MY Teacher อาจารย์ขา!! สอนเรื่องความรักหนูที ><
8.3
เขียนโดย pejoy
วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.12 น.
11 ตอน
8 วิจารณ์
15.25K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เที่ยวทะเลกัน><
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ ทะเลเอะโนะชิมะ(江の島) ว้าวถึงซักที♥♥
"ถึงทะเลแล้วโว้ยจะได้ส่องสาวในชุดบิกินี่ซะที♥" ฉันหันขวับไปหาต้นเสียง เป็นแก๊งของไอ้น้องชายตัวดีนั่นเอง
"ซากุระจังจ๊ะไปเลือกห้องพักกัน" เสียงของยูมะจังดังขึ้น พร้อมกับลากฉันไปเลือกบ้านพัก
"เอาที่นี่ดีไหมซากุระจัง" ยูมะจังชี้ไปที่บ้านพักเล็กเหมาะกับอยู่2คน
"อืม ก็ดีจ๊ะ" ฉันพูดลอยๆพร้อมกับมองหาใครบางคน เอ..ไปไหนน้า
"นี่ซากุระจังคิดอะไรอยู่น่ะ ทำไมเหม่อจัง" ยูมะจังละสายตาจากบ้านพักแล้วหันมาจ้องฉันด้วยสายตาสงสัย
"เอ่อ..ไม่มีอะไรหรอจ๊ะ ไปเก็บของกัน" ฉันรีบแก้ตัวแล้วลากยูมะจังเข้าบ้านพักไป
10นาทีผ่านมา
"ยูมะจังฉันขอออกไปตากลมข้างนอกก่อนนะ เธอก็เก็บของไปก่อนละกัน" ฉันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสสีขาวบางเบา ใส่หมวก แล้วก็ใส่รองเท้าแตะสาน ปล่อยผมยาวสลวย
"จ๊ะ เดี๋ยวฉันตามไป" ยูมะจังยิ้มก่อนที่ฉันจะปิดประตูห้องพักไป
ปึง!! เห้อ!! ฉันหันไปทางห้องพักข้างๆ
อาจารย์สุดหล่อกำลังยืนจ้องหน้าฉันเหมือนตกใจว่าอยู่บ้านพักข้างๆกันมั้ง
"เธออยู่บ้านพักนั้นหรอ ซากุระ" อาจารย์ปิดประตูบ้านพักหลังจากเก็บของแล้วเหมือนกัน แล้วเดินมาทางฉัน
"มีแก๊งนักศึกษามาชวนฉันไปเล่นเกมส์กับเขาด้วย..ไปด้วยกันไหมซากุระ" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปเดินเล่นที่ไหน งั้นไปกับอาจารย์ก็ได้
"ค่ะ..ไปดูเฉยๆนะไม่อยากเล่นด้วย" ฉันทำหน้าเบื่อนิดๆ
"โอเคไปกัน" เราสองคนเดินกันไปอย่างเงียบๆ อึดอัดจังหาคำถามมาถามดีกว่า
"เอ่อ..อาจารย์อายุเท่าไหร่คะ?" อาจารย์สะดุ้งเล็กน้อยที่ฉันขัดความเงียบ
"23" เอ่อ..ฉัน20ห่างกันแค่3ปีเอง มาเป็นอาจารย์ได้ไงเนี่ย
เดินไปซักพักก็ได้ยินเสียง แก๊งเด็กที่อาจารย์บอก
"อาจารย์ทางนี้ครับ อ่าวคุณพี่สุดสวยมาด้วยหรอ" ถึงว่าแก๊งใคร ที่แท้แก๊งน้องชายฉันเอง พวกเขาปูเสื่อพร้อมกับกระดาษที่มีตัวเลขอยู่ จับมานั่งเล่นไพ่กันหรอ ฉันไม่เกี่ยวนะ-0-
"อาจารย์เชิญนั่งเลยครับจะเริ่มเล่นแล้ว ซากุระก็มาเล่นด้วยสิ" ฉันคิ้วขมวดเล็กน้อย
"ไม่อ่ะ ฉันยืนดูดีกว่า" ไอ้น้องชายมองมาอย่างขัดใจ แล้วลุกขึ้นมาลากฉันไปนั่งด้วย
"เล่นเหอะ เดี๋ยวฉันทำความสะอาดบ้านให้อาทิตย์นึงเลย เอ้า!!" ฉันผู้ไม่อยากทำความสะอาดบ้านทำตาประกาย เลยรีบถอดรองเท้าแตะสานแล้วมานั่งข้างๆอาจารย์ทันที
"เอาล่ะเริ่มเกมส์กันเลย เกมส์นี้ชื่อเกมส์พระราชาทุกคนคงรู้ว่าเกมส์เล่นยังไงกันใช่ไหมงั้นมาเล่นกันเลย" สงสัยน้องฉันขี้เกลียดอธิบายกติกาเกมส์นี้แน่เลย คงอยากเล่นมาก
"ฉันได้เป็นพระราชา" ตาแรกฉันก็ได้เลยแฮะ สั่งเลขอะไรดีล่ะ
"ขอเลข2กับเลข3บอกรักกัน" อยากรู้จังว่าเป็นใคร
"ฉันได้เลข2 -0-" น้องชายฉันพูดขึ้นมา อุบ!! ฉันอยากหัวเราะจังแล้วใครได้เลข3ล่ะ
"ฉันได้เลข...3 -*-" อาจารย์ทำหน้าโหดแล้วชูบัตรตัวเลขให้ดู
อึก!! ฉันลอบกลืนน้ำลาย หลบสายตาอัมหิตที่อาจารย์ส่งมา
"เอาล่ะเริ่มบอกรักกันได้ - -^" ฉันรีบบอก
"เอ่อ..ผม..รักอาจารย์นะครับ -*-" น้องชายอยากทำหน้าอาเจียนเต็มที เพื่อนๆเขาก็ขำก๊ากกันท้องแข็ง
"..เอ่อ..ฉันก็รักนายเหมือนกัน - -***" อาจารย์ทำหน้าขยะแขยงเต็มที
"เอาเริ่มจับใหม่ได้"
"ฉันเป็นคิง" ไอ้น้องชายบอกด้วยสีหน้าภูมิใจ
"ขอเลข1กับ4จูบกัน" เขายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วมองไปรอบ ฉันรีบก้มมองบัตรหมายเลขของตัวเอง ซ..ซวยแล้วฉันได้หมายเลข1- -*
"ฉันได้หมายเลข1" อยู่ดีๆอาจารย์ก็รีบหันขวับมาหาฉัน
"ฉันก็ได้หมายเลข4 -*-" ซวยแล้วฉันต้องจูบกับอาจารย์หรือเนี่ย....
โปรดติดตามตอนต่อไป..
"ถึงทะเลแล้วโว้ยจะได้ส่องสาวในชุดบิกินี่ซะที♥" ฉันหันขวับไปหาต้นเสียง เป็นแก๊งของไอ้น้องชายตัวดีนั่นเอง
"ซากุระจังจ๊ะไปเลือกห้องพักกัน" เสียงของยูมะจังดังขึ้น พร้อมกับลากฉันไปเลือกบ้านพัก
"เอาที่นี่ดีไหมซากุระจัง" ยูมะจังชี้ไปที่บ้านพักเล็กเหมาะกับอยู่2คน
"อืม ก็ดีจ๊ะ" ฉันพูดลอยๆพร้อมกับมองหาใครบางคน เอ..ไปไหนน้า
"นี่ซากุระจังคิดอะไรอยู่น่ะ ทำไมเหม่อจัง" ยูมะจังละสายตาจากบ้านพักแล้วหันมาจ้องฉันด้วยสายตาสงสัย
"เอ่อ..ไม่มีอะไรหรอจ๊ะ ไปเก็บของกัน" ฉันรีบแก้ตัวแล้วลากยูมะจังเข้าบ้านพักไป
10นาทีผ่านมา
"ยูมะจังฉันขอออกไปตากลมข้างนอกก่อนนะ เธอก็เก็บของไปก่อนละกัน" ฉันเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสสีขาวบางเบา ใส่หมวก แล้วก็ใส่รองเท้าแตะสาน ปล่อยผมยาวสลวย
"จ๊ะ เดี๋ยวฉันตามไป" ยูมะจังยิ้มก่อนที่ฉันจะปิดประตูห้องพักไป
ปึง!! เห้อ!! ฉันหันไปทางห้องพักข้างๆ
อาจารย์สุดหล่อกำลังยืนจ้องหน้าฉันเหมือนตกใจว่าอยู่บ้านพักข้างๆกันมั้ง
"เธออยู่บ้านพักนั้นหรอ ซากุระ" อาจารย์ปิดประตูบ้านพักหลังจากเก็บของแล้วเหมือนกัน แล้วเดินมาทางฉัน
"มีแก๊งนักศึกษามาชวนฉันไปเล่นเกมส์กับเขาด้วย..ไปด้วยกันไหมซากุระ" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปเดินเล่นที่ไหน งั้นไปกับอาจารย์ก็ได้
"ค่ะ..ไปดูเฉยๆนะไม่อยากเล่นด้วย" ฉันทำหน้าเบื่อนิดๆ
"โอเคไปกัน" เราสองคนเดินกันไปอย่างเงียบๆ อึดอัดจังหาคำถามมาถามดีกว่า
"เอ่อ..อาจารย์อายุเท่าไหร่คะ?" อาจารย์สะดุ้งเล็กน้อยที่ฉันขัดความเงียบ
"23" เอ่อ..ฉัน20ห่างกันแค่3ปีเอง มาเป็นอาจารย์ได้ไงเนี่ย
เดินไปซักพักก็ได้ยินเสียง แก๊งเด็กที่อาจารย์บอก
"อาจารย์ทางนี้ครับ อ่าวคุณพี่สุดสวยมาด้วยหรอ" ถึงว่าแก๊งใคร ที่แท้แก๊งน้องชายฉันเอง พวกเขาปูเสื่อพร้อมกับกระดาษที่มีตัวเลขอยู่ จับมานั่งเล่นไพ่กันหรอ ฉันไม่เกี่ยวนะ-0-
"อาจารย์เชิญนั่งเลยครับจะเริ่มเล่นแล้ว ซากุระก็มาเล่นด้วยสิ" ฉันคิ้วขมวดเล็กน้อย
"ไม่อ่ะ ฉันยืนดูดีกว่า" ไอ้น้องชายมองมาอย่างขัดใจ แล้วลุกขึ้นมาลากฉันไปนั่งด้วย
"เล่นเหอะ เดี๋ยวฉันทำความสะอาดบ้านให้อาทิตย์นึงเลย เอ้า!!" ฉันผู้ไม่อยากทำความสะอาดบ้านทำตาประกาย เลยรีบถอดรองเท้าแตะสานแล้วมานั่งข้างๆอาจารย์ทันที
"เอาล่ะเริ่มเกมส์กันเลย เกมส์นี้ชื่อเกมส์พระราชาทุกคนคงรู้ว่าเกมส์เล่นยังไงกันใช่ไหมงั้นมาเล่นกันเลย" สงสัยน้องฉันขี้เกลียดอธิบายกติกาเกมส์นี้แน่เลย คงอยากเล่นมาก
"ฉันได้เป็นพระราชา" ตาแรกฉันก็ได้เลยแฮะ สั่งเลขอะไรดีล่ะ
"ขอเลข2กับเลข3บอกรักกัน" อยากรู้จังว่าเป็นใคร
"ฉันได้เลข2 -0-" น้องชายฉันพูดขึ้นมา อุบ!! ฉันอยากหัวเราะจังแล้วใครได้เลข3ล่ะ
"ฉันได้เลข...3 -*-" อาจารย์ทำหน้าโหดแล้วชูบัตรตัวเลขให้ดู
อึก!! ฉันลอบกลืนน้ำลาย หลบสายตาอัมหิตที่อาจารย์ส่งมา
"เอาล่ะเริ่มบอกรักกันได้ - -^" ฉันรีบบอก
"เอ่อ..ผม..รักอาจารย์นะครับ -*-" น้องชายอยากทำหน้าอาเจียนเต็มที เพื่อนๆเขาก็ขำก๊ากกันท้องแข็ง
"..เอ่อ..ฉันก็รักนายเหมือนกัน - -***" อาจารย์ทำหน้าขยะแขยงเต็มที
"เอาเริ่มจับใหม่ได้"
"ฉันเป็นคิง" ไอ้น้องชายบอกด้วยสีหน้าภูมิใจ
"ขอเลข1กับ4จูบกัน" เขายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วมองไปรอบ ฉันรีบก้มมองบัตรหมายเลขของตัวเอง ซ..ซวยแล้วฉันได้หมายเลข1- -*
"ฉันได้หมายเลข1" อยู่ดีๆอาจารย์ก็รีบหันขวับมาหาฉัน
"ฉันก็ได้หมายเลข4 -*-" ซวยแล้วฉันต้องจูบกับอาจารย์หรือเนี่ย....
โปรดติดตามตอนต่อไป..
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ