DOUBLE BAD ดีกรีเลว เลเวลร้าย

DOUBLE BAD
CHAPTER I
BY : PONGFUUN

/“นี่เจ้...เจ้รู้หรือเปล่าว่าวันนี้นะน้องมีข่าวแซบๆมาเสิร์ฟเจ้กับคุณผู้ชมด้วยแหละ”/ รายการทีวีที่ผมเปิดทิ้งไว้แล้วไม่สนใจมันอีกกำลังฉายรายการวาไรตี้ซึ่งผมก็ไม่ค่อยได้ดูมันนัก ภายในห้องนอนกว้างของบ้านหลังใหญ่ ผมนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับโน้ตบุ๊กบนตักที่ใช้หมอนรองเพื่อเพิ่มความสูง นิ้วเรียวพิมพ์ข้อความผ่านห้องแชทของโซเชี่ยลดัง

/”อะไรคะคุณน้อง ข่าวแซบๆที่ว่า ไม่เด็ดไม่แซบจริงเจ้เซย์โนนะจ้ะ”/

/”ก็ข่าวนี้ไงคะ หนูภีคนักแสดงหญิงชื่อดังของวงการที่มาแรงแซงทุกโค้งควงหนุ่มนักธุรกิจรูปหล่อเจ้าของธุรกิจรถหรูราคาแพงเว่อร์เข้าโรงแรมห้าดาวย่านดัง แซบจริงไรจริงนะเจ้”/ สิ้นเสียงของพิธีกรดำเนินรายการ รูปของชายหญิงคู่หนึ่งก็ฉายขึ้นแทน ผมละสายตาจากจอโน้ตบุ๊กมามองทีวีจอแบนตรงหน้า

/”ภีคยังให้สัมภาษณ์กับรายการด้วยนะเจ้ ว่าหนุ่มฮอตหน้าตาดีคนนี้เนี่ย ชื่อเสียงเรียงนามก็คงจะรู้จักกันดี ลูกชายท่านมหาเศรษฐีชื่อดังเลยนะ เห็นนางบอกแว่วๆมาว่าชื่อ เพย์ ลูกครึ่งไทย-อังกฤษด้วย แซบเว่อร์สะท้านวงการดาราเลยล่ะเจ้”/

หือ...?

/”แล้วนี่ความสัมพันธ์ของทั้งสองอยู่ขั้นไหนเนี่ยถึงควงกันเข้าม่านรูด อุ๊ปส์! โรงแรมระดับห้าดาวแบบนั้น”/ พิธีกรอีกคนออกแนวเหน็บแนมอยู่นิดๆ แต่ภาพต่อมาที่ฉายขึ้นคือภาพเดี่ยวของเพย์...คนๆเดียวกับที่ไอ้พี่ชีตะมันโทรมาบอกผม

ผัวกูนั่นแหละ!!

/”อันนี้น้องภีคนางบอกว่ามาทำธุระ เนื่องจากโรงแรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของกิจการที่ฝ่ายชายทำอยู่ค่ะเจ้”/

/”ต๊าย! นอกจากหล่อล่ำแล้วยังรวยอีก แบบนี้น้องภีคคงสบายเลยสิเนี่ยคุณน้อง แล้ว...”/

ติ๊ด!

ผมกดรีโมทปิดด้วยความขุ่นเคือง เอาอีกแล้ว...มันมั่วอีกแล้ว นี่คงประชดผมที่ไม่ยอมไปหามันด้วยสินะถึงได้คว้าเอากระหรี่ในวงการมายามาอย่างภีคอะไรนั่นมาทำเมีย ดูก็รู้ว่าแรดๆแบบนั้นใช้ร่างกายในการถีบตัวเองให้ดังมากกว่าใช้ความสามารถ!

หึ...เล่นแบบนี้คงสนุกนะ

เอาเป็นว่าผมจะเจียดเวลาหลังจากทำงานเสร็จมาเล่นเกมนี้กับผัวสุดที่รักของผมก็แล้วกัน!


งานที่พ่อสั่งให้ผมทำนี่มันยากชะมัดกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปสองทุ่ม เอกสารหลายๆอย่างถูกเก็บเข้าแฟ้มแล้วโยนลงบนโต๊ะอย่างไม่ใยดี ถือว่าเสร็จไปอีกงาน เหลือก็แต่ชำระความ

หรือชำเราก็ไม่รู้

ร่างบางของผมที่สูงร้อยเจ็ดสิบเดินลงมาจากชั้นบนพร้อมกับกล้องเล็กๆผ่านบันไดกว้างหลายขั้นดูหรูเหมือนในหนัง ร่างกำยำของผู้นำครอบครัวหันมามองผมแล้วกวักมือเรียกจากโซฟาในห้องนั่งเล่น พ่อวางหนังสือพิมพ์ลงข้างๆ พ่อและแม่จริงๆของผมน่ะเสียไปแล้วผมเลยได้มาเป็นลูกของพ่อเลี้ยงแทน ส่วนแม่เลี้ยงของผมน่ะ เขาเป็นผู้ชายอายุมากกว่าผมไม่กี่ปี

“จะไปไหนล่ะ”

“ออกไปหาอะไรทำน่ะพ่อ อยู่ในบ้านมันเบื่อๆ” ผมตอบ

“เห็นข่าวผัวตัวดีของแกหรือยังล่ะ งามหน้าดีนะ” พ่อเหยียดยิ้มชวนขนลุกให้ ก็นะ...ยิ้มแบบนี้มันไม่มีกี่ความหมายหรอก

“เห็นแล้วพ่อ ผมถึงจะออกไปข้างนอกไง”

“จะทำอะไรพ่อไม่ว่าหรอกนะโซ แต่แกระวังตัวไว้ด้วยก็ดี มีอะไรก็บอกให้พ่อรู้บ้าง พ่อจะได้ช่วยแกได้ แกก็รู้ว่าพ่อเขาข้างแกเสมอ”

“ครับๆ รักพ่อที่สุดเลย แล้วเมียพ่อล่ะอยู่ไหน”

“นอนอยู่ข้างบน” พ่อตอบกลับมาด้วยเสียงเรียบ หือ...นอนอยู่ข้างบนแบบนี้แสดงว่าคงผ่านศึกอะไรมาสักอย่างแน่นอนถึงได้เพลียขนาดลุกมาข้างล่างด้วยไม่ไหว ผมยิ้มให้พ่ออย่างรู้ทัน

“เบาๆหน่อยนะพ่อ อย่าให้พี่ฟร้องค์เค้าป่วยล่ะ”

“พูดมากน่า ไปไหนก็ไปๆ” ทีงี้มาทำไล่...พูดความจริงนะผิดเหรอ ผมเดินออกมาสตาร์ทรถหรูออกไปนอกบ้าน โลดแล่นบนท้องถนนในทันที จุดหมายที่จะไปก็ไม่ใช่ที่ไหน คอนโดของผัวสุดเหี้ยของผมเองล่ะ


ใกล้จะสามทุ่มแล้ว ผมเดินขึ้นไปยังคอนโดที่เคยมาเป็นประจำ ก่อนจะใช้สิทธิ์เปิดเข้าไปไหนห้องเหมือนนักย่องเบา คอนโดมันน่ะแพงหูฉี่ เฟอร์นิเจอร์ครบครันแพงสมฐานะ ผมเปิดไฟในห้องแล้วตรงเข้าไปยังห้องนอนด้านในหาทำเลเหมาะๆให้เร็วที่สุดแล้วตั้งกล้องที่ผมพกมาด้วยในที่ๆไม่สามารถมองเห็นตัวกล้องได้แต่ตัวกล้องสามารถมองเห็นเตียงนอนได้อย่างชัดเจน
ไม่ใช่ว่าเดาหรอกถึงได้รู้ว่าผัวผมน่ะเอากระหรี่สกปรกๆมาเล่นชู้ในคอนโด แต่ด้วยความชินและสังเกตมาตลอด ทำให้มั่นใจว่าหลังจากที่มันเย้ยผมด้วยการไปกับคนอื่นมันจะลงมือมีอะไรกับคนอื่นในเวลาต่อมา

สิ่งที่ผมทำมันก็ไม่ได้ยากอะไร แค่ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด! อยากให้ไอ้เพย์มันรู้ซะบ้างว่าผมก็ทำอะไรเป็นไม่ใช่แค่ทนเห็นมันมั่วกับคนอื่นอย่างเดียว และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมลุกขึ้นมาทำอะไรแบบนี้ซะด้วยสิ! สงสัยมันจะจริงอย่างที่ไอ้จีนว่า

มันใกล้ถึงขีดจำกัดของผมแล้ว

ต่อจากนี้ผมจะอยู่นิ่งไม่ได้อีกต่อไปแล้วสินะ!

อีกไม่กี่นาทีเพย์ก็จะเลิกงานแล้วกลับมาถึงคอนโด ผมจัดการปิดไปและรีบลงไปยังลานจอดรถด้านล่าง จุดประสงค์คือแอบ...และใช้เวลาคิดทบทวนว่าที่ทำลงไปน่ะ มันคุ้มหรือเปล่า แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดเมื่อรถสปอร์ตสีดำวาวเคลื่อนผ่านหน้ารถผมไปจอดด้านในสุดของลานจอดรถ ร่างสองร่างที่เป็นข่าวเดินเข้าไปในคอนโด

จริงหรือเปล่าที่เขาพูดไว้ว่า เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร!?

สำหรับผมแล้วผมไม่ได้เสียมันไปหรอก และไม่มีวันจะต้องเสียหรือทิ้งมันไปด้วย!!!

Arrrrrrrrrr Arrrrrrrrrr~

>> Khanhomjean

“ฮัลโหล”

(“กูเห็นข่าวเฮียเพย์กับดาราแล้วนะเว้ย มึงโอเคอยู่ป่ะเนี่ย”) ไอ้ขนมจีนมันถามด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้ไม่โอเคก็ต้องโอเคล่ะว่ะ

“โอเคอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วงกูไม่คิดสั้นขนาดฆ่าตัวตายเพราะผัวนอกใจหรอก”

(“โอเคๆ แล้วตอนนี้มึงอยู่ไหน”)

“อยู่คอนโด”

(“หืม? คอนโดเฮียน่ะนะ”)

“ใช่”

(“คืนดีกันแล้วหรอ”)

“เปล่าหรอก กูมาจับผัวนอกใจต่างหาก!”

--------------------