Love friend ฉันร้ายเพราะรัก><

(อาม)

ป้าด!!

   มีคนมาตบหัวผมอย่างแรง จนหัวแทบจะโดนพื้น " เชี่ย..ใครว่ะ " ผมกำลังจะหันหน้าไปด่าไอ่คน

ที่มันตบหัวผม ผมถึงกลับฉะงักทันที ผมรู้สึกเหมือนมีใบหน้าของใครบางคนมาอยู่ตรงหน้าผม    แล้วก้ค่อยเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ มันใกล้มากชะจน ปลายจมูกของผมกับคนที่อยู่ตรงหน้าผมแตะ

กันเบาๆ 

  " กูเอง มีไรป่ะ" คนที่อยู่ตรงหน้าผมมันคือ อะ ไอ ไอ่นิว  มันค่อยๆเลื่อนใบหน้าของมันขยับเข้า 

มาใกล้หน้าของผม มันใกล้มากจริงๆครับ ตอนนี้จมูกเราสองคนซ้อนติดกันตอนนี้ผมรุ้สึกเหมือน

มีลมหายใจมากระทบที่แก้มของผมเป็นระยะ ระยะ

     เราทั้งสองคนมองตากัน นิวมันมองผมด้วยดวงตาโตของมัน มันจะรู้หรือป่าวว่าดวงตาที่มัน

มีความดึงดูดต่อผมอย่างเป็นอย่างมาก ผมรู้สึกเหมือนหน้าผมมันร้อนๆ แดง ชอบกล ผมรู้สึกได้

อย่างนั้น ผมมองหน้ามันซักพักก่อนที่ผมจะหลบสายตา ที่มองมายังผม และมองไปด้านล่างแทน

เพราะอะไรรู้มั้ยครับ เพราะว่าตอนนี้ผมไม่กล้าที่จะสบตากับไอ่นิว ผมเป้นอะไรไปผมก้ไม่รู้เหมือน

กัน แต่ความคิดของผมที่แปลี่ยนไปมองด้านล่างนั้นผมว่าไม่หนักกว่าด้านหน้าผมอีก 

เพียงแค่ไม่กี่คีบ แค่ไม่กี่คีบเท่านั้น (ซ้ำ) ปากผมกับปากแดงๆ เรียวของนิวจะแตะกัน

    "อาม" ตอนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงของใครท้งนั้นแม้กระทั่ง ไอ่นิว คนที่อยู่ตรงหน้าของผม 

 หูผมเหมือนปิดตายไปกับภวังค์แห่งนี้ที่ผมหลงเข้าไป มันล่วงลงไปลึกจนจึงก้นบึ้งของภวังค์นี้

     "อาม ไอ่อาม ไอ่สัสอาม!!" เพราะเสียงนั้น เสียงที่เรียกชื่อของผม มันทำให้ผมหลุดจากก้น

บึ้งของภวังค์

     " อะ อะไรว่ะ"  ผมพูดอย่างตะกุกตะกัก แล้วผมก้ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นเพื่อตอบมัน แต่ผมก็ฉะงัก

เป็นครั้งที่ 2  

      ใบหน้าของไอ่นิว ยังไม่เลื่อนออกไปจมูกผมกะมันยังซ้อนกันเช่นเดิม ใบหน้าสวยๆได้รูป

ของมัน พร้อมกับดวงตากลมโตของนิวมองมาที่ผม เราสบตากันอีกครั้ง ผมว่านะตอนนี้คงมีสีแดง

บนหน้าของผมมันคงยาวไปถึงใบหูและหน้าอกของผม

      ตึก!!  ตึก!!  ตึก!! หัวใจของผมเริ่มเต้นแรงจนผมได้ยินเสียงของมัน ขณะที่มันมองหน้ามัน

ใจของผมก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆอย่างผิดปกติ มันเต้นแรงมาก จนผมแทบอยากจะดำหายไปจากตรงนี้

มันไม่เคยเป้นแบบนี้มาก่อนเลยครับ " อามมึงเป็นไรว่ะ เงียบอยู่ได้ กูเรียกก้ไม่ได้ยิน แถมหน้ามึง

ยังแดงอีก " . " มึงไม่สบายป่าวว่ะ " ไอ่นิวมึงถามกูซะขนาดนี้กูจะตอบมันยังไงว่ะเนี่ย แล้วดู

แต่ล่ะคำถามขอมันสิครับ " ป่าววววว ไม่ได้เป็นไร" 

    มันพยักหน้ามาใกล้ข้างๆหูผมแล้วพูดเบาๆว่า "แน่นะ" มึงถามกูเฉยๆก้ได้ไม่ต้องเลื่อนหน้าเข้ามาก้ได้กูไม่ถือ

"อื้ม" ผมตอบสั้นๆ แล้วผมก้ค่อยๆเอามือของผมดันที่อกมันออกจากร่างกายของผม ต้องเอามัน

ออกไปก่อนที่มันจะได้ยินเสียงที่ดังสนั่นอยู่ข้างในอกของผม มันยิ้มให้ผมก่อนที่จะจับมือของผม

ลากให้เดินตามมันไป แต่ผมก้ไม่ได้ขัดขืนอะไรกลับกัน มันทำให้ผมรู้สึกดี

( นิว )  

      ผมจับมือไอ่อามในขณะที่เดินไป รร. ผมสังเกตุได้ถึงใบหน้าของไอ่อามที่กำลังแดงอยู่ตอนนี้

ข้างๆผม  ผมเริ่มสงสัยว่า อามมันโกธรหรือเขินผมมันแน่ ( ผมอยากให้เป็นอ่าหลังมากกว่า)

หลังจากทีผมทำแบบนั้น ผมรู้ตัวอีกทีหน้าของผมก้ไปใกล้หน้ามันซะแล้ว ปลายจมูกผมไปแตะกับ

ปลายจมูกของอามเบาๆ มันทำท่าตกใจเล็กน้อย หน้าของมันก้แดงอย่างเห็นได้ชัด ตอนนั้นเองผม

ก้เขินนะคับ แต่ไม่กล้าที่จะแสดงออกไป มันมองหน้าผมด้วยสายตาที่อ่อนหวานคู่นั้น มันทำให้ผม

เคลิ้มจนได้  ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้มัน ตอนนี้ปลายจมูกเราซ้อนกัน ผมเหมือนจะได้ยินเสียง

หัวใจที่เต้นอย่างแรง ผมว่ามันคงเป้นเสียงของผมเอง อามมันหลบตาผม ผมว่าเวลามันเขินน่ารักที่

สุดดดดดดด   แล้วมันก็เอามือมาดันที่อกผมเบาออกจากร่างของตัวมันเอง

     "ถึงสักที"  มันบ่นเบาๆ

     "อาม  วันนี้กูรอหน้ารร. เหมือนเดิมนะ เดี๋ยวเล่นกีตาร์ให้ฟังด้วย"

     " เครเคร " มันยิ้มให้ผมพร้อมกับโบกมือข้างขวาเบาๆ  ส่วนข้างซ้ายมือมันไม่ว่างครับ (อย่า

คิดลึกสิครับ ) มือมันต้องจับกระเป๋าที่ใส่กีตาร์อยู่ข้างใน ผมยิ้มออกมาอย่างมีความสุขเวลาที่ผม

เห็นรอยยิ้มของไอ่อามมันทำให้ผม เกิดความรู้สึกกับมันมากกว่า คำว่าเพื่อน ตลอดเวลา 

<ติดตามตอนต่อไปด้วยนะ  อย่าลืม>