เราจะได้รักกันไหม

8.7

เขียนโดย ิCDบูม

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.27 น.

  5 chapter
  1 วิจารณ์
  7,659 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2558 00.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) สับสน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
        หลังจากวันนั้นวันที่เราคุยกันในเฟส เจอหน้ากันก็เหมือนเดิมเราก็อยู่กับเพื่อนเรามากขึ้นในกลุ่มเรามี เกย์ คนนึงชื่อ พัด มันอ่ะชอบเพื่อนนัดที่ชื่อ ไท  พัดมันคงเห็นว่าเราต้องซ้อมดนตรีกับนัดมันเลยจะไปด้วย แต่เราก็ไม่ได้ซ้อมกันนาน โทรหาพี่หมอก
" พี่หมอกเมื่อไหร่ซ้อม "
" หาห้องซ้อมดิเดี๋ยวพี่จ่ายให้ "
" พี่บอกให้นัดหาดิ "
" ปัดก็บอกมันดิ "
" พี่หมอก "
ว่างสายใส่อีกล่ะ เบื่อจริงๆ เรื่องหนักใจอีกล่ะ 
" พัด มึง " โอ้ยหนักใจโว้ยบอกใครก็ไม่ได้นี่เราต้องโทรหานัดหรอ
กดเบอร์นัด มือสั่นไปหมดใจเต้นรัวเหมือนมีคนมาตีกลองจังหวะเรวในใจเลยอ่าทำใจซักพัก อีพัดก็กดโทรออก
" อีพัดมึง" ด่าพัดไม่ทันด่าเลยนัดรัยสาย
" ปัด ปัด ปัด" เรียกชื่อเราอยู่ปลายสาย
" หะ..หาา"
" มีรัยป่าว "
" หาห้องซ้อมดนตรีและฟรอมวงด้วยจะซ้อมดนดรีหาได้แล้วก็บอกทุกคนด้วยเคนะ" รีบพูดให้จบ
" ได้ๆสิ"
" แค่นี้นะ"
" ปัด" วางสายอย่างรวดเร็ว
คืนวันเดียวกัน ทำไมรู้สึกเหงาอย่างนี้เหลือบไปเห็นนัดออนอยู่อยากทักไปจัง คิดกลับกันแล้วนัดล่ะไม่เหงาเหมือนกันบ้างหรอไม่คิดจะทักเรามาเลยใช่มั้ย หรือรอเราทักไป
" สับสน " สถานะบนเฟสบุ๊คของนัด ทำให้เราคิดมากไปใหญ่สับสนเรื่องไรว้า
ตื่อ.. ดื้ง
" แกๆ " พัดทักมามันมีอะไรว่ะแต่ก็ดีคลายเหงาได้บ้าง
" มีรัยล่ะ "
" ไทอ่ะ " คือไม่พ้นวงจรคนที่นัดรู้จักสินะมึงหาไกลๆหน่อยก็ไม่ได้เดือดร้อนตลอด
" ไท ทำไม "
" มันคู่เกย์กับนัดรึป่าว "
" คิงมาถามฮาล่ะฮาจะฮู้ว่าเจ้า"
" อย่ามาเปนคนเจียงใหม่ตอนนี้ ซีเครียดนะ"
" ให้กูไปถามนัดให้ม้ย"
" ดีนะถามดิ"
" ประชดเว้ย"
แต่เราก็อยากรู้เลยทักไป
" นัดสับสนรัย " ตรงไปมั้ย ก็ดีแค่ไหนที่ไม่ถามว้าเปนเกย์หรอเหอะหัวเราะไม่ออก
" ชอบผู้ชาย " ห้ะ หะ ตลกล่ะคงไม่ใช่
" บ้า " อึ้งเลยล่ะแต่ต้องทำเปนเล่นไป
" ไม่ "
" แต่ก็ดีนะนัดเปนเกย์หรอ"
" 555 เชื่อเค้าอ๋อตะเอง" เห้ยเจ็บแก้มว่ะ ยิ้มจนแก้มปริเล่า เขินว่ะมีตะเองด้วยอ่ะมีความสุขนะเวลาเราสองคนเป็นแบบนี้ลืมว่าเราคือใครเราใช้แค่ความรุ้สึกคุยกันแต่พอเราเจอหน้ากันมันก็มีกำแพงกั้นอยู่มันอึดอัดมากนะแต่เราก็ต้องทน คิดแล้วก็แอบเศร้า
" เชื่อสิตะเองชอบแสดงออกว่าเปน" เราจะทำแบบนี้ไม่ได้แล้วนะถ้าทำแบบนี้เราก็จะสับสนซึ่งเราก็สับสนอยุ่แหละว่าจะยังไงกับนัดดีตอนนี้มันคลุมเครือ ไม่อยากอยู่ในถานะครึ่งๆกลางแบนี้
" แมนย่ะ "
" มีซิกแพ็คเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน ไปล่ะ "
" เองก็รอดูล่ะกัน "
เราจะได้อยู่ด้วยกันนานขนาดนั้นมั้ยเค้าจะมีสิทธิอยุ่ข้างๆเองมั้ยเมื่อถึงวันนั้น วันที่นายมีซิคแพ็ค
 หุ่นเซกซี่ๆของผู้ชายที่โตเต็มวัย เราเคยคิดนะว่าถึงตอนนี้เรายังมีบางอย่ามาปิดกัันแต่เมื่อถึงเวลาเราอาจจะได้มีความสุขด้วยกัน เราไม่ร้ว่านัดชอบเรามั้ยเราไม่ช่สเปคนัดเลย
พอๆๆๆ หยุด คิดมากไปแล้วสบสนวุ่นวาย
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา