Not crazy yet 18+ {ยังไม่บ้าหรอกนะ:)}

ช่วยอ่านเเละคอมเมนต์กันเยอะๆนะจร้า รีดทุกคน
     ชีวิตของคุณเคยซวยซักกี่ครั้งในชีวิตกัน  ผมไม่ได้หมายถึงเวลาที่เดินสะดุดธรรมดาเเบบนั้นหรอกนะครับแต่หมายถึงตอนอย่างเช่น  บ้านโดนยึดทรัพย์ หรือ ไฟไหม้ อย่างที่นายชเวฮยอนคนนี้เจออยู่ตรงหน้า  นอกจากจน กำพร้า มีน้องอีก3คนแล้ว นายชเวยังบ้านไฟไหม้ ไหม้แบบไม่เหลือแม้เเต่กางเกงใน วันนี้เป็นวันที่พวกเราเพิ่งกลับมาหลังจากพาน้องๆ ไปงานวันพ่อกัน  พอกลับมาผมนี่ยืนขึ้นเลยครับ TT บทชีวิตของผมมันจะรันทดอะไรขนาดนี้วะ
"เฮียเอาไงต่อดีอ่ะ"ไอยูจินถามขึ้น มันมองนิ่งๆ มือนี่ผมเห็นมันกำจนสั่น เส้นเลือดขึ้นครับ ส่วนน้องๆตัวเล็กอีกสองคนอยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ร้องไห้สิครับสองคนนั้น กระปุกหมูน้องสองตัวในบ้านคงโดนย่างไปแล้ว
"เเกพอมีเพื่อนที่อยู่บ้านคนเดียวมั้ย"ผมหันไปถามมัน ผมน่ะไม่ค่อยมีเพื่อนกับเค้าหรอกนะครับวันๆเอาเเต่เรียนกับทำงานงกๆ
"มันก็มีนะเฮียเเต่มันไม่เหมาะกับไอตัวเล็กมันเท่าไหร่"
"มาอยู่บ้านฉันสิ"เสียงปริศนาโผล่ขึ้นมาครับท่าน ใครกัน ผมหันไปปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อนะผมว่าดูสปอร์ตแมน ดูเป็นนักเลงหน่อยๆ หน้านี่นิ่งสุด ทำเอาผมหนาวถึงรูตูดเลยนะครับ
"พี่พายุ"เสียงไอยูจินกล่าวอย่างดีใจเสียงมันดูเคารพพี่เเกมาก  มากกว่าพี่ชายแท้อย่างผมซะอีก== "ขอบคุณนะครับพี่แต่บ้านพี่ทำพวกผับไม่ใช่เหรอoo"
"มีหลายบ้าน"พูดประโยคสั้นๆที่ทำให้ผมเข้าใจว่า  รวยๆๆๆๆ  เก็ตครับเก็ต
"ผมต้องขอบคุณมากจริงๆนะครับ แต่ผมไม่อยากรบกวนคุณเท่าไหร่"ผมกล่าวแทรกทั้งสองคนไป  ไอยูจินนี่ก็กระทุ้งศอกใส่ผมใหญ่เจ็บนะโว้ย  ที่ไม่อยากอยู่กับพี่พายุเพราะพี่เเกดูโหดๆกลัวเอาน้องผมไปขายจริงๆ
"ไม่มีบ้านอยู่ไม่ใช่เหรอ"ผมนี่พูดไม่ออกเลยครับ  "เอ่อ...."
เมนต์ให้เค้าหน่อยน้า เป็นกำลังใจหน่อย