เพลงรักในฤดูหนาว [Yaoi]
-
เขียนโดย Shintaro
วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.00 น.
3 ตอน
3 วิจารณ์
6,713 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) วันที่อากาศอบอุ่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในวันที่อากาศหนาวเหน็บหิมะปกคลุมไปทั่วจนขาวโพลน..่ผมยืนรอรถไฟที่สถานีชิบูยะกับเพื่อนอีกคน..หมอนี่ชื่อซัน เป็นเพื่อนรวมชั้นของผมเอง ดวงตาคมกริบ ใบหน้าหล่อเหลา ผมหละอิจฉาหมอนี่จริงๆเลย..บรรยากาศรอบๆหนาวเหน็บเหล่าคู่รักต่างยืนกอดกันจนทำให้ผมอิจฉา
...ผมมองไปที่ใบหน้าของซันที่ทำท่าทางหงุดหงิด...ผมหละอดขำไม่ได้จริงๆ หมอนี่คงอิจฉาคนรอบๆข้างสินะ
"..นี่ริวนายไม่หนาวบ้างเหรอ.."
ซันหันมาถามผมพร้อมกับทำหน้างง
"หนาวสิถามได้"
ผมตอบกลับไปพร้อมๆกับคิดในใจว่า*ใครไม่หนาวก็ยอดคนหละว่ะ*
"เฮ้อ..อิจฉาคนมีคู่เนอะ"
ซันพูดพร้อมกับทำสีหน้าสลด
"เดี๋ยวนายก็มีเองแหละ..นายออกจะ..."
"ออกจะอะไร?"
ซันหันมามอง+ทำหน้างง
"ปะ..ป่าว 555"
ผมพูดกลบเกลื่อนหมอนั่นไป
"พูดแบบนี้มันค้างคานะเฟร้ย!"
"555..ช่างมันเถอะ..อ่ะนั่นรถไฟมาแล้ว..ไปกันได้แล้วหละ"
ผมพูดแถไป..ดีนะที่รถไฟมาก่อนไม่งั้นหมอนั่นคงรู้แน่ๆว่าผมจะพูดว่า..นายออกจะเลิศเลอเพอร์เฟ็ค..ถ้าผมพูดแบบนั้นไปหละก็หมอนั่นได้หลงตัวเองทั้งวันนี้
ในรถไฟ
ผมนั่งข้างซันเพราะที่นั่งเต็มหมดแล้ว..ผมจะดีใจเหรอเสียใจดีนะที่ได้นั่งข้างๆหมอนี่เนี่ย == ซันนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมหละอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าหมอนี่มองอะไร
"ซัน..นายมองไรว่ะ" ผมถามด้วยเสียงห้วนๆ
"มองหิมะที่กำลังตกอยู่" หมอนั่นพูด+ทำหน้าเศร้า
"หืม..ทำไมนายถึงทำสีหน้าแบบนั้นหละ?"
"ชั้นแค่คิดถึงอดีตที่ไม่น่าจดจำก็ทำนั้นเอง"
ผมรู้สึกไม่ดีที่หมอนี่ทำหน้าเศร้าๆเอาซะเลย..คนที่มองดูอย่างผมทำไมถึงรู้สึกเจ็บปวดแทนนะ...ทำไมกัน..
"เอาเถอะนะ..ถึงแม้ว่ามันจะไม่น่าจดจำ..แต่มันก็คืออดีตของนาย..ถ้าในชีวิตไม่มีอดีตที่เจ็บปวด..ชีวิตคนเราจะมีรสชาติได้ยังไง"
ผมพูดเชิงให้กำลังใจ..แต่หมอนั่นก็ยังทำหน้าบูดเหมือนตูดหมึก
"เฮ้อ..นั่นสินะ..ยิ่งลืมยิ่งจำ..แต๊งกิ้วนะริว"
"อื้ม..ก็นายหนะเป็นเพื่อนชั้นนี่นา" ผมยิ้มให้ซัน
ระหว่างทางเดินกลับบ้าน
ผมเดินกลับกับซันเพราะบ้านของเรา 2 คนอยู่ข้างๆกันและบ้านของผมกับซันมีระเบียงยื่นออกมาหากันผมและซันมักจะปีนข้ามระเบียงจากอีกฝั่งมาอีกฝั่ง..บางทีก็มีชาวบ้านแถนั้นเห็นบ้าง..บรรยากาศรอบๆตัวของผมกับซันไม่ค่อยมีผู้คนเดินไปเดินมาเท่าไหร่นัก.เจอแต่แบบคู่..จะมีใครคิดมิดีมิร้ายระหว่างผมกับซันรึเปล่านะ..คู่อื่นมีแต่ ชาย-หญิง แต่คู่ผมกับวันกลับเป็น ชาย-ชาย == หวังว่าคงไม่มีสาววายนักจิ้นแห่งยุคอยู่แถวนี้
"หิมะนี่สวยดีเนอะ..สีขาวโพลน หึ"
ซันยิ้มที่มุมปาก..หมอนี่คงคิดถึงอดีตเก่าๆอีกแล้วสินะ..== ไอ้บ้าเอ้ย!
"ฮัดชิ้ว..ชั้นว่าพวกเรารีบกลับกันดีกว่า..หนาวขึ้นเรื่อยๆแล้วแฮะ"
ผมหละอยากรู้จริงที่หมอนี่จามเป็นเพราะอากาศหรือเพราะผมกันแน่
โปรดติดตามตอนต่อไปว์ แต่งสดครับ ขี้เกียจพิมพ์ //โดนตรบ
ขอบคุณที่ฝืนอ่านจนจบตอน
...ผมมองไปที่ใบหน้าของซันที่ทำท่าทางหงุดหงิด...ผมหละอดขำไม่ได้จริงๆ หมอนี่คงอิจฉาคนรอบๆข้างสินะ
"..นี่ริวนายไม่หนาวบ้างเหรอ.."
ซันหันมาถามผมพร้อมกับทำหน้างง
"หนาวสิถามได้"
ผมตอบกลับไปพร้อมๆกับคิดในใจว่า*ใครไม่หนาวก็ยอดคนหละว่ะ*
"เฮ้อ..อิจฉาคนมีคู่เนอะ"
ซันพูดพร้อมกับทำสีหน้าสลด
"เดี๋ยวนายก็มีเองแหละ..นายออกจะ..."
"ออกจะอะไร?"
ซันหันมามอง+ทำหน้างง
"ปะ..ป่าว 555"
ผมพูดกลบเกลื่อนหมอนั่นไป
"พูดแบบนี้มันค้างคานะเฟร้ย!"
"555..ช่างมันเถอะ..อ่ะนั่นรถไฟมาแล้ว..ไปกันได้แล้วหละ"
ผมพูดแถไป..ดีนะที่รถไฟมาก่อนไม่งั้นหมอนั่นคงรู้แน่ๆว่าผมจะพูดว่า..นายออกจะเลิศเลอเพอร์เฟ็ค..ถ้าผมพูดแบบนั้นไปหละก็หมอนั่นได้หลงตัวเองทั้งวันนี้
ในรถไฟ
ผมนั่งข้างซันเพราะที่นั่งเต็มหมดแล้ว..ผมจะดีใจเหรอเสียใจดีนะที่ได้นั่งข้างๆหมอนี่เนี่ย == ซันนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ผมหละอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าหมอนี่มองอะไร
"ซัน..นายมองไรว่ะ" ผมถามด้วยเสียงห้วนๆ
"มองหิมะที่กำลังตกอยู่" หมอนั่นพูด+ทำหน้าเศร้า
"หืม..ทำไมนายถึงทำสีหน้าแบบนั้นหละ?"
"ชั้นแค่คิดถึงอดีตที่ไม่น่าจดจำก็ทำนั้นเอง"
ผมรู้สึกไม่ดีที่หมอนี่ทำหน้าเศร้าๆเอาซะเลย..คนที่มองดูอย่างผมทำไมถึงรู้สึกเจ็บปวดแทนนะ...ทำไมกัน..
"เอาเถอะนะ..ถึงแม้ว่ามันจะไม่น่าจดจำ..แต่มันก็คืออดีตของนาย..ถ้าในชีวิตไม่มีอดีตที่เจ็บปวด..ชีวิตคนเราจะมีรสชาติได้ยังไง"
ผมพูดเชิงให้กำลังใจ..แต่หมอนั่นก็ยังทำหน้าบูดเหมือนตูดหมึก
"เฮ้อ..นั่นสินะ..ยิ่งลืมยิ่งจำ..แต๊งกิ้วนะริว"
"อื้ม..ก็นายหนะเป็นเพื่อนชั้นนี่นา" ผมยิ้มให้ซัน
ระหว่างทางเดินกลับบ้าน
ผมเดินกลับกับซันเพราะบ้านของเรา 2 คนอยู่ข้างๆกันและบ้านของผมกับซันมีระเบียงยื่นออกมาหากันผมและซันมักจะปีนข้ามระเบียงจากอีกฝั่งมาอีกฝั่ง..บางทีก็มีชาวบ้านแถนั้นเห็นบ้าง..บรรยากาศรอบๆตัวของผมกับซันไม่ค่อยมีผู้คนเดินไปเดินมาเท่าไหร่นัก.เจอแต่แบบคู่..จะมีใครคิดมิดีมิร้ายระหว่างผมกับซันรึเปล่านะ..คู่อื่นมีแต่ ชาย-หญิง แต่คู่ผมกับวันกลับเป็น ชาย-ชาย == หวังว่าคงไม่มีสาววายนักจิ้นแห่งยุคอยู่แถวนี้
"หิมะนี่สวยดีเนอะ..สีขาวโพลน หึ"
ซันยิ้มที่มุมปาก..หมอนี่คงคิดถึงอดีตเก่าๆอีกแล้วสินะ..== ไอ้บ้าเอ้ย!
"ฮัดชิ้ว..ชั้นว่าพวกเรารีบกลับกันดีกว่า..หนาวขึ้นเรื่อยๆแล้วแฮะ"
ผมหละอยากรู้จริงที่หมอนี่จามเป็นเพราะอากาศหรือเพราะผมกันแน่
โปรดติดตามตอนต่อไปว์ แต่งสดครับ ขี้เกียจพิมพ์ //โดนตรบ
ขอบคุณที่ฝืนอ่านจนจบตอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ