มึงครับ...รักกูหน่อย
7.2
เขียนโดย TanNy_TanNy
วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.22 น.
18 ตอน
12 วิจารณ์
24.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) 16
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สอบวันสุดท้ายละนะครับ หลังจากสอบเสร็จผมจะไปพักที่ต่างจังหวัดครับ คาดว่าน่าจะไปชลบุรีครับ ไปอยู่ที่นู่นจนกว่าจะเปิดเทอมใหม่อีกทีครับ ผมขอไปพักรักษาแผลใจหน่อยนะครับ ผมต้องตัดใจจากไอ้นนท์ให้ได้ครับ ผมแค่รักมันไม่ได้ไม่ใช่ไม่รักครับ เศร้าเนอะ เห้อ ผมกับมันต่างกันเกินไป แล้วไหนที่มันเคยทำกับผมอีก มันแกล้งผม มันทำให้ผมเดือดร้อนสารพัด เอาล่ะครับ บ่นมากไปเดี๋ยวพวกคุณจะเบื่อเอา ผมไปสอบดีกว่าครับ
ร่างบางเดินออกจากห้องไป แล้วคร่อมมอไซค์คันเก่งไปทันที โดยที่ไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีคนยืนมองอยู่จากไกลๆ ร่างสูงนำเอาโน้ตที่ตนเองเขียนมาแปะไว้หน้าห้องของนนท์แล้วเดินไปขึ้นรถเบ๊นสีแดงสดขับออกไป
Non part
ก่อนไปสอบผมที่ห้องไอ้ซันมาครับ ผมแน่ใจกับความรู้สึกตัวเองแล้วแหละครับ ว่าผมรักมัน รักมากด้วย ผมอยากดูแลมัน ผมอยากปกป้องมัน ผมอยากเห็นหน้ามันตอนตื่นนอนทุกเช้าและก่อนเข้านอนทุกคืน ผมอยากให้มันเป็นของผมคนเดียว วันนี้แหละครับที่ผมจะสารภาพรักกับมัน ผมนัดมันไปที่ๆหนึ่งที่ผมชอบไปมาก แล้วอยากจะพาคนที่ผมรักไปที่นั่น ผมอดทนรอไม่ไหวแล้วครับ อยากให้ถึงเวลานั้นเร็วๆแล้วว >< ซันวันนี้กูแต่งตัวหล่อๆเพื่อมึงเลยนะ
The end Non part
สอบเสร็จสักทีครับ ผมรอเวลานี้มานานแล้ว ผมจะได้ไปจากที่นี่เร็วๆสักที คือผมจะนั่งรถไปชลบุรีเย็นนี้เลยล่ะครับ อยากจะเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเล เอณะ!นั่นใครยืนมองผมอยู่ ผมหันไปดูคนที่หลบๆซ่อนๆอย่ข้างรถเบ๊นสีแดงสด ผมพอจะรู้แล้วครับว่าเป็นใคร ไอ้นนท์ มันคงจะรู้ตัวแล้วครับว่าผมเห็นมันแล้ว แล้วมันก็ส่งยิ้มให้ผมอย่างร่าเริง
"เย็นนี้แต่งตัวหล่อๆล่ะ" มันพูด กูต้องแต่งตัวหล่อๆแน่นอนอยู่แล้วล่ะ ไปชลบุรีทั้งที
"....." ผมมองหน้ามันนิ่งๆ ไม่พูดตอบ แล้วเดินไปคร่อมรถของผมขับออกไปทันที
ดีเหมือนกันนะครับที่มันโผล่มาให้ผมเห็นก่อนจะไป อย่างน้อยหายคิดถึงมันไปนิดนึง .___. นิดนึงจริงๆครับ ผมมาถึงคอนโดล่ะครับ จะเข้าห้องไปเอากระเป๋าสัมภาระ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วไปขึ้นรถตู้เลยครับ เอ้า! "ใครมาติดโน๊ตไว้หน้าห้องผมเนี่ย ผิดห้องรึปล่าวครับ" ผมพึมพำเบาๆแล้วดึงโน๊ตมาอ่าน
ซัน 5 โมงเย็นวันนี้กูมารับมึงไปที่ๆหนึ่ง ซึ่งกูอยากจะไปกับมึงมาก แต่งตัวหล่อๆล่ะ >นนท์<
ขอโทษว่ะนนท์ กูไปกับมึงไม่ได้จริงๆ ....
17:00 น. ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถเข้าสู่ชลบุรีครับ มึงากูอยู่รึปล่าวนนท์....
ร่างบางเดินออกจากห้องไป แล้วคร่อมมอไซค์คันเก่งไปทันที โดยที่ไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีคนยืนมองอยู่จากไกลๆ ร่างสูงนำเอาโน้ตที่ตนเองเขียนมาแปะไว้หน้าห้องของนนท์แล้วเดินไปขึ้นรถเบ๊นสีแดงสดขับออกไป
Non part
ก่อนไปสอบผมที่ห้องไอ้ซันมาครับ ผมแน่ใจกับความรู้สึกตัวเองแล้วแหละครับ ว่าผมรักมัน รักมากด้วย ผมอยากดูแลมัน ผมอยากปกป้องมัน ผมอยากเห็นหน้ามันตอนตื่นนอนทุกเช้าและก่อนเข้านอนทุกคืน ผมอยากให้มันเป็นของผมคนเดียว วันนี้แหละครับที่ผมจะสารภาพรักกับมัน ผมนัดมันไปที่ๆหนึ่งที่ผมชอบไปมาก แล้วอยากจะพาคนที่ผมรักไปที่นั่น ผมอดทนรอไม่ไหวแล้วครับ อยากให้ถึงเวลานั้นเร็วๆแล้วว >< ซันวันนี้กูแต่งตัวหล่อๆเพื่อมึงเลยนะ
The end Non part
สอบเสร็จสักทีครับ ผมรอเวลานี้มานานแล้ว ผมจะได้ไปจากที่นี่เร็วๆสักที คือผมจะนั่งรถไปชลบุรีเย็นนี้เลยล่ะครับ อยากจะเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเล เอณะ!นั่นใครยืนมองผมอยู่ ผมหันไปดูคนที่หลบๆซ่อนๆอย่ข้างรถเบ๊นสีแดงสด ผมพอจะรู้แล้วครับว่าเป็นใคร ไอ้นนท์ มันคงจะรู้ตัวแล้วครับว่าผมเห็นมันแล้ว แล้วมันก็ส่งยิ้มให้ผมอย่างร่าเริง
"เย็นนี้แต่งตัวหล่อๆล่ะ" มันพูด กูต้องแต่งตัวหล่อๆแน่นอนอยู่แล้วล่ะ ไปชลบุรีทั้งที
"....." ผมมองหน้ามันนิ่งๆ ไม่พูดตอบ แล้วเดินไปคร่อมรถของผมขับออกไปทันที
ดีเหมือนกันนะครับที่มันโผล่มาให้ผมเห็นก่อนจะไป อย่างน้อยหายคิดถึงมันไปนิดนึง .___. นิดนึงจริงๆครับ ผมมาถึงคอนโดล่ะครับ จะเข้าห้องไปเอากระเป๋าสัมภาระ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วไปขึ้นรถตู้เลยครับ เอ้า! "ใครมาติดโน๊ตไว้หน้าห้องผมเนี่ย ผิดห้องรึปล่าวครับ" ผมพึมพำเบาๆแล้วดึงโน๊ตมาอ่าน
ซัน 5 โมงเย็นวันนี้กูมารับมึงไปที่ๆหนึ่ง ซึ่งกูอยากจะไปกับมึงมาก แต่งตัวหล่อๆล่ะ >นนท์<
ขอโทษว่ะนนท์ กูไปกับมึงไม่ได้จริงๆ ....
17:00 น. ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถเข้าสู่ชลบุรีครับ มึงากูอยู่รึปล่าวนนท์....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ