My First Love...รักครั้งแรกของยัยใสซื่อ

     เรื่องย่อ:ฉันจำเป็นต้องย้ายมาเรียนที่ Second High School หล่ะ เพราะว่าโรงเรียนเก่าฉันนะมันเจ๋งกะบ๋งไปแล้วเลยถูกสั่งให้ปิดไป โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนของพวกคนรวย เอาเป็นว่าถ้าไม่รวยจริงก็เข้าไม่ได้ เพราะค่าเทอมอภิมหาโคตะระแพงมวากๆๆๆ=O= แต่ย้ายมาทั้งทีทำไม "น้ำตาล" คนนี้ถึงต้องเจอกับ "นายเซกั้นต์" อีตาลูกชายสุดที่รักของผู้บริหารโรงเรียนด้วยนะ เขาหน่ะทั้งหยิ่ง หน้ามึน แต่ก็มีมุมน่ารักอยู่บ้าง>////< แต่พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มักจะไม่ชอบฉัน ไม่เหมือนพวกผู้ชายหรอกเดินเข้ามาทำความรู้จักฉันเลยหล่ะ อย่างเช่น "นายเทวิน" เป็นต้น(ความจริงก็แค่เขาคนเดียวเท่านั้นแหละ แหะๆๆ:p) แต่ที่เทวินมาจีบฉันก็เพราะเซกั้นต์ เขาต้องการฉันเพราะจะล้างแค้นและสะสางอะไรบางอย่างกับเซกั้นต์ แล้วอย่างนี้น้ำตาลจะทำยังไงดีหล่ะเนี่ยยยยยยTT^TT
ชื่อผู้แต่ง:TwinkleLittleStar
บทนำ
        ชื่อจริง:นันภกา ไพพิศาลย์
        ชื่อเล่น:น้ำตาล
  "น้ำตาลลลลลล!!"
     อ้ากกกก!! ใครตะโกนใส่หูฉันเนี่ยย กำลังจิตตกอยู่นะเว้ยย แก้วหูฉันจะแตกไหมนะTT^TT
     หันซ้าย  หันขวา(-- )( --)
  "หะ..หา ว่าาางายยยลาาาวาาา"
  "เธอเป็นอะไรเนี่ย โทรมยังกับผีเข้าแถมยังเหม่อลอยอีก??"
     อืมมมม...แล้วฉันก็เป็นอย่างที่ลาวาพูดจริงๆ เนื่องจากฉันพึ่งย้ายมาโรงเรียนนี้ โรงเรียนนี้มีชื่อว่า Second High School ฉันจึงไม่รู้จักใครเลย มีแต่ลาวาเนี่ยแหละที่เป็นเพื่อนสนิทฉัน ส่วนเธอก็มีฉันเป็นเพื่อนสนิทเหมือนกัน แต่เราเป็นเพื่อนสนิทที่แตกต่างกันสุดขั้วเลยหล่ะ=_=' แล้วทำไมฉันถึงต้องย้ายมาเรียนที่นี่อ่ะหรอ?? ก็เพราะโรงเรียนเก่าฉันมันเจ๋งกะบ๋งไปแล้วนะสิ ฉันเลยต้องย้ายมาเรียนที่นี่อย่างถาวรเลย แต่ค่าเทอมที่นี่มันแพงมากเลยนะเอาเป็นว่าถ้าไม่รวยจริงก็เข้าไม่ได้ โชคดีที่บ้านฉันมีฐานะค่อนข้างดีมาก เลยทำให้ฉันเข้าโรงเรียนนี้ได้อย่างง่ายดาย
  "ป่าวหรอก ฉันแค่ยังไม่ค่อยรู้จักใครเท่านั้นแหละ และอีกอย่างฉันก็คิดถึงเพื่อนๆโรงเรียนเก่ามากๆด้วย"
  "โฮะๆๆๆ อยู่กันแค่สองคนหน่ะดีแล้ว มีเพื่อนเยอะวุ่นวายจะตาย พวกผู้หญิงก็หยิ่งยโส พวกผู้ชายก็เจ้าชู้ หน้าม่อ ฉันหล่ะเพลียจริงๆเลย--" ถึงลาวาเพื่อนใหม่สุดที่รักของฉันจะเป็นคนปากร้าย ด่าคนที่ไม่ถูกคอกับตนไปทั่ว แต่ถ้าใครรู้จักเธอดีจะไม่พูดแบบนี้หน่ะนะ:)
  "จ้าาา ฉันจะปรับตัวกับที่นี่ให้ได้ไวๆนะ"
  "ดีมากกก ให้มันได้แบบนี้สิยัยน้ำตาลเพื่อนรัก"
1
Are You My Fantasy Boy??
     ตอนนี้ทั้งห้องได้รู้จักฉันกันหมดแล้ว เนื่องจากมิสเซลซี่แนะนำฉันให้ทุกคนได้รู้จักในคาบเรียน และฉันก็คงไม่ต้องแนะนำตัวอะไรมากมายหรอก ตอนนี้ห้องฉันกำลังจะลงไปเรียนพลศึกษาที่สนามซึ่งเห็นลาวาบอกว่าห้องเราเรียนคาบเดียวกับห้องหนึ่งหน่ะ ฉันอยู่เกรดสิบห้องสอง เพราะฉะนั้นก็ต้องเรียนกับเกรดสิบห้องหนึ่ง อย่างห้องสามก็เรียนกับห้องสี่ ห้องห้าก็เรียนกับห้องหกไรงี้∼∼∼(เฉพาะวิชาพละนะ)
  "เฮ้ยยยย ลงไปเรียนข้างล่างได้แล้วเม้ามอยกันอยู่ได้ จิ!!"
  "หัวเน่าบ่นแล้วเว้ยย ฮ่าๆๆ"
  "นี่น้ำตาลเราลงไปเรียนกันเถอะเบื่อพวกพูดมากเว้ยยย:p" พอพูดจบลาวาก็ลากฉันไปโดยที่ยังไม่ได้ตั้งตัว
        ณ สนามโรงเรียน
  "นางสาวนันภกา!! อยู่ไหม"
  "แฮ่กๆๆ มาแล้วค่ะๆๆ" ฉันกับลาวารีบวิ่งไปหามิสเพื่อที่จะเซ็กซื่อ
  "ทำไมพวกเธอถึงมาสาย!! วิ่งรอบสนามสิบรอบปฏิบัติ"
  "ค่ะๆๆ เพราะเธอแท้ๆเลยลาวา มัวแต่แต่งหน้าอยู่ได้เลยทำให้ฉันสายไปด้วย-3-"
  "มาแล้วมิส..."
  "อ๋อค่ะคุณเซกั้นต์ เชิญนั่ง" เอ๊ะ!! ทำไมต้องเรียกว่าคุณด้วยนะ แถมยังไม่โดนทำโทษอีกไม่ยุติธรรมเลย "เอ๊ะ!!..ทำไมพวกเธอยังไม่ไปวิ่งอีกมัวแต่มองอยู่นั่นแหละ"
  "คะๆๆ" จากนั้นพวกเราจึงรีบวิ่งเพื่อที่จะได้ไม่ต้องทนฟังมิสบ่นอีก
        5 นาทีผ่านไป∼
  "แฮ่กๆๆ ครบแล้วค่ะ" หลังจากที่โดนทำโทษเสร็จ ฉันกับลาวาก็รีบเข้าไปนั่งในแถว โดยมิสสั่งให้นั่งกับเพื่อนอีกห้องนึงที่เลขที่เหมือนกัน แล้วใครเลขที่ 9 หล่ะเนี่ยย
  "เอ่อ...นี่นาย ถามอะไรหน่อยได้ไหมอ่ะ"
  "มีอะไร!"
  "คือ...ห้องนายใครเลขที่9หรอ?"
  "เซกั้นต์ไง" เขาพูดพร้อมกับชี้ไปที่นั่งข้างๆของเซกั้นต์ หรือคนที่มาสายแต่ไม่โดนทำโทษนั่นแหละ-.,-
  "เอ่อ ขอบใจนะ"
  "อืมๆ"
     ว่าแล้วฉันก็เดินไปนั่งลงข้างๆ เขาช่างดูดีจริงๆเลย หรือว่าเขาจะเป็นผู้ชายในแบบที่ฉันจินตนาการเพ้อฝันมาตลอดนะ?? >////<
  "อะ...เออ ฉันชื่อน้ำตาลค่ะ เป็นเด็กใหม่ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
  "ผมยังไม่ได้ถามเธอเลยนะ--" แงๆๆ ทำไมเขาต้องตอบอย่างเย็นชา แถมยังทำหน้ามึนอย่างงั้นด้วยอ่ะ "แต่ก็ช่างเหอะผมชื่อ เซกั้นต์ เป็นลูกของผู้บริหารโรงเรียนนี้;)" พอเขาพูดจบก็ขยิบตาให้ฉันอย่างเย็นชาหนึ่งที ก็ว่าและว่าทำไมมิสถึงไม่ทำโทษเขา ก็เล่นสะเป็นลูกชายสุดที่รักของผู้บริหารโรงเรียนนี่สิ
  "เออ..ยินดีที่ได้รู้จักนะเซกั้นต์" ฉันว่าพลางยื่นมือออกไปเพื่อที่จะผูกมิตรด้วย
  "ผมไม่ชอบสุงสิงกับใคร โทษทีนะ" ฮืออออ เขาปัดมือฉันออกอย่างไร้เยื่อใยเลยหล่ะTT^TT
  "ค่ะ...การเล่นกีฬาทำให้เราแข็งแรง สุขภาพดี ไม่ป่วยง่าย แล้วก็บลาๆๆๆๆ"
     ออดดดดดดดด∼ในขณะที่มิสกำลังบรรยายประโยขน์ที่ได้รับจากการเล่นกีฬานั้น เสียงออดเลิกเรียนก็ดังขึ้น ต่างคนก็ต่างวิ่งแจ้นหนีไปตามๆกันเลยจ้าา-...-
  "ไปกันเถอะน้ำตาล ตอนนี้ฉันโคตะระร้อนเลยย"
  "จ้ะลาวา^^" ในขณะที่ฉันกำลังจะขึ้นไปยังห้องเรียนกับยัยเพื่อนตัวดีนั้น ก็มีใครคนนึงมาสะกิดฉันก่อน ซึ่งฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นเขา "นายเซกั้นต์" เขาทำหน้านิ่งพร้อมกับยื่นขวดน้ำมาให้ฉันหนึ่งขวด
  "เห็นเธอเหงื่อซกเลย อ้ะผมซื้อมาให้"
     ตุบๆๆ ตุบๆๆ อ่าา∼เหมือนหัวใจฉันจะหลุดออกมาได้เลย ฉันจะเป็นโรคหัวใจไหมนะ...นายมีผลกับหัวใจของฉันมากขนาดนี้เลยหรอ เซกั้นต์<3
  "จะเอาหรือไม่เอา มองหน้าผมอยู่ได้=_="
  "อะ..เอาสิ ขอบใจมากนะ"
  ".........." เขาไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากจะเดินหันหลังไปจนฉันไม่สามรถมองเห็นร่างของเขาแล้ว ถึงเขาจะหยิ่ง หน้ามึน หรือเย็นชาแค่ไหน แต่เขาก็ยังพอจะมีน้ำใจบ้าง ขอบคุณสำหรับน้ำขวดนี้มากๆ ฉันจะเก็บรักษาไว้อย่างดีเลยหล่ะ:))
 
 
 
 
 
 
 
*เย้ๆๆๆ จบไปแล้วกับบทแรก*
เดี๋ยวว่างๆจะมาลงตอน2 ให้อ่านกันอีกนะคะ ขอคำติชมด้วยจะดีมากเยยย:)