EAT....กินมึงดีมั้ย??

วันนี้เป็นวันแรกของการเข้ามหาลัยใหม่    ผมหลบอยู่ใต้โต๊ห้องสมุดพลางหยิบถุงขนมที่มีเยอะกว่าหนังสือในกระเป๋าออกมากิน   ผมนั่งหันหลังชิดเก้าอี้ฝั่งหนึ่งก่อจะมีคนมาเลื่อนเก้าอี้ที่ผมพิงออก

แถมยังนั่งอย่างสบายใจ  ที่ว่าสบายใจก็คือ เขากไลังแกว่งเท้าไปมา แถมยังนั่งไขว่ห้างยกขากระดิก

ใส่หัวของผม 

     "มึงทำไร"คนที่นั่งกระดิกเท้าใส่หัวของผมก้มลงมาถาม

     "กิน"ผมตอบไปสั้นๆก่อนจะกินขนมในมือต่อ

     "ขอกินหน่อย"เขายังคงก้มหัวลงมามองผม  ผมเลยหยิบลูกอมปาใส่เขาไปเม็ดนึง

     "กูไม่ได้อยากแดกลูกอม"เขาพูดก่อนจะโยนลูกอมคืนให้กับผม

     "อ่า"ผมยื่นห่อขนมให้ทั้งห่อ

     "กูไม่ได้อยากกินขนมเอามาให้ทำไม" เขาไม่รับขนมจากผมแถมยังพูดจาชวนงงอีกต่างหาก

ผมยื่นหน้าเข้าไปหาเขา"งั้นมึงจะแดกอะไร"

เขายิ้มออกมานิดๆ ก่อนจะยื่นมือมาล็อกคอผมและโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ  จนปากชิดกัน

เขาพยายามดุนลิ้นเข้ามาฉกชิมความหวานภายในปาก  ก่อนที่จะผละออก

  "กูอยากกินมึง ไม่ได้อยากกินขนม" ผมตกใจกับคำพูดของเขา ผมรู้สึกเริ่มร้อนหน้า จนถึงใบหู

      ผมรีบคว้าถุงพลาสติกห่อขนมยัดเข้าปากร่างสูงตรงหน้า พร้อมเก็บกระเป๋า

                            "อร่อยมั้ยล่ะมึง"

ผมพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินออกจากห้องสมุดพร้อมกับความหงุดหงิด