนั้นก็ได้นะ..!" มิลที่กำลังจัดการกับกิล อยู่พูดขื้นจนทำให้ทั้งสาม(เจไนส นาพ ลิก)หันไปมองอย่างสนใจ
"ใครอะ เจ๊?" นาพถามมิลที่กำลังล็อกแขนกิลไขว้หลังเหมือนกำลังจะหัก โดยไม่สนใจกิลที่โวยวายร้องลั่นด้วยความเจ็บเลย
"ก็ผู้หญิงผมสีขาวหน้าตาหน้ารักนั้นเละ ตอนไปเดินเล่นในตลาดนะ ฉันเจอเธอกำลังจะฆ่าโจรที่คิดจะฆ่าเจ้าชาย โลเชล รีโฟต้า ด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนอยู่ รู้สึกฉันจะได้ยินคนเขาพูดกันว่าเธอชื่อ เทียร์น่า นะ" มิลพูดพร้อมกับเปลี่ยนมาล็อกขากิลแทนแขน
"ถ้าเทียร์น่าละก็รู้สึกว่าจะเป็นชื่อต้องห้ามที่พระราชาทั้งสามได้สั่งให้ห้ามใครก็ตามใช้ชื่อนี้ และคนที่ชื่อเทียร์น่าก็มีคนเดียวเท่านั้น เธอเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งได้ตั้งแต่อายุเก้าขวบ และยังรักษาตำแหน่งอันดับหนึ่งได้จนมาถึงปัจจุบัน จนทุกคนต่างเรียกเธอว่า เทพแห่งนักฆ่า " ลิกพูดตามที่ได้ยินมา นั้นทำให้ทุกคนถึงกับอึ้งโดยเฉพาะเจไนส ที่ไม่คิดว่าคนที่น่ารักน่าเอ็นดูอย่างเธอคนนั้น จะเป็นเทียร์น่า...เทพแห่งนักฆ่า
"แต่บางทีอาจจะไม่ใช่เทียร์น่าที่เป็นนักฆ่าก็ได้ เพราะไม่เคยมีใครเคยเห็นตัวจริงเลยสักคน มีแต่พวกนักฆ่าเท่านั้นเละ บางทีอาจจะเป็นคนที่ฝ่าฝืนกฎแล้วชื่อเทียร์น่าก็ได้นะ อย่าคิดมากเลย จัดห้องเถอะ เดียวอีกหนึ่งชั่วโมงพวกนั้นจะมาสอบวัดพลังที่นี้นะ "ลิกพูดปลอบใจเจไนส แล้วเดีนไปจัดห้องกับนาพทันที โดยที่ยังไม่ทันได้ยินเสียงของเจไนสที่พึมพำออกมาคนเดียวว่า "ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นใคร!.." พูดเสร็ดก็เดินตามลิกไปจัดห้องทันที
"...ผม อยาก กับ บ้าน.... TOT" เมื่อ หลุดพ้นจากน้ำมือมาร กิลก็พึมพำออกมาคนเดียว
"เมื่อกี้แกบอกว่าอะไรนะ? อ๋อ..อยากได้อีกสินะ! ได้ เดียวจัดให้!!" มิลที่ดันหูดี(ตรงไหน?) พูดเสร็จก็
"ตุบ!พลัก!ผัวะ!เพล้ง!แกล๊ง!จุ๋ม!" เออ..อันหลังไม่เกี่ยวละ - -'
"ว๊า...!อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย ^_^" มิลพอเสร็จธุระก็เดินไปช่วย คนอื่นจัดเวทีที่สุดแสนจะรก(เพราะเธอเอง)ทันที โดยทิ้งศพของกิลกองไว้กับพื้น
'แม่จ๋า...นั้นใช่พี่ปมจริงหรอ...T×T' คาวนี้กิลได้แต่คิดในใจเพราะกลัวมิลได้ยินอีก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
