เพลงรักในฤดูหนาว [Yaoi]
-
เขียนโดย Shintaro
วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.00 น.
3 ตอน
3 วิจารณ์
6,708 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) นักเรียนแลกเปลี่ยนกับอดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
ทุกอย่างกับมาเป็นเหมือนปกติผมเดินไป ร.ร. พร้อมกับซันเหมือนเดิม..หมอนั่นไม่พูดอะไรซักคำตั้งหน้าตั้งตาเดินอย่างเดียว ผมเดินไปมองไป.แล้วซันก็หันมา
"มีอะไรติดหน้าชั้นรึไงกัน..มองอยู่ได้เจ้าบ้า"
"อะ..เอ๋ มะ..ไม่หนิไม่มีอะไรติดหรอก" ผมพูดพร้อมกับโบกไม้โบกมือเชิงปฏิเสธ
"อะ..อืม" ซันลดสายตาที่มองผมล+เดินต่อ
อยู่ๆลมก็พัดมาแรงมาก "หนะ..หนาวชะมัด" ผมพูด+มองไปที่ซันหน้าตาของหมอนั่นนิ่งเฉย ไร้ความรู้สึก
"ซัน..ซัน..ไอ้ซัน!"
"ห่ะ!..หามีอะไร" ซันทำหน้าตางงๆ
"อะ..อะไรงั้นเหรอ..นายไม่หนาวบ้างรึไงฮะ!!" ผมตะคอกใส่ซันด้วยความหงุดหงิด
"หึ..ชั้นชินแล้วหละ" จึก! มะ..เมื่อกี้นี้มั้นอะไรกัน -///- ยะ..ยิ้มที่อ่อนโยนแบบนั้นหนะ..
"ริว..พวกเรารีบไปกันเถอะ" พอพูดจบซันจับมือของผมและพาผมเดินต่อ..ผมมองที่มือของซัน มือของวันใหญ่กว่าของผมตั้งหลายเท่าแหนะ..เป็นมือที่อบอุ่นจริงๆ //ยิิ้ม
"หึ..อะไรกันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ"
"อะจะ..จะ..เจ้าบ้า" ทะ..ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยนะ ทำไมๆๆๆๆๆ..ระ..หรือว่า..ไม่ๆๆๆ มันต้องไม่ใช่แน่ๆ ไม่ใช่ๆๆๆ..ว๊าก!! ตรูจะบ้าตาย
ความคิดในใจของผมตีกันไปมาจนผมสับสนไปหมด..และอยู่ดีๆ
"พลัก!..โอ๊ย เจ็บๆๆ" มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
"อะ..อ้าวเธอเป็นอะไรรึเปล่า..ขอโทษนะพอดีชั้นไม่ได้ดูทาง" ซันพูดขอโทษผู้หญิงคนนั้น
"มะ..ไม่เป็นไรหรอกชั้นซุ่มว่ามเองที่เดินไม่ดูทางขอโทษด้วยนะ" ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นทำให้ผมได้เห็นว่าเธอเป็นเด็กเนิร์ท ผมสีดำขลับ ใส่แว่น เปียผม หน้าเรียวเล็ก แก้มสีชมพูระเรื่อ..
"มะ...ไมน์"
"ซะ..ซัน" ผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้น+ชี้ไปที่ซัน
"นี่พวกนายรู้จักกันเหรอ"
"ชะ..ใช้ ยัยนี่เป็นเพื่อนสมัยม.ต้นของชั้นตอนที่ชั้นอยู่ที่ชิซุโอกะหนะ"
"อ๋อ..เป็นงี้เองสินะ อืมๆ" ผมพูดพลางพยักหน้า
"แต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอกันที่นี่"
"นะ..นั่นสิ นายเปลี่ยนไปมากเลยนะ แต่ชั้นก็ยังจำนายได้..เพราะหน้าตายียวนกวนประสาทนั้น"
"วะ..ว่าไงนะ ยัยคิงคอง"
"ใคร..ใครคิงคองฮะ!"
"ก็เธอไงหละ"
เฮ้ยๆ เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ*ผมคิดในใจ*
"อะ..ซัน..ออดดังแล้วนะ"
"วะ..ว่าไงนะ..ฝากไว้ก่อนเถอะยัยคิงคอง"
"แล้วกลับมาเอาด้วยนะไอ้จ๋อ"
"แน่นอนอยู่แล้ว" พอพูดจบวันก็ลากผมวิ่งเข้า ร.ร.
"อ้าว..ไงว่ะซัน..ทำไมวันนี้มาสายฮะ" เพื่อนๆในแก๊งตะโกนถาม
"ฮึ่ม!..มีเรื่องนิดหน่อย" ซันพูดด้วยท่าทางหงุดหงิดแล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามา
"นักเรียนวันนี้เรามีนักเรียนเข้ามาใหม่นะ..เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากชิซุโอกะ..เข้ามาได้เลย"
"คะ" เอ..เสียงคุ้นๆแฮะ ผมพึมพำอยู่ในใจ
"สวัสดี..ชั้นชื่อ มามิ ไมน์ เป็นลูกครึ่งอังกฤษ-ญี่ปุ่นมาจากชิสุโอกะ ฝากตัวด้วยนะ"
พอนักเรียนใหม่พูดจบผมเงยหน้าดูแล้วก็ไดรู้ว่านักเรียนใหม่คือคนเมื่อเช้า
"ยะ..ยัยคิงคอง" ซันตะโกนลั่นห้อง+ชี้ไปที่ไมน์นักเรียนใหม่
"ไอ้จ๋อ!"
และแล้วสงครามระหว่าง"ยัยคิงคอง"และ"ไอ้จ๋อ"ก็ได้เริ่มขึ้น
โปรดติดตามตอนต่อไป
ทุกอย่างกับมาเป็นเหมือนปกติผมเดินไป ร.ร. พร้อมกับซันเหมือนเดิม..หมอนั่นไม่พูดอะไรซักคำตั้งหน้าตั้งตาเดินอย่างเดียว ผมเดินไปมองไป.แล้วซันก็หันมา
"มีอะไรติดหน้าชั้นรึไงกัน..มองอยู่ได้เจ้าบ้า"
"อะ..เอ๋ มะ..ไม่หนิไม่มีอะไรติดหรอก" ผมพูดพร้อมกับโบกไม้โบกมือเชิงปฏิเสธ
"อะ..อืม" ซันลดสายตาที่มองผมล+เดินต่อ
อยู่ๆลมก็พัดมาแรงมาก "หนะ..หนาวชะมัด" ผมพูด+มองไปที่ซันหน้าตาของหมอนั่นนิ่งเฉย ไร้ความรู้สึก
"ซัน..ซัน..ไอ้ซัน!"
"ห่ะ!..หามีอะไร" ซันทำหน้าตางงๆ
"อะ..อะไรงั้นเหรอ..นายไม่หนาวบ้างรึไงฮะ!!" ผมตะคอกใส่ซันด้วยความหงุดหงิด
"หึ..ชั้นชินแล้วหละ" จึก! มะ..เมื่อกี้นี้มั้นอะไรกัน -///- ยะ..ยิ้มที่อ่อนโยนแบบนั้นหนะ..
"ริว..พวกเรารีบไปกันเถอะ" พอพูดจบซันจับมือของผมและพาผมเดินต่อ..ผมมองที่มือของซัน มือของวันใหญ่กว่าของผมตั้งหลายเท่าแหนะ..เป็นมือที่อบอุ่นจริงๆ //ยิิ้ม
"หึ..อะไรกันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ"
"อะจะ..จะ..เจ้าบ้า" ทะ..ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยนะ ทำไมๆๆๆๆๆ..ระ..หรือว่า..ไม่ๆๆๆ มันต้องไม่ใช่แน่ๆ ไม่ใช่ๆๆๆ..ว๊าก!! ตรูจะบ้าตาย
ความคิดในใจของผมตีกันไปมาจนผมสับสนไปหมด..และอยู่ดีๆ
"พลัก!..โอ๊ย เจ็บๆๆ" มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
"อะ..อ้าวเธอเป็นอะไรรึเปล่า..ขอโทษนะพอดีชั้นไม่ได้ดูทาง" ซันพูดขอโทษผู้หญิงคนนั้น
"มะ..ไม่เป็นไรหรอกชั้นซุ่มว่ามเองที่เดินไม่ดูทางขอโทษด้วยนะ" ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นทำให้ผมได้เห็นว่าเธอเป็นเด็กเนิร์ท ผมสีดำขลับ ใส่แว่น เปียผม หน้าเรียวเล็ก แก้มสีชมพูระเรื่อ..
"มะ...ไมน์"
"ซะ..ซัน" ผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้น+ชี้ไปที่ซัน
"นี่พวกนายรู้จักกันเหรอ"
"ชะ..ใช้ ยัยนี่เป็นเพื่อนสมัยม.ต้นของชั้นตอนที่ชั้นอยู่ที่ชิซุโอกะหนะ"
"อ๋อ..เป็นงี้เองสินะ อืมๆ" ผมพูดพลางพยักหน้า
"แต่ไม่คิดเลยว่าจะเจอกันที่นี่"
"นะ..นั่นสิ นายเปลี่ยนไปมากเลยนะ แต่ชั้นก็ยังจำนายได้..เพราะหน้าตายียวนกวนประสาทนั้น"
"วะ..ว่าไงนะ ยัยคิงคอง"
"ใคร..ใครคิงคองฮะ!"
"ก็เธอไงหละ"
เฮ้ยๆ เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ*ผมคิดในใจ*
"อะ..ซัน..ออดดังแล้วนะ"
"วะ..ว่าไงนะ..ฝากไว้ก่อนเถอะยัยคิงคอง"
"แล้วกลับมาเอาด้วยนะไอ้จ๋อ"
"แน่นอนอยู่แล้ว" พอพูดจบวันก็ลากผมวิ่งเข้า ร.ร.
"อ้าว..ไงว่ะซัน..ทำไมวันนี้มาสายฮะ" เพื่อนๆในแก๊งตะโกนถาม
"ฮึ่ม!..มีเรื่องนิดหน่อย" ซันพูดด้วยท่าทางหงุดหงิดแล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามา
"นักเรียนวันนี้เรามีนักเรียนเข้ามาใหม่นะ..เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากชิซุโอกะ..เข้ามาได้เลย"
"คะ" เอ..เสียงคุ้นๆแฮะ ผมพึมพำอยู่ในใจ
"สวัสดี..ชั้นชื่อ มามิ ไมน์ เป็นลูกครึ่งอังกฤษ-ญี่ปุ่นมาจากชิสุโอกะ ฝากตัวด้วยนะ"
พอนักเรียนใหม่พูดจบผมเงยหน้าดูแล้วก็ไดรู้ว่านักเรียนใหม่คือคนเมื่อเช้า
"ยะ..ยัยคิงคอง" ซันตะโกนลั่นห้อง+ชี้ไปที่ไมน์นักเรียนใหม่
"ไอ้จ๋อ!"
และแล้วสงครามระหว่าง"ยัยคิงคอง"และ"ไอ้จ๋อ"ก็ได้เริ่มขึ้น
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ