เจ้าหญิงแห่งความโชคร้าย

     เซเลสร่ายมนตร์ด้วยภาษาโบราณที่มีไว้สำหรับสาปแช่งผู้คน อาณาจักร เมือง กิลด์ และอื่นๆเธอหยิบมีดมากรีดข้อมือจากนั้นนำเลือดที่ไหลออกมานั้นมาเขียนวงแหวนเวทย์รอบกายแล้วรายมนตร์อีกครั้งแล้วการทำพิธีสาปแช่งก็จบลงอย่างเงียบสงบ
 
     "น่าเบื่อเสียจริง"เซเลสบ่นจากนั้นจึงค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินไปที่คอกม้าเพกาซัสที่อยู่หลังสวนดอกไม้
     พอมาถึง ณ ที่หมายแล้วเซเลสก็หยิบฟางหญ้าที่วางเรียราดบนพื้นมาปัดฝุ่นแล้วนำไปป้อนลูกม้าเพกาซัสตัวเล็กๆ ที่มีขนสีดำลูกม้ากินฟางหญ้าอย่างมีความสุขแล้วกระพือปีกไปมาเล็กน้อย ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นากข้างหลังของเซเลส เธอสะดุ้งเล็กน้อยแล้วรีบหันควับไปข้างหลัง
     
     "ว้าย!!"คนรับใช้สาวคนหนึ่งกรี้ดเมื่ออยู่ๆเซเลสก็หันควับมาทางตน 
     "มาทำอะไรที่นี้กัน!?"เซเลสถามคนรับใช้สาวที่ยังไม่หายตกใจ เธอคนนั้นรีบสวนกลับเซเลสอย่างรวดเร็วว่า
     "หมอบฉันต่างหากที่ต้องถามพระองค์! พระองค์มาทำอะไรที่นี้กันเพค่ะ!!"สาวใช้ตวาดแถมยังทำหน้าดุใส่เซเลส
     "ข้าก็แค่มาเดินเล่น ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรกัน"เซเลสรีบเปลี่ยนเรื่อง จากนั้นสาวใช้ก็รีบตอบ
     "หมอบฉันชื่อ ซาร่าเดีย เพค่ะ"ซาร่าเดียตอบแล้วยิ้มหวานๆ
     "งั้นรึ ข้าไม่เคยเห็นเจ้าเลยน่ะ"เซเลสถามต่อแล้วชักสีหน้าสงสัย
     "พอดีข้าเพิ่งมาใหม่นะสิ เพค่ะ"
     "งั้นรึ รู้จักที่นี้ดีพอหรือยังละซาร่าเดีย"
     "ยังเพค่ะ"ซาร่าเดียตอบ แล้วทีนใดนั้นเซเลสก็ยิ้มแล้วพูดว่า ฉันจะเป็นคนพาเที่ยวเอง ซาร่าเดียเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้าตอบ
     เซเลสจูงมือซาร่าเดียไปยังปราสาทต่างๆที่สำคัญแล้วก็พาไปที่ห้องครัวหลวง ห้องตีอาวุธหลวง ท้องพระโรง ห้องต่างๆในวัง สวนดอกไม้ และที่ต่างๆอีกมากมาย ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นเซเลสยิ้มอย่างมีความสุขทำให้ซาร่าเดียหัวเราะขึ้นมา
     "เจ้าหัวเราะทำไมรึ"ถามซาร่าเดียที่กำลังหัวเราะอย่างร่าเริง
     "ข้าคิดว่าท่านพี่ดูมีความสุขเป็นอย่างมากเลยนี้เพค่ะ"
     "^///^"เซเลสดูเขินเล็กน้อยจากนั้นจึงรีบเปลี่ยนเรื่องอีกครั้ง
     "อะ...เออ ข้าอยากให้เจ้ามาเป็นข้ารับใช้ส่วนตัวเสียจริง"
     "หากต้องการข้าก็จะให้ความปราถนาของท่านเป็นจริงเองเพค่ะ"ซาร่าเดียบอกแล้วยิ้มหวานพร้อมชู่นิ้วนิ้วเป็นรูปตัวVให้กับเซเลส
     "จริงรึ!"เซเลสยิ้มกว้างแล้วกุมมือซาร่าเดียขึ้นมา
     "แน่นอนสิค่ะ ท่านพี่"
     "เจ้าเรียกข้าว่าท่านพี่2ครั้งแล้วน่ะ^^"
     "อะ..ขะ...ข้า"ซาร่าเดียเริ่มพูดกะตุกกะตัก จากนั้นเซเลสก็รีบขัดขึ้นมาว่า
     "ข้าไม่ถือหรอกน่า"เซเลสตอบ แต่ถึงแม้เซเลสจะพูดอย่างนั้นซาร่าเดียก็เริ่มร้องไห้ออกมาจากนั้นเธอจึงวิ่งหนีจากเซเลสไป
     นี้ข้าทำอะไรลงไปเนี่ย??? เซเลสคิดในใจ