EAT....กินมึงดีมั้ย??

วันนี้เป็นวันแรกของการเข้ามหาลัยใหม่    ผมหลบอยู่ใต้โต๊ห้องสมุดพลางหยิบถุงขนมที่มีเยอะกว่าหนังสือในกระเป๋าออกมากิน   ผมนั่งหันหลังชิดเก้าอี้ฝั่งหนึ่งก่อจะมีคนมาเลื่อนเก้าอี้ที่ผมพิงออก
แถมยังนั่งอย่างสบายใจ  ที่ว่าสบายใจก็คือ เขากไลังแกว่งเท้าไปมา แถมยังนั่งไขว่ห้างยกขากระดิก
ใส่หัวของผม 
     "มึงทำไร"คนที่นั่งกระดิกเท้าใส่หัวของผมก้มลงมาถาม
     "กิน"ผมตอบไปสั้นๆก่อนจะกินขนมในมือต่อ
     "ขอกินหน่อย"เขายังคงก้มหัวลงมามองผม  ผมเลยหยิบลูกอมปาใส่เขาไปเม็ดนึง
     "กูไม่ได้อยากแดกลูกอม"เขาพูดก่อนจะโยนลูกอมคืนให้กับผม
     "อ่า"ผมยื่นห่อขนมให้ทั้งห่อ
     "กูไม่ได้อยากกินขนมเอามาให้ทำไม" เขาไม่รับขนมจากผมแถมยังพูดจาชวนงงอีกต่างหาก
ผมยื่นหน้าเข้าไปหาเขา"งั้นมึงจะแดกอะไร"
เขายิ้มออกมานิดๆ ก่อนจะยื่นมือมาล็อกคอผมและโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ  จนปากชิดกัน
เขาพยายามดุนลิ้นเข้ามาฉกชิมความหวานภายในปาก  ก่อนที่จะผละออก
  "กูอยากกินมึง ไม่ได้อยากกินขนม" ผมตกใจกับคำพูดของเขา ผมรู้สึกเริ่มร้อนหน้า จนถึงใบหู
      ผมรีบคว้าถุงพลาสติกห่อขนมยัดเข้าปากร่างสูงตรงหน้า พร้อมเก็บกระเป๋า
                            "อร่อยมั้ยล่ะมึง"
ผมพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินออกจากห้องสมุดพร้อมกับความหงุดหงิด