เพลงรักในฤดูหนาว [Yaoi]

-

เขียนโดย Shintaro

วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.00 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  6,712 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ิทำไมกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Sun talk
เช้าวันจันทร์เป็นวันที่แสนจะน่าเบื่อสำหรับใครหลายๆคนแต่ว่านะ...สำหรับผมแล้วมันน่าสนุกออกจะได้เจอเพื่อน..และ..ได้คุยกันกับเพื่อนๆ..เมื่อวานนี้อากาศหนาวเป็นบ้าเลยอิจฉาคนที่มีคู่ชะมัด -- เฮ้อ..เมื่อไหร่ผมจะมีแฟนนะ..ถ้าผมมีแฟนหละก็จะนอนกอดทุกคืนเลยแต่ตอนนี้ก็นอนกอดหมอนข้างไปก่อนละกัน..จะว่าไปแล้วหมอนั่นตื่นรึยังนะ
"ริว....ริวเฮ้ย..นายตื่นรึยัง"
ผมเดินไปที่ระเบียงเพื่อปลุกริว เพราะระเบียงบ้านของพวกเรามันหันมาติดกันพอดีผมเลยสามารถปีนไปมาได้สบาย
"งืม...ฮ้าววว..ตื่นแล้วๆ" 
"ตื่นสายจังนะนายอ่ะ"
"ก็มัน..."
หมอนั่นเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่กลับหยุดพูดไป
"ก็มันอะไร?" ผมทำสีหน้างงงวย
"ปะ..ป่าวช่างมันเถอะ ชั้นไปอาบน้ำแป๊ปนะ"
"เออๆ..เร็วๆหละเดี๋ยวสาย"
"เออๆ..รู้แล้วครับคุณพ่อ"
พอได้ยินคำนี้ทำเอาผมรู้สึกฉุนขึ้นมาทันที
"ตรู..ไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะเฟร้ย!"
เจ้าริวเข้าไปในห้องและปิดประตูตรงหน้าระเบียง..ผมยืนมองประตูอยู่นานและคิดขึ้นมาว่า..ทำไมตรูมายืนตรงนี้ฟร่ะ
ผมเดินลงมาข้างล่างและมายืนรอริวที่หน้าบ้าน
"ช้าจังนะนายเนี่ย"
ผมพูด+ทำหน้าตาเอ้อระเหย
"ก็ชั้นอาบน้ำนี่หว่า..ไม่ได้วิ่งผ่านน้ำเหมือนนายซะหน่อย"
หมอนั่นพูด+ทำหน้ากวน teen 
"ใครห่ะ..ใครวิ่งผ่านน้ำไอ้บ้า"
"ป่าวหนิ 555"
ท่าทางโครตร่าเริงนั่นมันอะไรกันฟร่ะ! ผมคิดในใจ..หึ..แต่ก็ดีแล้วหละนะ ที่หมอนี่ไม่ทำหน้าเครียด บึ้งตึงเหมือนเมื่อก่อน
ที่โรงเรียน
Ryu talk
"เฮ้อ..วันนี้เรียนคาบเเรกแม่งโครตเหนื่อยเลยหว่ะ" 
เซย์จิเพื่อนร่วมชั้นหน้าตากวน teen  นิสัยโครตกะล่อนของกลุ่มเพื่อนของผม
"นั่นสิ..โครตเหนื่อย+หน้าเบื่อเลยหว่ะ"
ชูอิจิ เพื่อนอีกคนของผม นิสัย เกนิดหน่อย ชอบหาเรื่องชาวบ้าน เป็นคู่หูกับเซย์จิ ถ้า 2 คนนี้อยู่รวมกันเมื่อไหร่หละก็ ความฮา+ความเดือดร้อนจะบังเกิดกับเพื่อนคนอื่นๆทันที == 
"พวกแกก็ตั้งใจเรียนกันหน่อยสิ..เดี๋ยวก็เอ็นไม่ติดมหาลัยดีๆหรอก" 
ทาคิ หนุ่มแว่นรักเรียน นิสัย เงียบโครต เอ๋ะ! ไม่สิโครตเงียบ (แล้วมันไม่เหมือนกันรึไงฟร่ะ!) 
"โธ่! นายนี่ยังมีกะจิตกะใจเรียนอยู่อีกนะทาคิ ได้ข่าวว่าพึ่งโดนแฟนทิ้งไม่ใช่หรือไง" เซย์จิพูด+เอาขาขึ้นวางไว้บนโต๊ะ
ชิ่ง! ทาคิหันมามองเซย์จิงพร้อมกับขยับแว่น
"เอิ่ม..ป๋มขอโต๊ดคร๊าบ" เซย์จิลงมานั่งกับเพื่อนและกราบเบญจางคประดิษย์ 3 รอบ 
" 555 " ซันหัวเราะออกมาแล้วอยู่ดีๆเพื่อนในแก๊งของผมก็พากันหัวเราะตาม
"นายนี่เหมือนเเม่เหล็กเลยนะซัน" 
ผมพูด+ยิ้มให้
"ยังไงว่ะ?"
ซันพูด+ทำหน้าตาสงสัย
"ก็นะ..พอนายหัวเราะทุกคนก็หัวเราะตาม..เหมือนแม่เหล็กที่คอยดึงดูดทุกคนไง" 
ผมยิ้มให้ซัน
"ชั้นรู้อยู่แล้วหละน่า..ว่าชั้นหนะเสน่ห์แรง"
ผมคิดในใจว่า ตรูไม่น่าพูดบอกมันแบบนี้เลย หลงตัวเองเข้าไปใหญ่ --
"เออจริงด้วย..นี่มันเย็นแล้วนี่หว่า..งั้นตรูกลับหละนะ..ริวนายจะไปพร้อมชั้นรึเปล่า?"
"เอิ่ม..ไปๆ"
ผมบอก+ลุกพรวดออกมาจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่
ระหว่างทางกลับบ้าน
"เฮ้อ..วันนี้เหนื่อยชะมัดเลย" 
ซันบ่นพึมพำ
"นายนี่ชอบบ่นจังจังนะ..==..แก่แล้วรึไง"
"ตรู.....ยัง......ม่าย......แก่........เฟร้ย...."
ซันพูดแบบลากเสียงยาว..และ..แสดงท่าทางเคืองนิดๆ
"555 ชั้นล้อเล่น..คิดมากไปได้นะนาย"
"อืมๆ..เมื่อไหร่จะใบไม้ผลินะ..เฮ้อ " //ถอนหายใจ
"ทำไมหละ..?"
"ชั้นไม่ชอบน่าหนาว..มันเหงานะ..หนาวด้วย..ชั้นไม่มีแฟนให้นอนกอด"
"อย่าคิดมากน่า..เดี๋ยวนายก็มีเอง...ขนาดชั้นยังไม่มีเลย"
"งั้นนายมาเป็นแฟนชั้นเอามั้ยหละ จะนอนกอดทุกคืนเลย 555 "
"จะ..จะบ้ารึไง!! " ผมรีบตอบกลับไปทันที
"ล้อเล่นเฟร้ย..ล้อเล่น..ทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะ"
"กะ..ก็อากาศมันหนาวนี่หว่า" ผมแถไปเรื่อย
"งั้นเหรอ.." ซันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
"ก็เออสิว่ะ" ผมหลบตาซันด้วยความเขินอาย
"หืม..จริงง่ะ" ซันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
"เออๆ..เอาหน้านายออกไปได้แล้ว" ผมพูด+ผลักหน้าของซันออกไป
"555 แกล้งนิดเดียวก็ไม่ได้"
ท่าทางร่าเรงแบบนั้นมันอะไรกัน -3- เมื่อวานยังคร่ำครวญถึงอดีตที่แสนจะเจ็บปวดอะไรนั่นอยู่เลย เปลี่ยนอารมณ์เร็วชิบ
"เออ..จริงสิมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง..เมื่อวานมีรุ่นน้องมาสารภาพรักกับชั้นด้วยหละ น่าตานี่โครตน่ารักเลย ผมสีน้ำตาล ผิวขาวอวบ ผมสั้น ตาสีเขียวมรกต นางฟ้าชัดๆ"
"พอ..พอเลยชั้นไม่อยากฟังเรื่องผู้หญิงจากปากนายอีกแล้ว..ไปหละ" ผมรีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น *คนอุตส่าห์เป็นห่วง คิดว่าหายเศร้าเพราะคิดได้ที่ไหนได้อารมณ์ดีเพราะมีรุ่นน้องมาบอกรัก..หนอยแหนะ..ไอ้บ้าซัน* ผมคิดในใจ
พอผมเดินมาถึงหน้าบ้าน..ผมรีบเปิดประตูเพื่อที่จะได้รีบเข้าบ้าน อยู่ดีๆก็มีมือใหญ่ๆ อุ่นๆ มาดึงแขนผมไว้
"นายเดินหนีชั้นมาทำไม"
ซันดึงแขนผมไว้
"ก็ชั้นรีบนี่นา" 
"ชั้นไม่เชื่อ..บอกมาเดี๋ยวนี้เดินหนีชั้นทำไม"
"ก็ได้ๆ..อยากฟังใช่มั้ย เหตุผลหนะ..ชั้นขี้เกียจฟังเรื่องผู้หญิงคนอื่นจากปากของนาย..ชั้นไม่ชอบที่นายบรรยายความสวย ความน่ารักของเด็กผู้หญิงคนอื่น..พอใจรึยัง"
พอพูดจบผมรีบเดินเข้าบ้านทันทีในใจของผมหนะ..คิดอะไรอยู่แน่นะ..นี่มันอาการอะไรกันแน่..ระ...หรือว่าผมหึงงั้นเหรอ..ไม่ใช่ๆๆๆๆๆ...ไม่ใช่แน่ๆ ผมหนะเป็นผู้ชายนะ จะไปหึงผู้ชายด้วยกันได้ยังไง..ใช่แล้วเพราะผมรำคาญต่างหากหละ..เพราะผมรำคาญเรื่องที่ซันพูดต่างหากหละ..ฟุ้งซ่านๆๆ..เฮ้อ..อาบน้ำดีกว่า
ซ่า....
"เฮ้อ..ค่อยสบายตัวขึ้นหน่อย..นอนแช่น้ำอุ่นดีกว่าอากาศข้างนอกหนาวชะมัดเลย" ผมนอนแช่น้ำอุ่นอยู่อย่างสบายใจ..
ตึง..//เสียงประตูห้องน้ำเปิด
"ฮะ..เฮ้ย! อะไรฟร่ะเนี่ย" ผมยืนขึ้น
ซันเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา
"ชั้นจะมาเอาคำตอบ..นายเป็นอะไรกันแน่"
ซันทำหน้าตาจริงจัง 
"ก็บอกไปแล้วยังไงเล่า..ไอ้บ้า..ตรูอาบน้ำอยู่นะเฟร้ย!"
"เอิ่ม.." ซันไล่สายตามองจากบนลงล่างจากล่างขึ้นบน
"มะ..มองอะไรของนายฟร่ะ!"
ผมโวยวาย
"โทษทีๆ..งั้นชั้นไปหละ" 
ตึง..ซันปิดประตูห้องน้ำและเดินออกไป..เฮ้อ..ไอ้บ้าซันตกใจหมด..นายคิดอะไรของนายกันแน่นะ...ซัน.....
 
 
จบตอน  โปรดติดตามตอนต่อไป 
#แต่งสดเหมือนเดิมขี้เกียจพิมพ์ใน word แต่งพร้อมกับเอาลงง่ายดี คริ คริ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา