Love story รักร้ายๆ

ขณะนี้ฉันได้เดินมาถึงห้องตาบ้าเเล้วค่ะเเถมเดินมาพร้อมกับคนหล่อคนใหม่อีกด้วยยย นั้นก็คือ พี่เเทคคของเรานั้นเองงง ดีจายยเป็นบ้าาา ฉันทำท่าจะเปิดประตูให้เขาก่อนเเต่อยู่ๆมือใครไม่รู้มาจับที่ข้อมือของฉัน ทำฉันหันไปมองหน้าของเขา...กรี้ดดดด พี่เเทคคค มาจับมือเก๊าทำไมมม เก๊าเขินน้าาา เตงงงงงอ่าาา >//<

" พะ..พี่เเทค ทำไรค่ะ -///-" เอ้าา เสียงสั่นกันเข้าไปป เป็นไรลูกกก~

" ฮ่าๆเเค่จับมือถือเเขนเอง ทำเป็นคิดไปได้ พี่ก็เเค่อยากจะมาเปิดประตูเท่านั้นเเหละ ไม่นึกว่ามือมันจะโดนกันนี่นาาา ว่าเเต่มือเธอก็นิ่มดีนะ^^"

" หรอค่ะ?-////-"

" นิ่มเหมือนตุ๊กตาที่พี่ชอบกอดเลยย" อยากเอาไปกอดที่บ้านไหมละจ้ะ

" อ่อค่ะๆ ว่าเเต่พี่ปล่อยมือหนูจะดีกว่านะ-////-" เร็ววววว ก่อนที่จะฉันทำอะไรมากไปกว่าเเค่จับมือเเล้วววว(?)

ขวับบบ~....อยู่ๆมือฉันเเละมือพี่เเทคออกห่างจากกัน เเละนั้นไม่ใช่มือฉันเเน่นอนที่สามารถสะบัดอะไรเเรงได้ขนาดนั้น เเละคงไม่ใช่พี่เเทคเพราะเขาออกจะดูไม่รังเกรียจฉัน เเล้วมือใคร?

" นี่ถ้ามัวเเต่เขินๆอายๆ หน้าประตู ชาตินี้ฉันคงจะได้เข้าห้องอยู่หรอก เเล้วอีกอย่างมือยัยนี้นุ่มตรงไหน? มืออย่างกะสากตำส้มตำอะไรดี พี่อ่ะ..ผมบอกเเล้วว่าอย่าไปชมอะไรนิดๆหน่อยๆเถอะ เห็นไหมล่ะ ยัยนี้ หน้าเเดงเป็นลูกตำลึงเลย"

" ฮ่าๆ จริงอ่ะ หน้าเเดงจริงด้วย^^ว่าเเต่มันเกี่ยวอะไรกะเเกเนี้ย ทิศ-_-"

"โด่..พี่ พี่อ่ะมีเเฟนเเล้วนะ ทำเเบบนี้มันไม่ต่างจากจีบเลยนะพี่ ผมจะไปฟ้องเเฟนพี่ ส่วนเธอ ถ้าเธออยากเปิดประตูนั้นมากนะ เธอจะได้เปิดตอนที่พี่เเทคไม่อยู่ เพราะพี่ฉันชอบฉวยโอกาสมาก เธอควรจะฉลาดหน่อยนะ เรื่องเเบบนี้อ่ะ เเต่วันนี้จะไม่มีใครได้เปิดประตูนี้!เพราะฉันจะเปิดเอง.."

ฉันยังไม่ทันประมวลคำพูดของตาบ้านี้เลย พูดเองเออเองตลอด! ทำเเบบนี้จะไม่ให้เกลียดได้ไง?เขาพูดเสร็จเดินไปเปิดประตูเเละพี่เเทคทำหน้ามุ้ยงอนๆ(น่ารักอ่า) เดินเข้าไปก่อนเเละฉันกำลังจะเดินตามพี่เขาไปเเต่อยู่ๆตาบ้านี้ยืนขวางฉันไว้ นายจะเอาอย่างไงกันเเน่เนี้ย!!??

" นี่นาย...พ่อเป็นนายเเบบหรอ ยืนขวางทางอยู่ได้ หลบไป.."

" โห..ถึงพ่อฉันเลยหรอ ไม่ใช่หรอก พ่อฉันไม่ได้เป็นนายเเบบ.."

" โอ๊ยยย จะมีใครเข้าใจไหมว่า ฉันประชดเว้ยย หลบไป!!"

" อ่าว..หรอ ความจริงฉันเองก็รู้เหมือนกันเเหละ"

" ถ้าฉันไม่บอก นายคงไม่รู้หรอก"

" เอ่ออ..ลูกทิศจ้ะ เข้าห้องมากินข้าวได้เเล้วลูก..หวานด้วยนะ เเม่เห็นลูกสองคนเถียงหน้าประตูนานเเล้วน่ะจ้ะ อีกอย่างพี่เเทครออยู่นะ ให้เขารอนานไม่ดีนะจ้ะ" หวาาา~ นึกว่าผีเเมงมุม ยืนเกาะขอบประตูเนี้ยยย ฉันตกใจเล็กน้อย มันเหมือนหนิ!!

" เออ เดี๋ยวไป.."

" จ้ะๆ:)"

" นี่นายทำไมพูดกับเเม่นายไม่ดีเลยนะ!"

" เรื่องของฉันน่า"

เเล้วเขาก็เดินเข้าห้องก่อนทันที เเต่สีหน้าเเม่เขาดูน่าสงสารจริงไรจริงเลยอ่ะ T^T

" ไม่เป็นไรนะค่ะ เเม่ทิศเดี๋ยวหนูจะจัดการปากชักโครกของทิศเองค่ะ!" ฉันกำมือชูขึ้นไปบนฟ้าทำเอาเเม่หัวเราะ

" ฮ่าๆๆๆ ไม่เป็นไรหรอก ทิศเขาเป็นอย่างนี้มานานเเล้วล่ะ ฉันเองก็ควรจะชินได้เเล้ว"

" เเต่ว่า.."

" หนูหวานควรเข้าห้องได้เเล้วนะ พวกเราครบกันหมดเเล้ว เข้ามาๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า"

เเม่จับมือฉันเข้าห้องไป...ฉันยืนอึ้งกับอาหารบนโต๊ะอยู่น่ะสิ -_- กินเเค่สี่ห้าคน ล่อมาซะ10-20อย่าง

" นี่เธอ เเม่เธอเป็นนางเเบบหรอ? ยืนเป็นนางเเบบอยู่ได้.." หน็อยยยย สมองไม่มีเเล้วช้ะ ก้อปคำฉันเนี้ย

" นี่!! นายอย่ามาก้อปคำฉันนะ!!!"

" นั่งเถอะ หวานสุดสวย^^"

" ค่ะ พี่เเทค " มาเเล้ววว เจ้าชายยย

โวววว...อิ่มเว้ยยยยย อิ่มเวอร์ ฉันนั่งท้องอืดอยู่บนเก้าอี้เนี้ย เเต่มีฉันคนเดียวไงที่นั่งขึ้นอืดอยู่ คนอื่นเขาขอตัวไปซื้อของ เดินเล่น พี่เเทคไปหาเเฟน T^T จู่ๆฉันมีอารมณ์อยากจะยุ่งเรื่องของชาวบ้านซะงั้น^^ ดีซะด้วยยย อยู่เฝ้าห้องคนเดียว ไปยุ่งเรื่องชาวบ้านดีกว่า เริ่มจากเอิ่ม..ห้องของใครเนี้ย ไม่มีป้ายบอก ฉันเข้าไปเลยละกัน ห้องดูสกปรกนะ-_- เสื้อผ้าที่ใส่เเล้ว โยนไม่ตรงตระกร้าซักกกก ตัว โอ๊ะ มีคอมด้วยนั่งเล่นดีกว่า เดี๋ยวนะๆ พอฉันเปิดคอมเเล้ว มีสาวเพียบบบ ส่งข้อความทางเฟสเเละโทรจากskype มาหลายคน เเสดงว่าห้องนี้เป็นของพี่เเทคเเน่เลย-*-