โรงเรียนเขย่าขวัญ (18+)

"ไม่นะ..."

"ฮี่...หาตัวเจอแล้วว" ไกด์ง้างมีดพร้อมที่จะแทงฉัน 

ไม่นะ.. ไม่เอา ฉันไม่ตาย!!

"ย๊าห์หหหหหหห!!!"

ฉันเระเบิดความกลัวออกมาจับมีดของไกด์และขว้ามันไปในทันที ฉันวิ่งหนีออกมาจากตู้เสื้อผ้าและเมื่อมองไปข้างหลังฉันเห็นไกด์วิ่งมาอย่างรวดเร็ว 

"ลัลลั้ลลา ลัลลาลัลลั้ลลาลั้ลลาลี้ลลาาา" ไกด์หยุดวิ่งและเริ่มฮัมเพลงแทนเธอเดินยิ้มกว้างอย่างสยดสยองทำไมนะ..ทำไมฉันรู้สึกว่ามันน่ากลัวขนาดนั้นกันนะ

ฉันวิ่งต่อไปเรื่อยๆ 

"ฉีดดดด!!" 

อยู่ๆก็มีน้ำอะไรสักอย่างกระเด็นเข้าหน้าของฉัน 

ทำไมถึงรู้สึกง่วงขนาดนี้นะอยากหลับเหลือเกิน.....

จากนั้นฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย แต่มันรู้สึกสบายดีนะ 

เพราะว่าฉันอยู่ในความฝันไงล่ะฉันตื่นขึ้นมาในห้องของตัวเองในห้องของฉันเต็มไปด้วยกองเสื้อผ้า ทำไมฉันไม่เก็บน้าา ปล่อยให้ห้องรกได้ขนาดนี้เชียว ขณะที่ฉันกำลังสังเกตุห้องอยู่ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ห้องของฉันกลายเป็นทางเดินของโรงเรียนแห่งหนึ่งซึ่งเป็นชั้นของ ม.2

"ฮึก..ฮือ ดูพวกเขาทำกับฉันสิ ทีเซียร์ เธอมีพลังใช่มั้ย? ฉันไม่อยากให้พวกเขาทำกับฉันแบบนี้เลย" ไกด์คุย กับตุ๊กตาตัวใหญ่ตัวหนึ่งรูปร่างคล้ายตุ๊กตายางไปเพียงแต่มีขนาดเล็กเท่าตัวแมวเท่านั้นและดวงตาสีดำสนิทนั้นชั่งดูน่าโศกเศร้าเหลือเกิน..

"ฆ่าพวกมันสิ!! เอาเหมือนที่ฉันเคยโดนแต่มีข้อแม้ถ้าเธอตายเธอต้องสิงสถิตสิ่งบางสิ่งเพื่อชีวิตอยู่รอดและจะได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง!!" 

'หวืดดดดดดดดดด'

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับถูกขึงกับไม้ไว้และถูกมัดอย่างแน่นหนา

"ปล่อยนะ!! ปล่อย!!" ฉันตะโกนโหวกเหวกโวยวายอย่างหนักและแล้วร่างที่ปรากฏออกมานั่นก็คือ

"ต้น.." 

"กลัวหรอห๊ะ!! แหม ไม่ต้องกลัวหรอกดูสิอีกไม่นานแกก็ต้องตายแน่ๆ"

ฉันมองไปรอบๆก็พบกับหวานมีดและของที่สามารถแทงคนได้อีกนับพันเต็มห้องไปหมด

"อืมม.. ฉันจะไปเอาน้ำกรดสักหน่อยอย่าไปไหนล่ะ"

พูดจบต้นก็เดินออกไปจากห้องทิ้งให้ฉันอยู่กับความหวาดกลัว

"ไม่นะ! ฉันจะตายไม่ได้!"

โปรดติดตามตอนต่อไป