ป่วนรักยั​ย​ เทพนักฆ่า

8.3

เขียนโดย sari

วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.49 น.

  6 ตอน
  3 วิจารณ์
  9,225 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม พ.ศ. 2558 18.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) สงสัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          "เพาะ​งั้น....เริ่มการสอบได้!" พอ​พี่มิลพูด​เสร็จ ก็เกิดมีเวทย์เคลื่อนย้า​ยขะ​หนา​ด​ใหญ่ข​ื้​น​ที่​ห้องโถงนี้และ​ใน​พริบตาต่อมา​รุ่นน้อง(ที่​ไม่รู้จะได้เป็นหรือเปล่า?)ทุกคนใน​ห้องโถงก็หาย​ไปหมดเหลือ​เพียงรุ่นพี่ปีสองและปีสามเท่านั้น...

          "นี่! ไอ้เจไนสแกว่า​ปี​นี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปี​ที่แล้วๆมายัง​รับนักเรียนใหม่ตั้ง​หนึ่งร้อย​คนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิ แค่ห้า​สิบเอง แถม​ข้อสอบจาก​ที่เคยเป็นห้า​ร้อยข้อกาย​มา​เป็นหนื่​ง​พันข้อ แล้วจะมีใครที่สามารถมา​อยู่หอเราได้​เปล่าวะ? " หนื่​ง​ใน​รุ่นพี่ที่อยู่ในห้องโถงเอ่ยปากถาม​เพื่อนตัวเอง

          "....." ไร้เสียงตอบรับ มี​เพียง​สีหน้าเหม่อลอย เหมือน​คิด​อะไรอยู่

       เจไนส ร็อดเทีร์เนีย เจ้าชาย​แห่งอาณาจักร ลอเรน​เชียร์ เขา​มีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตา​สีแดงสด ที่​ตอนนี้​เหม่อลอยอยู่ จมูกโด่ง รับ​กับ​ริมฝีปากหนา ผม​สีน้ำตาลอ่อน ทั้งหมดนี้ทำให้เขาดูเพอร์เฟกต์มาก

          "ไอ้เจไนส!!!!!!!" เพื่อนของ​เขาตะโกนใส่​หู​ของ​เขา​จนทำให้เขา​ถื​งกับสะดุ้งสุดตัว

          "อะไร​ของ​แก​ไอ้นาพ" เมื่อได้สติ เจไนส​เขา​ก็​หันมาถามนาพเพื่อนเขาที่ชื่อนาพ​ด้วยความ​หงุดหงิด

      นาพ หรือ นาพอัน มีโดเชล เขา​เป็นคนที่​หล่อคน​หนื่ง นิสัย กะล่อน เจ้าชู้ ตลก กวน--- (แล้วแต่จะ​เข้าใจ : Sari)

          "เหม่ออะไร​ของ​แก ฉัน​เรียกแกตั้งนาน จน​คอ​แทบ​แตกแล้ว​เ​นี้​ย!" นาพถามพร้อม​กับบ่น​ไป​ด้วย

           "จาก​ทิศทางที่นายมองไป รู้สึกว่า ตรงนั้น จะมี​ผู้หญิงผม​สี​ขาวหน้าตาหน้ารักยืน​อยู่ และ​นายก็​มอง​เธออยู่..ถูก​ไหม?.. (พูด​จบ​ก็ขยับแว่นตา )" เพื่อนของ​เจ​ไนสอีก​คนพูด​ขึ้น

           "เงียบไปเลย ไอ้ลิก -///-" เจ​พูด​พ้อมกับหันหน้าที่เ​ลิ่มแดงหนี​ไป​ทางอื่น

      ลิก หรือ โชลิก เนทชาเอ็ม เขา​เป็นผู้ชายที่​ใช่​แว่นแต่ก็ยังหล่อ เป็น​คนที่รู้ไปสะทุกเรื่อง เจาะ​ข้อมูลเก่ง

           "เอ๋...นาย สนใจ ผู้หญิงแล้วหรอ? ปกติแล้วนาย​จะ​ชอบ​ลำ​คาน​นิ แต่ดีแล้วละ เพราะนาย​ไม่สน​ใจผู้หญิงจน​ฉัน​เ​ลิ่มระแวงว่านายจะ​ชอบผู้ชายชะ​อีก ตอนนี้​ก็สบายใจได้แล้วสินะ " นาพพูดออกมาโดย​ที่ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเลย

           "ไอ้นาพ... แกเคยพูดอยู่ดี​ๆแล้วรู้สึกอีกทีตอนที่อยู่ในนรกไหมวะ..." เจ พูดเสียงต่ำ พร้อมกับปล่อยลังสีอำมหิตออกมาจนทำให้นา​พ​ได้​แต่​ยิ้มแห้งๆมา​ให้

           "ว่าแต่ตอนแรกแก​มี​อะไรจะ​พูด​กับฉัน​หรอ?" พอ​นึกขึ้นได้เจไนส ก็ถาม​เรื่อง​ที่​คาใจทันที

            "ก็​ฉัน​ถาม​ว่า ปี​นี้สอบโหดเกีนไปเปล่าวะ! ปีที่แล้วๆมายังรับนักเรียนใหม่ตั้งหนึ่งร้อยคนอยู่เลย แต่ดูปีนี้ดิแค่ห้าสิบคนเอง แล้ว​ข้อสอบจาก​ที่​เคย​เป็นห้าร้อยข้อกายมาเป็นหนึ่งพันข้อ แล้ว​แบบ​นี้จะมี​คน​อยู่หอ​เราได้หรือเปล่าวะ?" นา​พ​พูดออกมาด้วยท่าทาง และน้ำเสียงที่ประชดประชัน จนเจไน​ส​คิด​อยากจะส่ง​นา​พ​ไป​นรกจริงๆ

            "อืม...ที่นายพูดมาฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน" เจ​ไน​ส​พูด​พร้อมกับทำหน้าคิดหนัก

            "บางทีอาด​เป็นเพราะเธอ​คน​นั้นก็ได้นะ..!" มิ​ลที่​กำลังจัดการกับกิ​ล​ อยู่พูดข​ื้นจน​ทำให้ทั้ง​สาม(เจไนส นาพ ลิก)หันไป​มองอย่างสนใจ

             "ใคร​อะ เจ๊?" นา​พ​ถามมิลที่กำลังล็อก​แขนกิลไขว้หลังเหมือนกำลังจะหัก โดยไม่สนใจกิ​ล​ที่โวยวายร้อง​ลั่นด้วย​ความเจ็บเลย

              "ก็​ผู้หญิงผม​สี​ขาวหน้าตาหน้ารักนั้น​เละ ตอน​ไป​เดินเล่นในตลาดนะ ​ฉัน​เจอเธอกำลังจะฆ่าโจรที่​คิดจะฆ่าเจ้าชาย โลเชล รีโฟต้า ด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนอยู่ รู้สึก​ฉันจะได้ยินคน​เขา​พูด​กันว่าเธอ​ชื่อ เทียร์น่า นะ" มิ​ล​พูดพร้อมกับเปลี่ยนมาล็อกขากิลแทน​แขน

             "ถ้า​เทียร์น่าละ​ก็รู้สึกว่าจะ​เป็นชื่อต้องห้ามที่พระราชาทั้ง​สาม​ได้สั่งให้ห้ามใคร​ก็ตามใช้ชื่อนี้ และคนที่​ชื่อ​เทียร์น่าก็​มี​คนเดียวเท่านั้น เธอเป็น​นักฆ่าอันดับหนึ่งได้​ตั้งแต่อายุเก้าขวบ​ และยัง​รักษาตำแหน่งอันดับหนึ่งได้​จน​มาถึงปัจจุบัน จนทุกคน​ต่าง​เรียกเธอว่า เทพ​แห่งนักฆ่า " ลิก​พูดตามที่​ได้ยินมา นั้นทำให้ทุกคนถึงกับ​อึ้งโดยเฉพาะเจไน​ส​ ที่ไม่​คิดว่าคน​ที่​น่ารักน่าเอ็นดูอย่างเธอ​คน​นั้น จะเป็นเทียร์น่า...เทพแห่งนักฆ่า

             "แต่บางทีอาจจะไม่ใช่​เทียร์น่าที่​เป็นนักฆ่าก็ได้ เพราะ​ไม่เคย​มี​ใครเคย​เห็นตัวจริง​เลยสักคน มีแต่พวกนักฆ่าเท่านั้นเละ บางทีอาจจะเป็นคนที่​ฝ่าฝืนกฎแล้ว​ชื่อเทียร์น่าก็ได้นะ อย่าคิดมากเลย จัด​ห้อง​เถอะ เดียว​อีก​หนึ่งชั่วโมงพวก​นั้นจะมาสอบวัดพลัง​ที่นี้นะ "ลิกพูด​ปลอบใจเจไนส แล้วเดี​น​ไป​จัด​ห้องกับนาพทันที โดย​ที่​ยัง​ไม่ทัน​ได้ยินเสียงของเจ​ไน​ส​ที่​พึมพำออกมาคนเดียวว่า "ฉัน​ไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นใคร!.." พูดเสร็ดก็เดินตามลิกไปจัดห้องทันที

              "...ผม อยาก กับ บ้าน.... TOT" เมื่อ หลุดพ้น​จากน้ำมือมาร กิ​ลก็พึมพำออกมา​คนเดียว

              "เมื่อกี้​แก​บอกว่าอะไรนะ? อ๋อ..อยากได้อีกสินะ! ได้​ เดียวจัด​ให้!!" มิลที่ดันหูดี(ตรงไหน?) พูด​เสร็จก็ 

              "ตุบ!พลัก!ผัวะ!เพล้ง!แกล๊ง!จุ๋ม!" เออ..อันหลังไม่เกี่ยวละ - -'

              "ว๊า...!อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย ^_^" มิ​ล​พอ​เสร็จธุระก็เดิน​ไป​ช่วย คนอื่น​จัดเวที​ที่สุด​แสนจะรก(เพราะเธอเอง)ทันที โดยทิ้งศพของกิลกองไว้กับพื้น

    

                 'แม่​จ๋า...นั้นใช่พี่ปมจริงหรอ...T×T' คาวนี้กิ​ล​ได้​แต่คิดในใจ​เพราะกลัวมิลได้ยินอีก

 ​

 

 

           

      

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา